
Όταν κανείς δεν πιστεύει πια σε τίποτα, επειδή τον έχει απορροφήσει η καθημερινότητα της ύπαρξης και δεν βλέπει πια το μέλλον για τη ζωή του, τότε εμφανίζεται το θαύμα του Ελληνισμού. Αυτή η υπέρβαση, που άλλοι κατά καιρούς ονόμασαν άθλο, γιατί δεν μπόρεσαν να δουν πιο πέρα από την πραγματικότητα, γιατί ο ορίζοντας της κοινωνίας δεν τους επέτρεπε να ξεπεράσουν τα όριά τους, γιατί ο πόνος τους ήταν μεγαλύτερος από την αγάπη τους. Ο Ελληνισμός δεν είναι μόνο ένα αρχαίο στοιχείο, όπως θέλουν μερικοί επιτήδειοι, ο Ελληνισμός είναι διαχρονικός και γι’ αυτό...