Νίκος Λυγερός - Τα θεμέλια της Ανθρωπότητας

''...Με τους χαμαιλέοντες, τα θεμέλια έγιναν φάροι της Ανθρωπότητας. Έτσι δημιουργήθηκε ο θρύλος της νοημοσύνης, που είναι το μέλλον της Ανθρωπότητας, μέσω της εξήγησης της αυτοθυσίας του Προμηθέα που δεν περίμενε από τους Ολύμπιους να βοηθήσουν την Ανθρωπότητα, διότι έβλεπε ότι ήθελαν μόνο και μόνο σκλάβους. Γι’ αυτό έμαθε μέσω του φωτός, τόσες επιστήμες στους ανθρώπους. Διότι ήξερε ότι μόνο η ουσία μπορεί ν’ αντισταθεί στην εξουσία. Διότι η ελευθερία χωρίς νοημοσύνη είναι έγκλημα και ποτέ εγκατάλειψη και ποτέ εξέλιξη. Διότι χωρίς μνήμη, η νοημοσύνη είναι μηχανή χωρίς δυνατότητα ανάδρασης. Έτσι ο Ελληνισμός έγινε δώρο του Χρόνου στην Ανθρωπότητα, αφού ο Προμηθέας με την επανάστασή του έμαθε στους μαχητές την αξία της ελευθερίας και την απαγόρευση της βαρβαρότητας, για να συνεχίσει η σκέψη της Ανθρωπότητας το έργο της δημιουργίας.'' 

Τα θεμέλια της Ανθρωπότητας 

Ν. Λυγερός 

Όταν έγραψαν πάνω στον ουρανό δεν τους πίστεψαν.

Είχαν περιγράψει το αδιανόητο με τη ζωή τους.

Κι όμως οι άλλοι δεν μπορούσαν να το δουν.

Ακόμα κι αν το κοίταζαν.

Έβλεπαν την πορεία αλλά το έργο παρέμενε

αόρατο γιατί δεν είχαν τα θεμέλια.

Από κάπου έπρεπε να πιαστούν.

Ήθελαν σημεία αναφοράς τουλάχιστον για την αρχή.

Κι όλα αυτά επειδή δεν ήξεραν να πετάξουν.

Κοίταζαν τον κύκλο και δεν έβλεπαν τη σταθερά.

Κοίταζαν τους κύκλους και δεν έβλεπαν πέρα

από το κενό, την κενότητα της πολυκυκλοκότητας.

Μόνο και μόνο επειδή δεν είχαν δει ποτέ

τη σφαιρική βιβλιοθήκη και πίστευαν

ότι όλα τα κτίρια ήταν κυβικά.

Ενώ ο κυβισμός ακόμα και αυτός είχε τα

όριά του πέρα από τη φαντασία.

Ποιοι μπορούσαν να δουν τις ανοιχτές δομές;

Μόνο αυτοί που ήξεραν για τις υπερδομές.

Κι εκείνοι ήταν τα θεμέλια της Ανθρωπότητας. 

Οι πρώτοι μετακανόνες 

Ν. Λυγερός 

Τα αρχικά ερωτήματα αφορούσαν πάντα τις κινήσεις, διότι οι αρχάριοι δεν αντιλαμβάνονταν την αξία του πλαισίου σε στρατηγικό επίπεδο. Όμως με την πάροδο του χρόνου ανακάλυπταν τους πρώτους μετακανόνες. Περίμεναν κάτι το μαγικό, αφού δεν μπορούσαν να φανταστούν την αρχή της πολυπλοκότητας και ήταν ανίκανοι να την συνδυάσουν με την απλότητα, ενώ είχαν μπροστά τους τα πρώτα στοιχεία της κενότητας, αφού είχαν νόημα όλα αυτά μόνο και μόνο αν κάποιος θα διαχειριζόταν για να εξελιχθούν όλες οι κινήσεις σε μια μη αναστρέψιμη πράξη. Δίχως τους μετακανόνες, οι κανόνες έμοιαζαν με αυθόρμητες επιλογές, ενώ ακολουθούσαν μια ανοιχτή δομή από την αρχή λόγω τους τέλους. Κι όταν προσπαθούσαν ν' αντιδράσουν έμπαιναν στο πλαίσιο της παρανομίας και δεν έκαναν ποτέ καμιά ανθρώπινη επανάσταση, αφού αυτή έπαιζε σε άλλο επίπεδο με την νοητική στρατηγική. 

