Ελληνική σονάτα

Σ’ ένα δωμάτιο μ’ ένα πιάνο. Αγαθή: Τι έχεις;Άγγελος: Σκέφτομαι.Αγαθή: Αυτό το βλέπω. Χρόνος. Τι σκέφτεσαι; Άγγελος: Τη συνάντηση με το μέλλον.Αγαθή: Πάλι;Άγγελος: Ήξερε για μας…Αγαθή: Τι έκανε λέει;Άγγελος: Πρόσεξε το δώρο σου…Αγαθή: Χαμογελώντας. Χαίρομαι.Άγγελος: Πρόσεξε και τα δάκτυλα…Αγαθή: Τα δάκτυλα; Μήπως είναι…Άγγελος: Είδε ότι έπαιζα πιάνο.Αγαθή: Μόνο από τα δάκτυλα;Άγγελος: Και κατάλαβε ότι ετοίμαζα τη σονάτα…Αγαθή: Ε, άι στο καλό.Άγγελος: Κι εμένα με ξάφνιασε.Αγαθή: Θα ξαναβρεθείτε;Άγγελος: Δεν ξέρω. Χρόνος. Μπορεί…Αγαθή: Μπορεί;Άγγελος: Θα...

Λίγο πριν ...

Dora Μα είναι παράλογο Boria! Σιωπή. Annenkov Dora, νομίζεις πως ο άνθρωπος μπορεί ν’ αλλάξει το πεπρωμένο; Dora Του αλλουνού,σίγουρα· το δικό του,αμφιβάλλω. Annenkov Ωστόσο, αν αποδέχεσαι τη δυνατότητα του πρώτου, τότε αναγκαστικά οφείλεις να κάνεις το ίδιο και για το δεύτερο. Dora Δεν βλέπω τον λόγο! Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να δράσει πάνω στο δικό του πεπρωμένο; Annenkov Μετατρέποντας αυτό του άλλου! Dora Εξηγήσου Boria. Annenkov Άκου, εάν ένας άνθρωπος ενεργεί πάνω στο πεπρωμένο αλλουνού, ο δεύτερος μπορεί να το κάνει όπως κι ο πρώτος....

Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα

''...Ξέρετε, ζούμε σε κοινωνίες που ζουν μέσα στα όνειρά τους. Όταν η κοινωνία δεν το καταλαβαίνει, τους φτιάχνουν και μία Ονειρούπολη. Όταν η κοινωνία ζει μέσα στην Ονειρούπολη βρίσκει ότι η κοινωνία είναι σκληρή. Όταν η κοινωνία είναι σκληρή, γίνεται θέαμα. Όταν είναι θέαμα, γίνεται ψεύτικη. Όταν γίνεται ψεύτικη, γίνεται θέατρο. Άρα εγώ αποφάσισα να αρχίσω κατ' ευθείαν με την αλήθεια του θεάτρου, που ομολογεί σε όλους ότι είναι θέατρο.Δεν είμαστε στον χώρο του ονείρου, αλλά στον χώρο του οράματος. Στην ουσία, αν το σκεφτείτε καλά, όταν σας προτείνουν...

Ο χρόνος είναι μαζί μας!

Ο χρόνος είναι μαζί μας! Ποιός το πιστεύει πραγματικάστην κοινωνία της λήθης όπου υπάρχει μόνο το παρόν; Απλά κανένας! Πρέπει ν’ ανήκει κανείςστην Ανθρωπότηταγια να το αποδεχτεί. Ποιος θα είναι μαζί του; Το κρίσιμο ερώτημααγγίζει λιγότερουςαν δεν έχουν Δάσκαλο. Πάντως υπάρχουν τα Τέρατα. Γι’ αυτό μην ανησυχείςακόμα κι αν υποκύψειςαυτά θα είναι εδώ. Διότι είναι μόνο Ανθρωπότητα και Χρόνος...

Μόνος με την Ανθρωπότητα!

Μόνος με την Ανθρωπότητα!εφόσον έτσι έχεις αποφασίσει,θα παλέψω ενάντια στους Θεούς σουκαι στην κοινωνία σου των αθάνατωνπου δεν αντέχει το φωςούτε τη δικαιοσύνη των ανθρώπωνεπειδή προτιμούν όλοι να ζήσουνακόμα και μέσα στον ίδιο το θάνατό τουςαπό το να διακινδυνεύσουν να πεθάνουν ζώντας μια μόνη στιγμή.Γι’ αυτό πρόσεχεεπειδή ο κόσμος σου θα καταρρεύσεικάτω από το βάρος της μνήμηςκαι το μεγαλείο του πεπρωμένουο μύθος γεννιέται τώρα. ...

