Κάθε λέξη έχει τη σημασία της

Κάθε λέξη έχει τη σημασία της ειδικά όταν παραμένεις σιωπηλός για να μην πληγώσεις τους άλλους με την βαθιά αλήθεια της πίστης όταν κανείς δεν πιστεύει σε τίποτα και ασχολείται μόνο με τη μέρα δίχως να ξέρει για την εβδομάδα. Διότι πώς να εξηγήσεις σε κάποιον τα χίλια χρόνια που πέρασες για να ζήσεις ακόμα μια στιγμή μαζί τους και μόνος όταν όλοι θέλουν απλώς να παραμείνουν ήσυχοι, ήρεμοι κι ευτυχισμένοι...

Οι ελεύθεροι σκλάβοι

- Γιατί αυτή η θυσία; - Είναι το πρέπον! - Δεν έπρεπε… - Κι όμως. - Γιατί; - Ποια είναι η χρησιμότητα; - Η ανάγκη. - Και σε ποιον θα το πούμε; - Δεν θα το πούμε, θα το δείξουμε. - Και ποιος θα το δει; - Μόνο οι άνθρωποι. - Αυτοί είναι οι άλλοι. - Είμαστε Έλληνες επειδή είμαστε… - Τι; - Ελεύθεροι σκλάβοι! - Μα είναι οξύμωρο. - Είναι παράλογο. - Είναι μόνο παράδοξο. - Αλλά είναι η αλήθεια. - Οι σκλάβοι που δεν αλλάζουν παραμένουν δούλοι. - Κι οι ελεύθεροι δεν ξέρουν την αξία της ελευθερίας τους. - Κι εμείς; - Ελεύθεροι πολιορκημένοι από την αρχή, για να γίνουμε...

Άξιοι εστί

- Τους έπιασαν όλους ; - Όχι. - Ήταν ήδη νεκροί ; - Όχι ! - Τι έγινε τότε ; - Έδωσαν τη μάχη. - Μα ήταν τόσο λίγοι. - Και οι άλλοι τόσοι πολλοί. - Οι πολλοί ήταν λίγοι. - Και οι λίγοι έγιναν σπάνιοι. - Είναι απίστευτο. - Κι όμως αληθινό. - Κατάφεραν ν’ αντισταθούν ; - Έως την τελευταία στιγμή. - Δεν καταλαβαίνω τίποτα. - Είναι αδιανόητο. - Η ουτοπία που έγινε πράξη. - Διότι είχαν όραμα. - Γι’ αυτό άλλαξαν την πραγματικότητα. - Δίχως καμιά βοήθεια. - Έτσι είναι μια ομάδα κρούσης. - Μα ήταν αθώοι. - Κι έγιναν δίκαιοι. - Ποιος θα το πιστέψει ; - Εμείς ! -...

Οι Έλληνες ποτέ δεν πεθαίνουν

- Δεν ήρθαν ! - Δεν θα έρθουν. - Πώς το ξέρεις ; - Δεν μπορεί να το ξέρει. - Άρα θα έρθουν ; - Όχι ! - Ποια είναι η διαφορά. - Δεν υπάρχει διαφορά. - Αυτός που ξέρει… - Κι αυτός που ξέρει ; - Απλώς είναι γεγονός. - Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν ; - Δεν υπάρχει δικαιολογία. - Είχαν το δικαίωμα ; - Δεν το είχαν. - Το πήραν όμως. - Και τώρα ; - Δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε. - Μα δεν είναι άδικο ; - Είναι. - Και δεν πειράζει ; - Μόνο για λίγο. - Για λίγο ; - Όσο ζήσουμε. - Θα πεθάνουμε μέσα στην αδικία ; - Όχι ! - Θα δικαιωθούμε ; - Όχι ! - Μα τότε ; - Δεν...

Το θαύμα της σιωπής

Το θαύμα της σιωπής προέρχεται από την ικανότητά της να ενσωματώνει σκέψεις δίχως να ειπωθούν λέξεις για να εκφράσουν την ουσία των ανθρώπων έτσι ο χρόνος κι η ανθρωπότητα έχτισαν μαζί την ανοιχτή δομή που μας επιτρέπει να ζήσουμε όλοι ελεύθεροι αν μπορέσουμε να την αγγίξουμε μέσω των πράξεών μας για να συμβάλλουμε κι εμείς στο απαραίτητο έργο της εξέλιξης δίχως θόρυβο δίχως λόγια μέσα στης σιωπής το θαύμα. ...