Το βιβλίο της πολλαπλότητας 

Ν. Λυγερός 

Η διάλεξη φαινόταν κανονική στο ακροατήριο, γιατί νόμιζε ότι θα μιλούσε γι’ αυτό που περίμενε.

Ήταν μια απλή παρουσίαση ενός βιβλίου.

Μόνο που το βιβλίο ήταν πολλαπλό.

Δεν ήταν μυθιστόρημα.

Σίγουρα όχι.

Αλλά είχε μερικά στοιχεία που το έκαναν να μοιάζει για τους μη ειδικούς.

Ήταν χοντρό, ογκώδες.

Ογκόλιθος γνώσης.

Αλλά σε ποιο τομέα;

Αυτό ήταν το ερώτημα.

Ήταν μαθηματικά, εικαστικά ή μουσική;

Και αυτή η αυτοαναφορική λογική σε τι αποσκοπούσε.

Υπήρχε κάτι το μαγικό που έκρυβε την αλήθεια.

Θα μπορούσε να ήταν ακόμα και φιλοσοφία.

Πώς να επιλέξεις τον τομέα

όταν είναι ολιστική η γραφή;

Όμως γιατί να επιλέξεις ένα τετράγωνο

όταν βλέπεις μια σκακιέρα.

Η αποκάλυψη του άλλου άλλου

Ν. Λυγερός

Μετά τη διάλεξη τα πράγματα ήταν πιο ξεκάθαρα.

Έπρεπε να διαβάσεις το βιβλίο για να έχεις μια

ευκαιρία ή μια δυνατότητα να το καταλάβεις.

Η παρουσίαση ήταν μία παράσταση δίχως πρόβα.

Ήταν μόνο το τέλος μιας διαδικασίας που είχε

αρχίσει μ’ ένα άλλο βιβλίο.

Ήταν σαν να έβλεπες από την αρχή τον Vivaldi

μέσα από το έργο του Bach.

Ήταν σαν να έβλεπε από την αρχή τον da Vinci

μέσα από το έργο του Escher.

Κι ήταν σαν να έβλεπες από την αρχή τον Ramanujan

μέσα από το έργο του Gödel.

Γι’ αυτόν το λόγο έπρεπε να προηγηθεί το τέλος.

Και αυτό άρχισε με τον Hofstadter.

Πάντα λόγω ανάγκης.

Εκτός κι αν υπήρχε και κάτι άλλο.

Serendipity.

Έτσι αν είχες την ικανότητα να βρεις αυτό

που δεν έψαχνες μπορούσες και να δεις

την αποκάλυψη.

Συμπαντική διακλάδωση

Ν. Λυγερός

Μέσα στη γενική δομή, υπήρχε ένα άνοιγμα.

Απλώς ήταν δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς.

Δεν ήταν φυσιολογικό.

Αν και τελικά ήταν αναμενόμενο.

Μπορούσαν όμως να δουν τις σχέσεις.

Και βέβαια πόσο σημαντικές ήταν.

Οι επαφές δεν είχαν νόημα.

Δεν μπορούσαν να προσφέρουν τίποτα.

Ήταν μόνο κοινωνικές εκπτώσεις.

Με άλλα λόγια, εκφυλισμός.

Ενώ οι σχέσεις ήταν γέφυρες.

Σ’ αυτόν τον λαβύρινθο σχέσεων μπορούσαν

να ταξιδέψουν όσοι ήθελαν.

Αρκούσε η γνώση των διακλαδώσεων.

Αλλιώς οι πολλαπλοί κόσμοι παρέμεναν

όχι μόνο αόρατοι αλλά και άγνωστοι.

Ήταν σαν να βλέπεις τον Everett III από την

αρχή μέσω του έργου του Fraïssé.

