Ελληνικοί Υδρογονάνθρακες, Νομοσχέδιο, Προεδρικό Διάταγμα και η αντεπίθεση του Ελληνισμού στον οικονομικό πόλεμο!

Ελληνικοί υδρογονάνθρακες και νομοθεσία.

Νομοθεσία.

Για να γίνει εντελώς κατανοητό το καθεστώς της έρευνας και της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στην ελληνική ΑΟΖ και να αποδείξουμε ότι οι απολαβές θα αφορούν αποκλειστικά το ελληνικό κράτος, πρέπει να εξετάσουμε το αρχικό πλαίσιο της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 94/22/ΕΚ στις 30 Μαΐου 1994, η οποία έχει υπογράψει την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές για τον εφοδιασμό της σε υδρογονάνθρακες, εκτιμά ότι είναι σκόπιμο να ενθαρρυνθεί η καλύτερη δυνατή αναζήτηση, εξερεύνηση και πόρων που βρίσκονται στην Κοινότητα.

«Εκτιμώντας: ότι η εσωτερική αγορά αποτελεί ένα χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των υπηρεσιών , των προσώπων και των κεφαλαίων ότι πρέπει να θεσπιστούν τα αναγκαία μέτρα για τη λειτουργία της ότι, στο ψήφισμά του της 16ης Σεπτεμβρίου 1986 (4), το Συμβούλιο όρισε ως στόχο της ενεργειακής πολιτικής της Κοινότητας και των κρατών μελών την καλύτερη ολοκλήρωση, χωρίς εμπόδια στις συναλλαγές, της εσωτερικής αγοράς της ενεργείας, προκειμένου να βελτιωθεί η ασφάλεια του εφοδιασμού, να μειωθεί το κόστος και να ενισχυθεί η οικονομική ανταγωνιστικότητα ότι η Κοινότητα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές για τον εφοδιασμό της σε υδρογονάνθρακες ότι είναι ως εκ τούτου σκόπιμο να ενθαρρυνθεί η καλύτερη δυνατή αναζήτηση, εξερεύνηση και παραγωγή των πόρων που βρίσκονται στην Κοινότητα ότι τα κράτη μέλη ασκούν κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα επί των πηγών υδρογονανθράκων στην επικράτειά τους ότι η Κοινότητα έχει υπογράψει τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θαλάσσης».

Αυτή η οδηγία οδήγησε την Ελλάδα να ψηφίσει το Νόμο 2289/1995, το Νόμο των υδρογονανθράκων. Πριν όμως αναλύσουμε αυτό το Νόμο, ο οποίος τροποποιήθηκε με το Νόμο 4001/2011, πρέπει να επισημάνουμε τη δεύτερη παράγραφο του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 2 της οδηγίας.

«Ωστόσο, για λόγους εθνικής ασφάλειας, τα κράτη μέλη δύνανται να αρνούνται την πρόσβαση στις δραστηριότητες αυτές καθώς και την άσκησή τους σε φορέα που ελέγχεται ουσιαστικά από τρίτη χώρα ή από υπηκόους τρίτης χώρας.»

«Άρθρο 2

1. Τα κράτη μέλη διατηρούν το δικαίωμα να ορίζουν, εντός των ορίων του εδάφους τους, τις περιοχές που διατίθενται για άσκηση δραστηριοτήτων αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων.

2. Εφόσον μια περιοχή διατίθεται για την άσκηση των δραστηριοτήτων που προβλέπονται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν χωρίς διακρίσεις την πρόσβαση των φορέων και την άσκηση των δραστηριοτήτων αυτών.»

Ο Νόμος 4001/2011 μέσω της παραγράφου 1 του Άρθρου 156 τροποποίησε το Άρθρο 2 του Νόμου 2289/1995 ως εξής:

«Το δικαίωμα αναζήτησης, έρευνας και εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων που υπάρχουν στις χερσαίες, στις υπολίμνιες και υποθαλάσσιες περιοχές στις οποίες η Ελληνική Δημοκρατία ασκεί αντιστοίχως κυριαρχία ή κυριαρχικά δικαιώματα σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως κυρώθηκε με το ν. 2321/1995 ανήκει αποκλειστικά στο Δημόσιο και η άσκησή του αφορά πάντοτε τη δημόσια ωφέλεια.»

Αντιλαμβανόμαστε με αυτή τη διατύπωση ότι η εθνική μας κυριαρχία βασίζεται και στην υπογραφή μας του Δικαίου της Θάλασσας του 1982, και στην κύρωση της σύμβασης από τη Βουλή των Ελλήνων το 1995. Επιπλέον, καθορίζει ότι οι υδρογονάνθρακες ανήκουν αποκλειστικά στο Δημόσιο.

