Στην άκρη του τίποτα

Στην Ελβετία. Στην άκρη της λίμνης. Ο Stepan και ο Voinov είναι καθισμένοι σ’ ένα παγκάκι αντίκρυ στη λίμνη. Stepan, ένα χαρτί στο χέρι Το κόμμα πήρε την απόφασή του: μέσα σε δύο βδομάδες πρέπει να είμαι στη Μόσχα. Voinov Πότε φεύγεις; Stepan, με αποφασιστικότητα Το νωρίτερο δυνατόν. Θα πάρω το πρώτο τρένο. Voinov, ξαφνιασμένος Φαίνεσαι απογοητευμένος. Stepan Θα προτιμούσα μια εγγύτερη ημερομηνία. Μα οι διαταγές είναι διαταγές. Πρέπει να υπακούμε: αυτή είναι η δύναμή μας. Voinov Δεν σε καταλαβαίνω Stepan! Εσύ που είσαι τόσο ανεξάρτητος και αντίθετος με...

Επιχείρηση Νέμεσις

Σε ένα δικαστήριο του Βερολίνου, το σωτήριο έτος 1921 ... Ο Πρόεδρος Ποιο είναι το επώνυμό σας; Ο κατηγορούμενος Tehlirian. Ο Πρόεδρος Το όνομά σας; Ο κατηγορούμενος Soghomon. Ο Πρόεδρος Η ημερομηνία γέννησής σας; Ο κατηγορούμενος 2 Απριλίου του 1897. Ο Πρόεδρος Ο τόπος γέννησής σας; Ο κατηγορούμενος Pakarish, κοντά στην πόλη Erzincan. Ο Πρόεδρος Μέσα στην Οθωμανική Aυτοκρατορία… Ο κατηγορούμενος Η Erza ήταν η κύρια εστία των Αρμενίων μέσα στο αρχαίο βασίλειο της Αρμενίας. Ο Πρόεδρος Δεν σας ζητάμε να ανακατασκευάσετε την ιστορία. Απλά να απαντήσετε...

Ελληνικοί Υδρογονάνθρακες, Νομοσχέδιο, Προεδρικό Διάταγμα και η αντεπίθεση του Ελληνισμού στον οικονομικό πόλεμο!

Ελληνικοί υδρογονάνθρακες και νομοθεσία. Νομοθεσία. Για να γίνει εντελώς κατανοητό το καθεστώς της έρευνας και της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στην ελληνική ΑΟΖ και να αποδείξουμε ότι οι απολαβές θα αφορούν αποκλειστικά το ελληνικό κράτος, πρέπει να εξετάσουμε το αρχικό πλαίσιο της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 94/22/ΕΚ στις 30 Μαΐου 1994, η οποία έχει υπογράψει την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές για τον εφοδιασμό της σε υδρογονάνθρακες,...

Συλλογική ασυνειδησία

Βαδίζουμε στην άμμο χωρίς να κοιτάζουμε τα ίχνη μας που χάνονται μες στον άνεμο. Κουβαλάμε μόνο τις επιθυμίες μας και ξεχνάμε τα πάθη μας. Αναζητώντας μια όαση επίπλαστη, πέφτουμε στην παγίδα της πλάνης. Κι έστω κι αν έχουμε ακόμα τη γεύση της άμμου στο στόμα, η γλώσσα μας δεν αποζητά παρά τη φρεσκάδα της λήθης. Διότι θέλουμε να προσπεράσουμε όλη την οδύνη του παρελθόντος για να ζήσουμε ξέγνοιαστα σ’ έναν παράδεισο τεχνητό. Μόνο που ο χρόνος δεν ξεχνά τίποτα και το λευκό του πέρασμα πάνω απ’ τα κεφάλια μας...

Οι επίλεκτοι

Οι επίλεκτοι δεν είναι ανάγκη να γίνουν πολιτικοί, ιατροί ή δικηγόροι για να υπάρχουν. Δεν περιμένουν τίποτα από την κοινωνία, διότι τη γνωρίζουν από μικροί όταν δεν τους έδινε σημασία, ενώ την έκριναν ήδη. Ακόμα κι αν δεν είναι απαγορευμένοι εξ αρχής, ξέρουν ποιο θα είναι το τέλος διότι, η οντολογία τους είναι μόνο τελεολογία. Με αυτόν τον τρόπο, δεν έχουν λόγο να είναι ανταγωνιστικοί, αφού παράγουν έργο μόνο για τους άλλους. Και κάθε τους έργο συμβάλλει στο έργο της Ανθρωπότητας. Δεν αναρωτιούνται λοιπόν αν έχουν αξία, διότι ξέρουν ότι είναι μόνο...