Λόγω σύμπαντος του Gödel.

Για χάρη του Einstein.

Η ανακάλυψη της ιδιομορφίας

Ν. Λυγερός

Δίκτυο ή πλέγμα σχέσεων, ο κόσμος ήταν

μικρός ακόμα κι αν δεν είχε τη μορφή

που θεωρούσαν φυσιολογική οι στατιστικές

εκτιμήσεις των Erdős–Rényi.

Σημασία είχε ότι είχε γίνει επανάσταση.

Και δεν ήταν πια εύκολο να διακόψεις απότομα

την ελευθερία των ανθρώπων.

Τουλάχιστον αν είχαν αρκετές γνώσεις.

Λόγω διασύνδεσης.

Έτσι εντόπισαν τις ιδιομορφίες.

Ήταν ένα νέο δεδομένο.

Ένας κανόνας στη θεωρία παιγνίων.

Δεν ήταν ακόμα ο Nash, αλλά το

πλαίσιο των von Neumann και Morgenstern

είχε ήδη νόημα.

Πρώτοι αριθμοί.

Διαχρονική δομή που λειτουργούσε ως φάρος.

Έτσι ήταν και οι ιδιομορφίες.

Ήταν σαν άνθρωποι φωτός.

Έμοιαζαν με φώτα, ήταν όμως φάροι.

Μετά το περιοδικό του Χρόνου

Ν. Λυγερός

Μετά το περιοδικό του Χρόνου

άρχισε η ιδιομορφία να εκδίδει πριν το χρονικό.

Ήταν μία προδρομική προσπάθεια που ετοίμαζε

την ανθεκτικότητα της νέας δομής.

Πρώτη καινοτομία η Καινή Διαθήκη.

Αν την είχες διαβάσει βέβαια.

Στις σπάνιες γλώσσες βρέθηκαν μαζί

ο ένας μελετούσε τα Αρχαία, ο άλλος τη

Βίβλο.

Γνωστική γέφυρα.

Γραμμικές μελέτες αποκωδικοποίησης.

Μυκηναϊκά και Μινωϊκά.

Πέρα από τον Evans και υπήρχαν οι Ventris

και Chadwick για να δείξουν τον κόσμο,

το ξεχασμένο, την ιστορία της Ιλιάδας.

Και ο μύθος είχε την ουσία της ιστορίας.

Η ιδιομορφία κατέγραφε τα πάντα.

Για να επιλέξει την πορεία

ή μάλλον το τροχιακό

για να φανεί το μονοπάτι.

Συλλαβική ανάγνωση

Ν. Λυγερός

Νέα δεδομένα, παλιοί κώδικες.

Παλαιά δεδομένα, νέοι κώδικες.

Έσπαζαν τους κώδικες.

Έγραφα κώδικες.

Αποκρυπτογράφηση.

Κρυπτανάλυση.

Απορροφούσε συλλαβογράμματα.

Όχι απλώς για την ανάγνωση.

Ήταν και για την προετοιμασία.

Χρειάστηκαν πολλές επιστολές για να το κατανοήσει

ο Faure, αλλά τελικά τα κατάφερε πριν φύγει.

Οι θεσμοί όμως δεν το άντεχαν.

Δεν τους είχε προετοιμάσει κανείς.

Διότι λειτουργούσαν μόνο γραμμικά.

Και η αρχιτεκτονική ήταν πολυπλοκότερη.

Αρχές της μορφοκλασματικής ανάλυσης.

Μετά τη θυσία των Fatou και Julia,

ήρθε η επανάσταση του Mandelbrot και

οι εμφανίσεις των Douady και Hubbard.

Έτσι τέλειωσε το πρώτο στάδιο.

Επιστροφή στη θεωρία

Ν. Λυγερός

Οι πρώτοι αριθμοί ήταν ήδη εδώ και αιώνες

έτοιμοι για την μελέτη.

Τα στοιχεία του Ευκλείδη το είχαν αποδείξει

και τα στοιχεία του Bourbaki δεν άλλαξαν

απολύτως τίποτα.

Η εμβάθυνση ήταν θεμελίωση.