Η επόμενη παράγραφος επεξηγεί την έκφραση «υποθαλάσσιες περιοχές» και κάνει μια άμεση αναφορά και στην ΑΟΖ.

«Ως «υποθαλάσσιες περιοχές» νοούνται ο βυθός και το υπέδαφος των εσωτερικών υδάτων, της αιγιαλίτιδας ζώνης, της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ης κηρυχθεί) μέχρι την απόσταση των 200 ν.μ. από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης.»

Τώρα μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας πόσο σημαντική είναι η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ και μάλιστα η επίσπευσή της, για να κατοχυρωθεί η ελληνική κυριαρχία και αποκλειστικότητα.

Πάνω σε αυτό ακριβώς το όλο πλαίσιο πρέπει να ερμηνευτεί το Προεδρικό Διάταγμα στις 10 Φεβρουαρίου 2012, που έρχεται να συμπληρώσει το σκοπό και το καταστατικό της κρατικής και αποκλειστικής διαχείρισης των υδρογονανθράκων της Ελλάδας και της ΑΟΖ της. Είναι ουσιαστικά ένας τρόπος να κατοχυρώσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, για να μπορέσουμε να επενδύσουμε στρατηγικά πάνω σε αυτή τη νομοθεσία, η οποία ακολουθεί το Δίκαιο της Θάλασσας, την Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την κύρωση της σύμβασης και προετοιμάζει τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ.

Προεδρικό Διάταγμα

Προεδρικό Διάταγμα για το Δημόσιο
Φορέα Υδρογονανθράκων.

Αφού οι περισσότεροι δεν έχουν διαβάσει, και μάλλον καταλάβει, το Προεδρικό Διάταγμα που υπέγραψε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας στις 10 Φεβρουαρίου 2012, αποφασίσαμε να το αναδείξουμε, για να μην ακούμε πια άσχετες απόψεις με το θέμα της ΑΟΖ. Διότι ακόμα κι αν ο καθένας πιστεύει πια πως πρέπει να γίνει η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, μερικοί αναρωτιούνται αν οι οικονομικές απολαβές θα καταλήξουν όντως στην Ελλάδα. Η απάντηση είναι απλή και επίσημη και είναι η ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων Α.Ε. Ο σκοπός αυτής της εταιρίας είναι ξεκάθαρος και τριπλός.

Υπεγράφη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Κάρολο Παπούλια το Προεδρικό Διάταγμα «Σύσταση της Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία: “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ Α.Ε. (Ε.Δ.Ε.Υ. Α.Ε.)” – ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΥΤΗΣ».

Σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα:

1. Στους σκοπούς της εταιρίας περιλαμβάνονται και:

α) Η διαχείριση για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου των αποκλειστικών δικαιωμάτων του στην αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στις χερσαίες, υπολίμνιες και υποθαλάσσιες περιοχές, στις οποίες η Ελληνική Δημοκρατία ασκεί κυριαρχία ή κυριαρχικά δικαιώματα.

β) Η διαχείριση, ο έλεγχος και η παρακολούθηση όλων των σχετικών συμβάσεων που έχουν συναφθεί στο παρελθόν από το Δημόσιο ή για λογαριασμό αυτού με τρίτους.

γ) Η διερεύνηση και αξιολόγηση του δυναμικού της χώρας σε υδρογονάνθρακες, καθώς και ο προγραμματισμός της ανάθεσης και η επίβλεψη εργασιών διερεύνησης και αξιολόγησης του δυναμικού αυτής.

2. Η διάρκεια της Εταιρίας ορίζεται σε ενενήντα εννέα (99) έτη, ενώ το Μετοχικό της Κεφάλαιο ανέρχεται στο ποσό του ενός εκατομμυρίου (1.000.000) ευρώ, το οποίο καταβάλλεται από το Ελληνικό Δημόσιο με μετρητά σε τρεις ισόποσες ετήσιες δόσεις. Για το Μετοχικό Κεφάλαιο εκδίδεται μία μετοχή, ονομαστική, υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία είναι αμεταβίβαστη.

3. Η Εταιρία διοικείται από Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.), το οποίο αποτελείται από επτά (7) μέλη που διακρίνονται για την επιστημονική τους κατάρτιση και την επαγγελματική – διοικητική τους ικανότητα και που διαθέτουν γνώση και εμπειρία στον ενεργειακό τομέα και κατά προτίμηση στον τομέα της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.

Τις αμέσως επόμενες μέρες θα δημοσιευθεί η προκήρυξη για την πλήρωση των θέσεων των μελών του Δ.Σ., σύμφωνα με τον ν. 4001/2011.

