Η λογική μπορεί να εξουσιάσει το συναίσθημα και το συναίσθημα να θολώσει τη λογική.(Π.Κ.)
Η λογική του ανθρώπου είναι εγκεφαλική και όταν λέμε εγκεφαλική λογική εννοούμε την επαγωγή που απορρέει από την επεξεργασία των δεδομένων των εγκεφαλικών ερεθισμάτων μέσω της σκέψης. Για τον λόγο αυτόν η εγκεφαλική λογική είναι υποκειμενική, ανάλογα με τον τρόπο που αποκωδικοποιεί η κάθε σκέψη από τον χώρο του εγκεφάλου. Ο χώρος του εγκεφάλου διαμορφώνεται από το περιβάλλον στο οποίο εκπαιδεύεται, δηλαδή τον χώρο και τον χρόνο, και δημιουργεί τον τρόπο που λειτουργεί η σκέψη για να παράγει λογική.
Ο κυρ Παναγιώτης μόλις σχόλασε απ’ την δουλειά του θέλησε να πάρει μια μπουγάτσα. Στάθηκε έξω απ’ το μαγαζί και λέει στον νεαρό: «Μια μπουγάτσα με κρέμα, μου δίνεις;». Την ίδια στιγμή σταματά δίπλα του ένα πολυτελές αυτοκίνητο, ανοίγει το πίσω τζάμι και ένας άλλος κύριος ζητά κι αυτός μια μπουγάτσα με κρέμα. Ο μικρός του καταστήματος δίνει τις μπουγάτσες στους κυρίους. Ο κυρ Παναγιώτης ρωτά: «Τι σου θέλω μικρέ;». Ο κύριος απ’ το αυτοκίνητο ρωτά : «Πόσο σου οφείλω νεαρέ;». Ο νεαρός απαντά : «5 ευρώ». Ο κυρ Παναγιώτης ρώτα έκπληκτος : «Πόσο;!» και την ίδια στιγμή ο κύριος απ’ το αυτοκίνητο απορεί: «Μόνο;!». Ο κυρ Παναγιώτης έδωσε τα χρήματα με βαριά καρδιά, ενώ ο άλλος κύριος σχολιάζοντας τον κυρ Παναγιώτη είπε στον οδηγό του: «Τι μίζεροι άνθρωποι που υπάρχουν!» και έπειτα απόλαυσε ευχαριστημένος την μπουγάτσα του. Βλέπουμε δύο υποκειμενικές λογικές, οι οποίες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, λόγω του τρόπου που η σκέψη του καθενός παρήγαγε την λογική εκ των δεδομένων που ο χώρος και ο χρόνος έχει δώσει στον εγκέφαλο. Οι δύο αυτές λογικές , ως προς τις τιμές των προϊόντων, διέφεραν λόγω της διαμορφωμένης γνώσης του εγκεφάλου από τα διαφορετικά εισοδήματα τους. Η λογική του κυρ Παναγιώτη είχε το χρώμα της στεναχώριας και η λογική του άλλου κυρίου είχε το χρώμα της κριτικής και του πλούτου. Τα εισοδήματα των ανθρώπων λοιπόν μπορούν και διαφοροποιούν τη λογική τους και η υποκειμενική αυτή λογική αλλοιώνει τις έννοιες και τις αξίες προσαρμόζοντας τες κατά το δοκούν.
Στο ίδιο μαγαζί ακολουθεί μία άλλη σκηνή. Από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις έρχονταν δύο μητέρες με τα αγοράκια τους, τον Γιαννάκη και τον Γιωργάκη. Και τα δύο παιδιά ζητούν απ’ τις μητέρες τους μια μπουγάτσα. Η μητέρα του Γιαννάκη θέλοντας να τον ξεγελάσει, απαντά : «Πάμε να τελειώσουμε τα ψώνια και μετά βλέπουμε». Η μητέρα του Γιωργάκη λέει : «Αφού κάθε φορά που σου παίρνω δεν την τρως, την πετάς» και το παιδί κλαίγοντας φωνάζει: «Μα εγώ θέλω!». Τότε η μαμά του, του λέει : «Καλά μην κλαις, θα σου πάρω».
Αν τώρα σας δημιουργήθηκε η επιθυμία για μπουγάτσα, μη ξεχνάτε ότι το ερέθισμα για τη σκέψη σας, σας το δώσαμε εμείς. Αυτό σημαίνει ότι επηρεάζουμε τη σκέψη σας; Βγάλτε την ανάλογη λογική…. Κι αν είστε δύο, μπορεί να διαφωνήσετε. Αν πάλι αυτό σας δημιουργεί συναίσθημα, μην μας πείτε ότι φταίμε εμείς, αλλά παραδεχτείτε ότι φταίει η σκέψη σας. Κι αν βρείτε τι είναι λογικό να κάνετε, συζητήστε το με κάποιον άλλον για να διαφωνήσετε και να ανακαλύψετε ότι η εγκεφαλική λογική είναι υποκειμενική και επηρεάζει ή θολώνεται από το συναίσθημα.