Και όλα ήταν εκτός ύλης.

Έπρεπε να γίνει κι η επανακάλυψη των

θεωρημάτων των Euler και Jacobi για

ν’ αποκτήσει θεμελιακό νόημα κι ένα άλλο

γράμμα του ελληνικού αλφάβητου.

Συνάρτηση n.

Γνωστικό ενδιάμεσο για την συνάρτηση τ.

Κάθε δυσκολία, κι ένα βήμα.

Κάθε υπέρβαση, κι ένα άλμα.

Η θεωρία αριθμών ήταν μια βάση.

Εύκολες ερωτήσεις, δύσκολες απαντήσεις.

Πρωτοφανή περιεκτικότητα των δεδομένων.

Ενδεικτική εγκεφαλική πράξη.

Αρχή της συνέχεια που δεν σταματά.

Ταξινόμηση αιτιολογίας

Ν. Λυγερός

Θεωρητικές αναλύσεις αιτιοκρατικών συμπάντων.

Έμοιαζαν με μαθηματικά παίγνια αλλά

ταυτόχρονα ταξινομούσαν φυσικούς χώρους.

Η θεωρία του Newton δεν άντεχε πολύπλοκες

δομές λόγω της ταχύτητας φωτός.

Γι’ αυτό προτίμησαν τις θεωρίες του Einstein.

Μετά τους πρώτους υπολογισμούς άρχισαν

να μελετούν τα σύνολα μερικής διάταξης

για να μοντελοποιήσουν τις κυκλικές

αναπαραστάσεις. Τότε αντιλήφθηκαν

ότι υπήρχε ένα θεωρητικό κενό που έπρεπε

να καλύψουν αν ήθελαν να προχωρήσουν

αποτελεσματικά στη μελέτη των Sydney-

Sydney-Urrutia.

Εικασία SSU.

Τα πρώτα αποτελέσματα ήταν ενδεικτικά.

Η μέθοδος όχι μόνο είχε νόημα αλλά

λειτουργούσε και αποτελεσματικά.

Με αυτόν τον τρόπο εντυπωσίασαν τον Pouzet

που σπάνια άνοιγε το πεδίο του.

Στο ιταλικό βαγόνι

Ν. Λυγερός

Στο ιταλικό βαγόνι φάνηκε η διαφορά. Κι η μοναξιά μετατράπηκε σε πολυμορφία λόγω της άγνωστης ομάδας. Η πολυτέλεια της οικονομικής είχε προκαλέσει την επαφή και η γλώσσα επικάλυψε το κενό, για να δημιουργηθεί μια πολλαπλή σχέση που θα οδηγούσε στη διάλεξη στο Παρίσι στο Ίδρυμα de Broglie για την παρουσίαση των διαγραμμάτων Feynman. Όμως εκείνη τη νύχτα που έγινε λευκή, είχαν σειρά άλλες γνώσεις πιο φιλοσοφικές που άγγιξαν κάθε συμμετέχοντα στο παράξενο ταξίδι. Το πηγάδι γνώσης είχε ανοίξει και κανείς δεν μπορούσε να το κλείσει, αφού ήταν το προδρομικό στοιχείο του κοιτάσματος ανθρωπιάς. Έτσι η ομάδα από τσούρμο που ήταν, μεταμορφώθηκε σε θίασο που αρχικά αυτοσχεδίαζε μέχρι να καταλάβει τη σκηνοθεσία και τις οδηγίες για τα ανθρώπινα σκηνικά. Έτσι ξημέρωσε ο κόσμος.

Κινήσεις ανίχνευσης

Ν. Λυγερός

Το πλέγμα είχε απλωθεί πάνω στον ιστό

κι άρχισε η διαδικασία των κινήσεων ανίχνευσης

όχι σαν τον Διογένη ή τον Ηράκλειτο,

αλλά με τη μαιευτική του Σωκράτη, αφού έπρεπε

να γίνει γνωστή η δυνατότητα της ελευθερίας

σκέψης. Γιατί ενώ φαινόταν γνωστή, υπήρχαν

δομικές δυσκολίες που αποτελούσαν

εμπόδια για την εξέλιξη. Κι αν αυτή ήθελε πραγματικά

να γίνει ανέλιξη, έπρεπε να γίνει κάποια

αλλαγή φάσης.