Με αυτά τα δεδομένα που θα έπρεπε να είναι περισσότερο γνωστά, βλέπουμε ότι το πλαίσιο της θέσπισης της ΑΟΖ είναι απόλυτα ξεκάθαρο για τους υδρογονάνθρακες και θα ήταν καλό να είναι η βάση της οποιαδήποτε συζήτησης πάνω σε αυτό το θέμα, αλλιώς δεν έχει νόημα. Με αυτό το Προεδρικό Διάταγμα έχουμε την σύγκλιση των κομμάτων, αφού η ΑΟΖ θα είναι όντως για την πατρίδα μας.

Ελληνική ΑΟΖ

Η ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη δεν είναι μόνο μια προτεραιότητα μεταξύ άλλων για μας, αλλά το κυρίαρχο θέμα για την πατρίδα μας. Βασιζόμαστε νομικά στον Νόμο περί Υδρογονανθράκων 2289/1995, ο οποίος τροποποιήθηκε με τον Νόμο 4001/2011 και στο Προεδρικό Διάταγμα 10/02/2012 για την εξασφάλιση της εκμετάλλευσης αυτού του ελληνικού πλούτου, αποκλειστικά από το ελληνικό Δημόσιο. Στρατηγικά ακολουθούμε την πορεία της Κύπρου σε αυτό το θέμα και ειδικά με την προώθηση που του έδωσε ο Τάσος Παπαδόπουλος με τη θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ. Θεωρούμε ότι είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος να καταπολεμήσουμε τις φασιστικές τάσεις που βρίσκουν έδαφος πάνω στη φτώχεια του ελληνικού λαού, ο οποίος έχει αξίες που δεν είναι ρατσιστικές.

Γι' αυτό το λόγο μάλιστα δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών που καταπατούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Διότι πιστεύουμε στην αξία του για να προστατέψει την Ελλάδα και την Κύπρο από αντιδημοκρατικές απόπειρες στο τομέα της οικονομίας, αλλά και των εργαζόμενων. Η ελληνική ΑΟΖ, με το ευρωπαϊκό πλαίσιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, παράγει ένα τεράστιο πεδίο δράσης για τον ελληνικό λαό. Αν ο αγώνας μας για τη θέσπιση της ΑΟΖ έχει νόημα, είναι γιατί προσφέρει μέλλον στην πατρίδα μας την ώρα που πιέζεται οικονομικά και που το ανθρώπινο δυναμικό της υποφέρει λόγω της τωρινής κατάστασης. Η Ελλάδα χρειάζεται ανακούφιση σε πρώτο στάδιο και βέβαια στρατηγική σε δεύτερο στάδιο, διότι ο λαός μας είναι και ο επόμενος δηλαδή τα παιδιά μας. Οι τακτικοί ελιγμοί δεν επαρκούν για να βοηθήσουν την πατρίδα μας. Χρειάζεται ο στρατηγικός συνδυασμός. Αυτό δεν είναι μια ουτοπία, αλλά ένα όραμα απόλυτα υλοποιήσιμο καθώς αποδεικνύεται καθημερινά από την Κύπρο. Είναι μάλιστα η απόδειξη ότι μια μικρή χώρα μπορεί όχι μόνο να έχει ένα μεγάλο λαό μέσω του ελληνισμού, αλλά μπορεί επίσης να έχει και μια υψηλή στρατηγική που του προσφέρει ένα δυναμικό και αποτελεσματικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης. Επιπλέον δεν είναι μόνο μια έξυπνη επιλογή, αλλά πραγματικά ένα ισχυρό στρατηγικό άνοιγμα μεγάλης εμβέλειας, ικανό να αλλάξει τα δεδομένα που θεωρούμε πια λόγω έλλειψης ενθουσιασμού, δεδομένα. Όμως η Ελλάδα αντέχει εδώ και αιώνες και θα αναπτυχθεί με την ελληνική ΑΟΖ.

Η αντεπίθεση του Ελληνισμού

Υπογραφές υπέρ της θέσπισης της Ελληνικής ΑΟΖ (κλικ εδώ).

Με αυτές τις υπογραφές του ελληνικού λαού, θέλουμε να δείξουμε σε όλους τους πολιτικούς φορείς και ειδικά στη Βουλή των Ελλήνων, όπου θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο του Νόμου της ελληνικής ΑΟΖ, ότι ο καθένας μας ζητά την εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας στην πατρίδα μας, για να αξιοποιήσουμε τους υδρογονάνθρακες που βρίσκονται στα ελληνικά κοιτάσματα, έτσι ώστε να βγούμε αποτελεσματικά και στρατηγικά από την οικονομική κρίση με τις ίδιες τις δυνάμεις μας και με την αξιοπρέπεια που μας χαρακτηρίζει.

Ελληνική ΑΟΖ και στρατηγική--Νίκος Λυγερός