Στην άκρη του τίποτα

Στην Ελβετία. Στην άκρη της λίμνης. Ο Stepan και ο Voinov είναι καθισμένοι σ’ ένα παγκάκι αντίκρυ στη λίμνη. Stepan, ένα χαρτί στο χέρι Το κόμμα πήρε την απόφασή του: μέσα σε δύο βδομάδες πρέπει να είμαι στη Μόσχα. Voinov Πότε φεύγεις; Stepan, με αποφασιστικότητα Το νωρίτερο δυνατόν. Θα πάρω το πρώτο τρένο. Voinov, ξαφνιασμένος Φαίνεσαι απογοητευμένος. Stepan Θα προτιμούσα μια εγγύτερη ημερομηνία. Μα οι διαταγές είναι διαταγές. Πρέπει να υπακούμε: αυτή είναι η δύναμή μας. Voinov Δεν σε καταλαβαίνω Stepan! Εσύ που είσαι τόσο ανεξάρτητος και αντίθετος με...

Επιχείρηση Νέμεσις

Σε ένα δικαστήριο του Βερολίνου, το σωτήριο έτος 1921 ... Ο Πρόεδρος Ποιο είναι το επώνυμό σας; Ο κατηγορούμενος Tehlirian. Ο Πρόεδρος Το όνομά σας; Ο κατηγορούμενος Soghomon. Ο Πρόεδρος Η ημερομηνία γέννησής σας; Ο κατηγορούμενος 2 Απριλίου του 1897. Ο Πρόεδρος Ο τόπος γέννησής σας; Ο κατηγορούμενος Pakarish, κοντά στην πόλη Erzincan. Ο Πρόεδρος Μέσα στην Οθωμανική Aυτοκρατορία… Ο κατηγορούμενος Η Erza ήταν η κύρια εστία των Αρμενίων μέσα στο αρχαίο βασίλειο της Αρμενίας. Ο Πρόεδρος Δεν σας ζητάμε να ανακατασκευάσετε την ιστορία. Απλά να απαντήσετε...

Ελληνικοί Υδρογονάνθρακες, Νομοσχέδιο, Προεδρικό Διάταγμα και η αντεπίθεση του Ελληνισμού στον οικονομικό πόλεμο!

Ελληνικοί υδρογονάνθρακες και νομοθεσία. Νομοθεσία. Για να γίνει εντελώς κατανοητό το καθεστώς της έρευνας και της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στην ελληνική ΑΟΖ και να αποδείξουμε ότι οι απολαβές θα αφορούν αποκλειστικά το ελληνικό κράτος, πρέπει να εξετάσουμε το αρχικό πλαίσιο της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 94/22/ΕΚ στις 30 Μαΐου 1994, η οποία έχει υπογράψει την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές για τον εφοδιασμό της σε υδρογονάνθρακες,...

Συλλογική ασυνειδησία

Βαδίζουμε στην άμμο χωρίς να κοιτάζουμε τα ίχνη μας που χάνονται μες στον άνεμο. Κουβαλάμε μόνο τις επιθυμίες μας και ξεχνάμε τα πάθη μας. Αναζητώντας μια όαση επίπλαστη, πέφτουμε στην παγίδα της πλάνης. Κι έστω κι αν έχουμε ακόμα τη γεύση της άμμου στο στόμα, η γλώσσα μας δεν αποζητά παρά τη φρεσκάδα της λήθης. Διότι θέλουμε να προσπεράσουμε όλη την οδύνη του παρελθόντος για να ζήσουμε ξέγνοιαστα σ’ έναν παράδεισο τεχνητό. Μόνο που ο χρόνος δεν ξεχνά τίποτα και το λευκό του πέρασμα πάνω απ’ τα κεφάλια μας...

Οι επίλεκτοι

Οι επίλεκτοι δεν είναι ανάγκη να γίνουν πολιτικοί, ιατροί ή δικηγόροι για να υπάρχουν. Δεν περιμένουν τίποτα από την κοινωνία, διότι τη γνωρίζουν από μικροί όταν δεν τους έδινε σημασία, ενώ την έκριναν ήδη. Ακόμα κι αν δεν είναι απαγορευμένοι εξ αρχής, ξέρουν ποιο θα είναι το τέλος διότι, η οντολογία τους είναι μόνο τελεολογία. Με αυτόν τον τρόπο, δεν έχουν λόγο να είναι ανταγωνιστικοί, αφού παράγουν έργο μόνο για τους άλλους. Και κάθε τους έργο συμβάλλει στο έργο της Ανθρωπότητας. Δεν αναρωτιούνται λοιπόν αν έχουν αξία, διότι ξέρουν ότι είναι μόνο...