Μη αντιστρέψιμες κινήσεις.

Η αρχή των πράξεων.

Παγκόσμιες καινοτομίες λόγω ανάγκης.

Για την έρευνα και τους ανθρώπους.

Για τον Χρόνο και την Ανθρωπότητα.

Διότι η κοινωνία δεν ήταν πια ανεκτή.

Άρση απαγόρευσης κι απελευθέρωση σκέψης,

θεμελιακά στοιχεία για τη συνέχεια.

Επειδή οι κύκλοι είχαν γίνει κρίκοι,

εμφανίστηκε η αλυσίδα του Προμηθέα.

Ενάντια στην αλυσίδα του Markov

Ν. Λυγερός

Πολλά δεδομένα της ανάλυσης βασίζονταν στην

έννοια της αλυσίδας του Markov. Κι όταν

αντιλήφθηκαν ότι άλλοι παράγοντες προσπαθούσαν

να το χρησιμοποιήσουν στις διαπραγματεύσεις,

συνειδητοποίησαν ότι το έργο του Προμηθέα

δεν είχε γίνει αντιληπτό σε όλον τον Ελληνισμό,

γιατί ήταν ελάχιστοι αυτοί που διάβαζαν

την μυθολογία ως ουσία της ιστορίας.

Για να γίνει αυτή η εξήγηση η τραγωδία

ήταν και πάλι χρήσιμη. Πρώτα με τη

σύνθεση του Ορέστη και της Ηλέκτρας

που προετοίμασε την τριλογία για να

υπάρξει η επεξήγηση των μύθων του

Αχιλλέα και της Πενθεσίλειας, του Οδυσσέα

και της Καλυψούς, του Προμηθέα και της

Αθηνάς για να φανεί η συνέχεια του

φωτός. Έτσι έγινε η αλλαγή φάσης

που εντόπισαν οι μυημένοι γιατί ο

λόγος ήταν του εξωτερισμού για όλους

τους ανθρώπους που ήθελαν ελευθερία.

Ο ανθρώπινος δεσμός

Ν. Λυγερός

Ο ανθρώπινος δεσμός δεν είναι γόρδιος και είναι η λογική συνέπεια της αλυσίδας του Προμηθέα που επιτρέπει μετά από την ανάδειξη των κρίκων, να αποδείξει ότι δεν είναι μοναδικοί αλλά ουσιαστικοί, διότι αν σπάσει ο ένας, σπάζει και η αλυσίδα. Έτσι εμφανίζεται και το φως ως ένα σύμπλεγμα οπτικών ινών που έχουν τον ίδιο σκοπό, να οδηγήσουν το φως σε όποια διακλάδωση κι αν επιλεχθεί για να φανεί το μονοπάτι σε όλους τους μαθητές που κατανοούν πια την επινόηση του Δασκάλου και βλέπουν μέσα από τα βήματά τους πάνω στο φωτεινό μονοπάτι ότι έχουν επιλέξει να μην είναι πια σκλάβοι μιας κοινωνίας της μιζέριας και της αδιαφορίας λόγω λήθης, αλλά ν’ ανήκουν στην Ανθρωπότητα ως ελεύθεροι άνθρωποι που υποστηρίζουν τα θεμέλιά της λόγω ανάγκης και βοηθούν τη βοήθεια, γιατί ζουν με τον Χρόνο.