Μελλοντικά μονοπάτια

Ποιος μπορεί να μιλήσει για μελλοντικά μονοπάτια αν δεν έχει διασχίσει τον χρόνο; Κι όμως αυτό το παράδοξο έχει λύση. Αρκεί να σκεφτεί ότι η νοημοσύνη είναι εγκλωβισμένο μέλλον μέσα στο παρελθόν. Το παράλογο είναι πώς να το πιστέψει κάποιος που δεν μπορεί να το αντιληφθεί, διότι ζει μόνο γραμμικά σ' ένα καθιερωμένο πλαίσιο, όπου δεν επιτρέπεται καμία καινοτομία λόγω φοβίας; Η γνώση του άτοπου διευκολύνει τη συνείδηση, δηλαδή τη σκέψη πάνω στη σκέψη. Αυτός που δεν βλέπει όταν κοιτάζει, έχει την εντύπωση ότι o άλλος προβλέπει, ενώ στην πραγματικότητα...

Ένα πιάνο έχει 88 κόπανους

Ένα πιάνο έχει 88 κόπανους και μ’ αυτούς είναι ικανό να δημιουργήσει μουσική που αποτελεί μια προσφορά για τη μνήμη μας και γενικότερα για την ανθρωπότητα, όταν ο συνθέτης είναι μια ιδιοφυΐα. Το ερώτημα λοιπόν είναι απλό. Γιατί η κοινωνία χρειάζεται τόσους πολλούς κόπανους, ενώ 88 αρκούν για να παράγουν έργο; Είναι θέμα βούλησης ή βουλιμίας; Είναι απαραίτητοι στο κοινωνικό έργο; Είναι θέμα πολιτικής απόφασης; Γιατί να χρειαζόμαστε άτομα που δεν ξέρουν τι είναι μόδα ή ψυχολογικές ασθένειες; Γιατί να ακούμε αυτήν την κακοφωνία...

Τσόκαρα και καριόλες

Όποιος δεν έχει δει ποτέ τσόκαρα και καριόλες, δεν μπορεί να πιστέψει ότι υποδήματα και άμαξες μπορεί να θεωρούν ότι έχουν άποψη. Στην αρχή νομίζει ότι ακούει ένα παραμύθι, αλλά σιγά-σιγά κατανοεί ότι ο συνδυασμός των δύο είναι θεαματικός. Τα τσόκαρα πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν ερωτήσεις και οι καριόλες απαντήσεις. Αυτός ο διάλογος φαντάζει εξωπραγματικός, αλλά όσο παράξενος κι αν είναι θέλει να φανεί ρεαλιστικός. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι τα επιχειρήματα του ενός αγγίζουν τις πεποιθήσεις του άλλου. Σημασία έχει ότι το παράλογο δεν στέκει ακόμα...

Νοητικό μοντέλο

Δεν αναζητήσαμε ποτέ αλλού από τον χρόνο, το νοητικό μοντέλο της ανακάλυψης, διότι είναι απαραίτητη η στρατηγική επένδυση της ώρας της σύλληψης της καινοτομίας που επιλύνει το πρόβλημα. Ο χώρος ακόμα κι αν είναι γεωμετρικός δεν εμπεριέχει ανάλογες ικανότητες κι εκτός αν θέλουμε να οπτικοποιήσουμε μια λεκτική φάση, δεν υπάρχει λόγος να προσφύγουμε σε αυτόν. Η κλασική αναπαράσταση μπορεί να γίνει μέσω νοητικών σχημάτων που έχουν αντέξει την πάροδο του χρόνου και ως δυναμικά στοιχεία δεν έχουν καταρρεύσει μετά την κρυσταλοποίηση που έχουν υποστεί. Το νοητικό...

Γενοκτονία μνήμης ... Πέντε κινήσεις για μια σιωπή

Προσπαθούν να δολοφονήσουν τη μνήμη μας. Τι μπορούμε να κάνουμε; Είμαστε μόνο άνθρωποι. Ακριβώς επειδή είμαστε άνθρωποι, μπορούμε να αντισταθούμε.Ποιο θα είναι το τίμημα; Η μνήμη δεν έχει τιμή!Φοβάμαι το θάνατο …Η λήθη είναι αυτό που πρέπει να φοβόμαστε. Ο θάνατος είναι φυσιολογικός, η λήθη είναι απάνθρωπη! Η μνήμη πληγώνει, αυτό είναι το πρόβλημα. Αυτό που σας έδειξα είναι ότι οι άνθρωποι που γενοκτονήθηκαν, στην πραγματικότητα υπάρχουν. Αν κάθισα εδώ είναι βέβαια για να με βλέπετε, αλλά είναι και για να βλέπετε αυτούς που δεν βλέπετε. Για τα τέρατα ο...

Γενοκτονία και Ανθρωπότητα (video)

Το 1943 ο Πολωνός Raphael Lemkin επινόησε τον όρο ''γενοκτονία'' για να μπορέσει το νομικό πλαίσιο να αντιστέκεται σε αυτές τις βαρβαρότητες, γιατί η γενοκτονία είναι από τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η ιδέα της γενοκτονίας βασίζεται θεμελιακά σε δύο ιδέες: την καταστροφή και το συστηματικό του πράγματος. Είναι μια συστηματική καταστροφή. Στην πραγματικότητα το κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι η συστηματοποίηση. Μια καταστροφή μπορούμε να τη ζήσουμε ή να τη μελετήσουμε ως γεγονός μη προμελετημένο. Η συστηματική καταστροφή όμως προϋποθέτει...