Μελλοντικά μονοπάτια

Ποιος μπορεί να μιλήσει για μελλοντικά μονοπάτια αν δεν έχει διασχίσει τον χρόνο; Κι όμως αυτό το παράδοξο έχει λύση. Αρκεί να σκεφτεί ότι η νοημοσύνη είναι εγκλωβισμένο μέλλον μέσα στο παρελθόν. Το παράλογο είναι πώς να το πιστέψει κάποιος που δεν μπορεί να το αντιληφθεί, διότι ζει μόνο γραμμικά σ' ένα καθιερωμένο πλαίσιο, όπου δεν επιτρέπεται καμία καινοτομία λόγω φοβίας; Η γνώση του άτοπου διευκολύνει τη συνείδηση, δηλαδή τη σκέψη πάνω στη σκέψη. Αυτός που δεν βλέπει όταν κοιτάζει, έχει την εντύπωση ότι o άλλος προβλέπει, ενώ στην πραγματικότητα...

Ένα πιάνο έχει 88 κόπανους

Ένα πιάνο έχει 88 κόπανους και μ’ αυτούς είναι ικανό να δημιουργήσει μουσική που αποτελεί μια προσφορά για τη μνήμη μας και γενικότερα για την ανθρωπότητα, όταν ο συνθέτης είναι μια ιδιοφυΐα. Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό. Γιατί η κοινωνία χρειάζεται τόσους πολλούς κόπανους, ενώ 88 αρκούν για να παράγουν έργο; Είναι θέμα βούλησης ή βουλιμίας; Είναι απαραίτητοι στο κοινωνικό έργο; Είναι θέμα πολιτικής απόφασης; Γιατί να χρειαζόμαστε άτομα που δεν ξέρουν τι είναι μόδα ή ψυχολογικές ασθένειες; Γιατί να ακούμε αυτήν την κακοφωνία...

Τσόκαρα και καριόλες

Όποιος δεν έχει δει ποτέ τσόκαρα και καριόλες, δεν μπορεί να πιστέψει ότι υποδήματα και άμαξες μπορεί να θεωρούν ότι έχουν άποψη. Στην αρχή νομίζει ότι ακούει ένα παραμύθι, αλλά σιγά-σιγά κατανοεί ότι ο συνδυασμός των δύο είναι θεαματικός. Τα τσόκαρα πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν ερωτήσεις και οι καριόλες απαντήσεις. Αυτός ο διάλογος φαντάζει εξωπραγματικός, αλλά όσο παράξενος κι αν είναι θέλει να φανεί ρεαλιστικός. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι τα επιχειρήματα του ενός αγγίζουν τις πεποιθήσεις του άλλου. Σημασία έχει ότι το παράλογο δεν στέκει ακόμα...

Νοητικό μοντέλο

Δεν αναζητήσαμε ποτέ αλλού από τον χρόνο, το νοητικό μοντέλο της ανακάλυψης, διότι είναι απαραίτητη η στρατηγική επένδυση της ώρας της σύλληψης της καινοτομίας που επιλύνει το πρόβλημα. Ο χώρος ακόμα κι αν είναι γεωμετρικός δεν εμπεριέχει ανάλογες ικανότητες κι εκτός αν θέλουμε να οπτικοποιήσουμε μια λεκτική φάση, δεν υπάρχει λόγος να προσφύγουμε σε αυτόν. Η κλασική αναπαράσταση μπορεί να γίνει μέσω νοητικών σχημάτων που έχουν αντέξει την πάροδο του χρόνου και ως δυναμικά στοιχεία δεν έχουν καταρρεύσει μετά την κρυσταλοποίηση που έχουν υποστεί. Το νοητικό...

Γενοκτονία μνήμης ... Πέντε κινήσεις για μια σιωπή

Προσπαθούν να δολοφονήσουν τη μνήμη μας. Τι μπορούμε να κάνουμε; Είμαστε μόνο άνθρωποι. Ακριβώς επειδή είμαστε άνθρωποι, μπορούμε να αντισταθούμε.Ποιο θα είναι το τίμημα; Η μνήμη δεν έχει τιμή!Φοβάμαι το θάνατο …Η λήθη είναι αυτό που πρέπει να φοβόμαστε. Ο θάνατος είναι φυσιολογικός, η λήθη είναι απάνθρωπη! Η μνήμη πληγώνει, αυτό είναι το πρόβλημα. Αυτό που σας έδειξα είναι ότι οι άνθρωποι που γενοκτονήθηκαν, στην πραγματικότητα υπάρχουν. Αν κάθισα εδώ είναι βέβαια για να με βλέπετε, αλλά είναι και για να βλέπετε αυτούς που δεν βλέπετε. Για τα τέρατα ο...