Με τους αριθμούς LR

Ν. Λυγερός

Με τους αριθμούς Lehmer – Ramanujan δεν συνέχισε μόνο η ανακάλυψη των δέκα πρώτων διαδοχικών αριθμών σε αριθμητική πρόοδο και η εύρεση της έκτης λύσης της εξίσωσης του Ramanujan, αλλά βρέθηκε το πεδίο δράσης μέσα στο πλαίσιο των πρώτων αριθμών, όπου είναι εφικτή η δημιουργία μεγάλων πρώτων αριθμών που δεν έχουν τη μορφή των αριθμών του Mersenne, του Fermat ή ακόμα και της Germain. Έτσι δεν έχουμε πια μόνο και μόνο την επίλυση προβλημάτων, αλλά μια καινοτομία που προβληματίζει λόγω αποτελεσματικότητας και που ακολουθεί το πολλαπλό βιβλίο μετά το Δεκάλογο και την Διδαχή, τη δημιουργία ενός νέου τρόπου αντίληψης των δεδομένων, μέσω παράλληλων επεξεργασιών στις χρονικές διακλαδώσεις, για να προετοιμαστεί η εποχή των κβαντικών υπολογισμών, όπου η ταχύτητα προέρχεται από τον συντονισμό της μνήμης, η οποία είναι το κομμάτι της Ανθρωπότητας στη νοημοσύνη.

Ο θρύλος της νοημοσύνης

Ν. Λυγερός

Με τους χαμαιλέοντες, τα θεμέλια έγιναν φάροι της Ανθρωπότητας. Έτσι δημιουργήθηκε ο θρύλος της νοημοσύνης, που είναι το μέλλον της Ανθρωπότητας, μέσω της εξήγησης της αυτοθυσίας του Προμηθέα που δεν περίμενε από τους Ολύμπιους να βοηθήσουν την Ανθρωπότητα, διότι έβλεπε ότι ήθελαν μόνο και μόνο σκλάβους. Γι’ αυτό έμαθε μέσω του φωτός, τόσες επιστήμες στους ανθρώπους. Διότι ήξερε ότι μόνο η ουσία μπορεί ν’ αντισταθεί στην εξουσία. Διότι η ελευθερία χωρίς νοημοσύνη είναι έγκλημα και ποτέ εγκατάλειψη και ποτέ εξέλιξη. Διότι χωρίς μνήμη, η νοημοσύνη είναι μηχανή χωρίς δυνατότητα ανάδρασης. Έτσι ο Ελληνισμός έγινε δώρο του Χρόνου στην Ανθρωπότητα, αφού ο Προμηθέας με την επανάστασή του έμαθε στους μαχητές την αξία της ελευθερίας και την απαγόρευση της βαρβαρότητας, για να συνεχίσει η σκέψη της Ανθρωπότητας το έργο της δημιουργίας.

www.lygeros.org

Πηγή:

1. Τα θεμέλια της Ανθρωπότητας
http://www.lygeros.org/articles?n=15146&l=gr

2. Οι πρώτοι μετακανόνες
http://www.lygeros.org/articles?n=15147&l=gr

3. Το βιβλίο της πολλαπλότητας
http://www.lygeros.org/articles?n=15148&l=gr

4. Η αποκάλυψη του άλλου άλλου
http://www.lygeros.org/articles?n=15149&l=gr

5. Συμπαντική διακλάδωση
http://www.lygeros.org/articles?n=15150&l=gr

6. Η ανακάλυψη της ιδιομορφίας
http://www.lygeros.org/articles?n=15151&l=gr

7. Μετά το περιοδικό του Χρόνου
http://www.lygeros.org/articles?n=15152&l=gr

8. Συλλαβική ανάγνωση
http://www.lygeros.org/articles?n=15153&l=gr

9. Επιστροφή στη θεωρία
http://www.lygeros.org/articles?n=15154&l=gr

10. Ταξινόμηση αιτιολογίας
http://www.lygeros.org/articles?n=15155&l=gr

11. Στο ιταλικό βαγόνι
http://www.lygeros.org/articles?n=15156&l=gr

12. Κινήσεις ανίχνευσης
http://www.lygeros.org/articles?n=15157&l=gr

13. Ενάντια στην αλυσίδα του Markov
http://www.lygeros.org/articles?n=15158&l=gr

14. Ο ανθρώπινος δεσμός
http://www.lygeros.org/articles?n=15159&l=gr

15. Με τους αριθμούς LR
http://www.lygeros.org/articles?n=15160&l=gr

16. Ο θρύλος της νοημοσύνης
http://www.lygeros.org/articles?n=15161&l=gr


Νίκος Λυγερός