Ξεχασμένες μάχες

Αν ξέχασες τη μάχη του Μαντζικέρτ και του Μυριοκέφαλου τότε εύκολα μπορείς να πέσεις στην παγίδα όπου θα σε ρίξει το τέχνασμα του στρατηγικού βάθους διότι θα πιστέψεις ότι υπάρχει μια διαφορά εκεί που βρίσκεται απλώς μια συνέχεια με τον ίδιο στόχο και την ώρα που ξεχνιέσαι κοιτάζοντας τη σειρά των ονείρων σου άλλοι γράφουν το μέλλον που δεν έχεις πια. ...

Το μέγεθος του πάθους

Αν είσαι μακριά από τον σταυρό δεν μπορείς ν’αντιληφθείς το μέγεθος του πάθους και δεν πιστεύεις ούτε καν στον πόνο, κι αν δεις τα λουλούδια να κοκκινίζουν από αίμα, νομίζεις ότι είναι παπαρούνες, και αν δεις την αποκαθήλωση περιμένεις την ανάσταση λες και δεν υπήρξαν πάθη, όλα φαίνονται μαγικά γιατί είσαι ανίκανος λόγω υστέρησης να δεις τη θυσία αυτού του ανθρώπου που ήρθε μόνο για μας δίχως να περιμένει κανένα αντάλλαγμα μόνο λόγω αγάπης...

Το μονοπάτι των δασκάλων

Το μονοπάτι των δασκάλωνδεν έχει αγκάθιαόπως πιστεύουν οι περισσότεροιαλλά μετέωρα διαμάντιαπου δεν πρέπεινα σπάσει ο μαθητήςτην ώρα της εξέλιξηςδιότι διαβάζειτα έργα της Ανθρωπότηταςγια να βοηθήσει κι αυτόςτα τέρατα που βοηθούνόλους τους ανθρώπουςδίχως να επιλέγουνγιατί ο ρόλος τουςείναι να σηκώσουντο βάρος του φωτόςαλλιώς οι σκιέςθα καταπατούσανκάθε ύπαρξη,κι αν χρειαστείπολλές ζωέςγια να μπορέσεινα κάνει ό,τι δεν μπορείο σπάνιος μαθητήςο δάσκαλος θα είναιπάντα δίπλα του...

Ο Μικρός Πρίγκιπας, η αλεπού και το τριαντάφυλλο

Αφού περπάτησε για πολλές ώρες ανάμεσα από σωρούς άμμου, βράχους και χιόνια, ανακάλυψε επιτέλους ένα δρόμο. Κι όλοι οι δρόμοι σε οδηγούν στους ανθρώπους.- Καλημέρα, είπε. Ήταν ένας κήπος γεμάτος ανθισμένα τριαντάφυλλα.- Καλημέρα, είπαν τα τριαντάφυλλα. Ο μικρός πρίγκιπας τα κοίταξε. Όλα έμοιαζαν με το δικό του λουλούδι.- Τι είσαστε εσείς ; τα ρώτησε κατάπληκτος.- Είμαστε τριαντάφυλλα, είπαν.- Α! έκανε ο μικρός πρίγκιπας. Κι ένιωσε πολύ δυστυχισμένος. Το λουλούδι του είχε πει ότι ήταν το μοναδικό σ' όλον τον κόσμο από το είδος του. Και να τώρα που βρίσκονταν...

Μερικά λόγια ...

Μερικά λόγιαείναι κάποτε αρκετάγια να καταλάβειςότι ο άλλος σε σκέφτεταιόχι μόνο επιφανειακάαλλά με το βάθος της ψυχήςγι’ αυτό μη δίνεις σημασίαμόνο και μόνο στις λέξειςαλλά στην ύπαρξή τουςδιότι χωρίς σχέσηδεν θα είχαν γραφτείαπό τον άλλο σου εαυτό.Γι’ αυτές τις λεπτομέρειεςζούμε σαν άνθρωποικαι θυσιαζόμαστε ως τέρατα...

Ν. Λυγερός - Το παράδειγμα του Leonardo da Vinci

Το παράδειγμα του Leonardo da Vinci είναι πια ξεκάθαρο για όλους κι αν περιμένεις από τους άλλους να αλλάξουν τον δικό σου κόσμο τότε θα πεθάνεις όπως γεννήθηκες μέσα σε μία σάπια κοινωνία. Ενώ αν ακολουθήσεις τα βήματα του δασκάλου της Αναγέννησης ακόμα κι αν σε χτυπούν σκληρά λόγω της σπουδαιότητας του έργου σου τότε θα είσαι μία προσφορά για τον Χρόνο και την Ανθρωπότητα. Επιλογή δίχως κόστος, δεν υπάρχει πουθενά άρα μην περιμένεις τίποτα αν δεν θυσιάσεις κάτι. Ο κόσμος δεν αλλάζει παρά μόνο με τις πράξεις. Μην κάθεσαι λοιπόν να...

