Η νέα θαλάσσια περιοχή Ιόνιο στην Ελληνική ΑΟΖ / Από τα Master Classes στην Ελληνική ΑΟΖ

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός, Α. Φώσκολος 

Εκτός από τα θαλάσσια οικόπεδα 1, 2 και 10 στο Ιόνιο του πρώτου γύρου αδειοδότησης, τώρα έχουμε μια νέα θαλάσσια περιοχή με όνομα Ιόνιο στην ελληνική ΑΟΖ. Η αίτηση της Energean Oil που έγινε αποδεκτή από την ελληνική κυβέρνηση προκάλεσε το άνοιγμα ενός νέου γύρου αδειοδότησης και ενός διαγωνισμού, ο οποίος ακολουθεί τα δεδομένα που δημιουργήθηκαν με τις θαλάσσιες περιοχές Δυτικά Κρήτης και Νότια Δυτικά Κρήτης. Τώρα η Περιφέρεια Ιονίου έχει αποκτήσει και αυτή μια προστιθέμενη αξία. Είχε ήδη ένα προβάδισμα σε σχέσεις με άλλες Περιφέρειες αφού είχε καταφέρει να προσελκύσει από την αρχή του πρώτου διαγωνισμού το ενδιαφέρον της κοινοπραξίας Total-Edison-Ελληνικά Πετρέλαια στο θαλάσσιο οικόπεδο 2 όπου βρίσκονται μερικώς τα κοιτάσματα Πύρρος και Αχιλλέας. Έτσι ήταν αποδεδειγμένο εξ αρχής ότι η Περιφέρεια του Ιονίου θα παίξει ένα σημαντικό ρόλο για το μέλλον της Ελλάδας και για την ανάπτυξή της. Τώρα όμως με αυτή τη νέα θαλάσσια περιοχή έχει ενισχυθεί το όλο πλαίσιο, αφού μιλούμε πλέον για 4 θαλάσσιες περιοχές. Το καλό για την Περιφέρεια είναι ότι χάρη στο Νόμο περί Υδρογονανθράκων 2289/1995 και την τροπολογία 4001/2011, θα απολαμβάνει το 5% από τις απολαβές του ελληνικού δημοσίου σε σχέση με τα συμβόλαια που θα υπογράψει σε αυτές τις περιοχές αφού είναι στην αρμοδιότητά της. Επίσης όπως το είχαμε γράψει και για την Περιφέρεια της Κρήτης και για την Περιφέρεια Πελοποννήσου θα έχει τη δυνατότητα να συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις με τις εταιρείες και τις κοινοπραξίες που είναι υποψήφιες. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι πρέπει να έρθει σ’ επαφή με το Υπουργείο Ενέργειας αλλά ταυτόχρονα και με τους δήμους που έχουν άμεσα ενδιαφέρον για να ενημερωθεί για την όλη διαδικασία έρευνας και εξόρυξης των υδρογονανθράκων. Διότι τώρα με τα νέα δεδομένα δεν μιλάμε πια για μια πειραματική και μόνο ερευνητική προσέγγιση. Πρόκειται για μια στρατηγική ενέργεια που θα επηρεάσει και θα υποστηρίξει την οικονομία και την ανάπτυξη της Περιφέρειας. Είναι λοιπόν θεμιτό να υπάρξουν σειρές επαφών με κλιμάκια αλλά και ενημερώσεις προς τον κόσμο για αυτές τις θεαματικές αλλαγές για το μέλλον της Ελλάδας...

Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles.php?n=34439&l=gr

Ν. Λυγερός - Από τα Master Classes στην Ελληνική ΑΟΖ

Όταν κάναμε ένα Master Class Τοποστρατηγικής και Χρονοστρατηγικής στην Ερείκουσα το 2013 και στους Οθωνούς το 2015, όπου αναδείξαμε το θέμα της ΑΟΖ σε επίπεδο Περιφέρειας, η αντιμετώπιση ήταν ανάλογη με τη συνάντηση τρίτου τύπου, ενώ η επαφή του Sagan ήταν ονειρική. Έτσι με τον πρώτο γύρο αδειοδότησης του 2014 δεν είναι μια ιστορική αλλαγή, αφού ο κόσμος δεν ήταν ούτε προετοιμασμένος ούτε ενημερωμένος κι επειδή μετά μπήκαμε σε μια παράξενη ιδεολογική φάση που ήθελε να απορρίψει τα πάντα, επειδή αλλάξαμε κυβέρνηση και δεν μπορούσε να κάνει τις ίδιες κινήσεις που θεωρούσε απαράδεκτες όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Έτσι χρειάστηκε να περιμένουμε τον τρίτο Υπουργό Ενέργειας για να παράξει το έργο που δεν έκαναν οι δύο προηγούμενοι. Το 2014 εκδόθηκαν 20 θαλάσσια οικόπεδα και είχαμε λόγω αυτών των προβλημάτων υποψηφιότητες μόνο στα 1,2 και 10. Έτσι οι διαλέξεις για την ελληνική ΑΟΖ ενώ ήταν όλο και περισσότερες παρέμεναν μετέωρες σε πρακτικό επίπεδο έως το 2017. Τώρα βλέπουμε ότι έρχεται η δικαίωση και για το Ιόνιο με αυτή τη νέα περιοχή που αγγίζει τα προηγούμενα θαλάσσια οικόπεδα 4,5 και 6. Έρχεται λοιπόν να συμπληρώσει ένα κενό μεταξύ 1,2 και 10. Τώρα βλέπουμε ένα αληθινό μέλλον με την ενέργεια στο Ιόνιο. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι όσα διδάσκουμε στα Masterclasses δεν είναι μόνο θεωρητικά και μαθηματικά, είναι θέματα στρατηγικής που χαράζουν το μέλλον της Ελλάδας και των Περιφερειών της που έχουν άμεση σχέση με τα υποθαλάσσια κοιτάσματα. Η ελληνική ΑΟΖ είναι ένα όραμα που σιγά σιγά υλοποιείται χάρη στα θαλάσσια οικόπεδα και τις θαλάσσιες περιοχές. Γίνεται όμως ταυτόχρονα ένα εργαλείο όλο και πιο ισχυρό για τη γεωπολιτική θέση της πατρίδας μας τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι πρέπει και αυτή να ενισχυθεί θεσμικά. Το έχουμε πει και εξηγήσει στο Καστελλόριζο το 2011, στη Γαύδο το 2012, στην Ερείκουσα το 2013, στο Αγαθονήσι το 2014, στους Οθωνούς το 2015, στα Ψαρά το 2016. Αυτό θα κάνουμε και στους Λειψούς το 2017. Διότι αυτός ο αγώνας έχει νόημα για την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ και βέβαια και για τις οριοθετήσεις της. Διότι προσφέρει άλλες δυνατότητες για το μέλλον αφού βασίζεται στην ενέργεια και στη στρατηγική κι όχι μόνο στην πολιτική και την οικονομία. Η ΑΟΖ είναι πιο θεμελιακή για τη χώρα. Τώρα αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται όλο και περισσότεροι αλλά ακόμα και μόνοι θα συνεχίσουμε έως το τέλος και ακόμα πιο μετά.

http://www.lygeros.org/articles.php?n=34440&l=gr