Ελληνική σονάτα

Σ’ ένα δωμάτιο μ’ ένα πιάνο. Αγαθή: Τι έχεις;Άγγελος: Σκέφτομαι.Αγαθή: Αυτό το βλέπω. Χρόνος. Τι σκέφτεσαι; Άγγελος: Τη συνάντηση με το μέλλον.Αγαθή: Πάλι;Άγγελος: Ήξερε για μας…Αγαθή: Τι έκανε λέει;Άγγελος: Πρόσεξε το δώρο σου…Αγαθή: Χαμογελώντας. Χαίρομαι.Άγγελος: Πρόσεξε και τα δάκτυλα…Αγαθή: Τα δάκτυλα; Μήπως είναι…Άγγελος: Είδε ότι έπαιζα πιάνο.Αγαθή: Μόνο από τα δάκτυλα;Άγγελος: Και κατάλαβε ότι ετοίμαζα τη σονάτα…Αγαθή: Ε, άι στο καλό.Άγγελος: Κι εμένα με ξάφνιασε.Αγαθή: Θα ξαναβρεθείτε;Άγγελος: Δεν ξέρω. Χρόνος. Μπορεί…Αγαθή: Μπορεί;Άγγελος: Θα...

Λίγο πριν ...

Dora Μα είναι παράλογο Boria! Σιωπή. Annenkov Dora, νομίζεις πως ο άνθρωπος μπορεί ν’ αλλάξει το πεπρωμένο; Dora Του αλλουνού,σίγουρα· το δικό του,αμφιβάλλω. Annenkov Ωστόσο, αν αποδέχεσαι τη δυνατότητα του πρώτου, τότε αναγκαστικά οφείλεις να κάνεις το ίδιο και για το δεύτερο. Dora Δεν βλέπω τον λόγο! Πώς θα μπορούσε ο άνθρωπος να δράσει πάνω στο δικό του πεπρωμένο; Annenkov Μετατρέποντας αυτό του άλλου! Dora Εξηγήσου Boria. Annenkov Άκου, εάν ένας άνθρωπος ενεργεί πάνω στο πεπρωμένο αλλουνού, ο δεύτερος μπορεί να το κάνει όπως κι ο πρώτος....

Ο άνθρωπος χωρίς όνειρα

''...Ξέρετε, ζούμε σε κοινωνίες που ζουν μέσα στα όνειρά τους. Όταν η κοινωνία δεν το καταλαβαίνει, τους φτιάχνουν και μία Ονειρούπολη. Όταν η κοινωνία ζει μέσα στην Ονειρούπολη βρίσκει ότι η κοινωνία είναι σκληρή. Όταν η κοινωνία είναι σκληρή, γίνεται θέαμα. Όταν είναι θέαμα, γίνεται ψεύτικη. Όταν γίνεται ψεύτικη, γίνεται θέατρο. Άρα εγώ αποφάσισα να αρχίσω κατ' ευθείαν με την αλήθεια του θεάτρου, που ομολογεί σε όλους ότι είναι θέατρο.Δεν είμαστε στον χώρο του ονείρου, αλλά στον χώρο του οράματος. Στην ουσία, αν το σκεφτείτε καλά, όταν σας προτείνουν...

Ο χρόνος είναι μαζί μας!

Ο χρόνος είναι μαζί μας! Ποιός το πιστεύει πραγματικάστην κοινωνία της λήθης όπου υπάρχει μόνο το παρόν; Απλά κανένας! Πρέπει ν’ ανήκει κανείςστην Ανθρωπότηταγια να το αποδεχτεί. Ποιος θα είναι μαζί του; Το κρίσιμο ερώτημααγγίζει λιγότερουςαν δεν έχουν Δάσκαλο. Πάντως υπάρχουν τα Τέρατα. Γι’ αυτό μην ανησυχείςακόμα κι αν υποκύψειςαυτά θα είναι εδώ. Διότι είναι μόνο Ανθρωπότητα και Χρόνος...

Μόνος με την Ανθρωπότητα!

Μόνος με την Ανθρωπότητα!εφόσον έτσι έχεις αποφασίσει,θα παλέψω ενάντια στους Θεούς σουκαι στην κοινωνία σου των αθάνατωνπου δεν αντέχει το φωςούτε τη δικαιοσύνη των ανθρώπωνεπειδή προτιμούν όλοι να ζήσουνακόμα και μέσα στον ίδιο το θάνατό τουςαπό το να διακινδυνεύσουν να πεθάνουν ζώντας μια μόνη στιγμή.Γι’ αυτό πρόσεχεεπειδή ο κόσμος σου θα καταρρεύσεικάτω από το βάρος της μνήμηςκαι το μεγαλείο του πεπρωμένουο μύθος γεννιέται τώρα. ...