Τελικά, θα την πάρετε την μπουγάτσα;;;
Η αλήθεια μέσω της λογικής και του συναισθήματος γίνεται ψέμα. (Πλάτων 28-10-2008)
Διαβάζοντας τις δύο παραπάνω σκηνές, μας γεννάται το ερώτημα, ποιος από όλους είχε δίκιο; Ποιος από όλους γνώριζε την αλήθεια; Ο κυρ Παναγιώτης που δεν κατάλαβε ότι το ‘θέλω’ του ήταν πιο ισχυρό από το ‘μπορώ’ του; Ο κύριος του αυτοκινήτου που δεν κατάλαβε ότι το ‘μπορώ’ του ήταν πιο πλούσιο από το ‘θέλω’ του; Η μαμά του Γιαννάκη που δεν κατάλαβε ότι το ‘θέλω’ της ήταν πιο ισχυρό απ’ το συναίσθημα της; Ή η μαμά του Γιωργάκη που δεν κατάλαβε ότι το συναίσθημα της υπέκυψε στο ‘θέλω’ του παιδιού της; Κανείς από τους τέσσερις δεν έλεγε την αλήθεια, διότι άλλων η λογική και άλλων το συναίσθημα μετάλλαξαν την αλήθεια σε ψέμα. Παρόλα αυτά και οι τέσσερις έκαναν αυτό που τελικά ήθελαν. Οι δύο άνδρες έφαγαν την μπουγάτσα, η μαμά του Γιαννάκη δεν του έκανε το χατίρι, και για να μην στεναχωρηθεί η μαμά του Γιωργάκη έκανε το χατίρι στο παιδί της. Εάν αφήνεις τη λογική σου να επηρεάσει το συναίσθημα ή το συναίσθημα τη λογική σου, τότε δεν καταλαβαίνεις ή δε θέλεις να καταλάβεις την αλήθεια.
Και τις τέσσερις παραπάνω λογικές αν τις αναλύαμε με χρώμα σίγουρα θα ήταν διαφορετικό της κάθε μίας. Η κάθε εγκεφαλική λογική έχει και διαφορετικό χρώμα και μάλιστα το χρώμα που αρέσει στον εγκέφαλο. Γι’ αυτό και ο εγκέφαλος μέσω της λογικής έχει μάθει να βλέπει το χρώμα στο φως και όχι το φως, μη μπορώντας έτσι να παράγει λευκή λογική.
Η λευκή λογική δεν έχει συναίσθημα. (Αριστοτέλης 18-6-2009)
Ο άνθρωπος παράγει λογική μέσω της επεξεργασίας των εγκεφαλικών ερεθισμάτων από τη σκέψη. Η λογική επηρεάζει το συναίσθημα και αντιστρόφως και ο παραλογισμός του σεναρίου της ζωής του ανθρώπου συνεχίζεται. Όσο καλός ηθοποιός κι αν είναι ο άνθρωπος, όταν το σενάριο διαμορφώνεται και αλλάζει καθημερινά, δεν μπορεί να ποιήσει ήθος. Έχει συνηθίσει να ζει στα χρώματα παρότι για να τα βλέπει χρειάζεται φως. Έτσι αλλάζει όπως τα χρώματα και δεν μπορεί να εναρμονιστεί με αυτό που του δίδει την ικανότητα να τα βλέπει. Η φύση που είναι εναρμονισμένη με το φως παράγει όλα τα χρώματα και δεν την ενδιαφέρει να τα δει. Γι’ αυτό υπάγεται στην ενέργεια του Φωτός, τη Νόηση. Ο άνθρωπος όταν εναρμονιστεί με την Νόηση της φύσης τότε υπάγεται στην ενέργεια του Φωτός, η οποία δεν έχει συναίσθημα και η λογική της είναι λευκή, χωρίς χρωματικούς λεκέδες. Γι’ αυτό η λευκή λογική του ανθρώπου είναι αυτή που προέρχεται από τον νου και φέρει μέσα της το Φως.
Πηγή
Πηγή
Η εξέταση της έννοιας της ανθρωπότητας σ’ ένα αυστηρά οντολογικό πλαίσιο την υποβαθμίζει. Χωρίς τη διαχρονική της φύση και το χρονικό της προσδιορισμό, φαίνεται τοπικά ισόμορφη με την κοινωνία. Αλλά η κοινωνία δεν μπορεί παρά να αποτελεί μία εκφυλισμένη προβολή της αποτελεσματικής...
Κοιτάζοντας γύρω μας, έχουμε πάντα τη βεβαιότητα ότι αυτό που βλέπουμε είναι μια πιστή αποτύπωση του πραγματικού κόσμου που μας περιβάλλει. Ο γνωστός νευροφυσιολόγος Vernon Mountcastle λέγει ότι «στην πραγματικότητα είμαστε φυλακισμένοι μέσα σε έναν εγκέφαλο και η μόνη μας επικοινωνία...
Οι έρευνες στον χώρο της εκπαίδευσης και των νευροεπιστημών έχουν καταστήσει σαφές ότι η εκπαίδευση προκειμένου να είναι αποτελεσματική , δεν πρέπει να είναι μονοδιάστατη, παθητική και γραμμική. Ο εγκέφαλος μας τροποποιείται καθημερινά τόσο ανατομικά όσο και λειτουργικά ως απάντηση...
Η θεωρία των νοητικών μοντέλων προϋποθέτει ότι οι άνθρωποι έχουν μια περιορισμένη ικανότητα λογικής σκέψης, αλλά ότι αυτή η λογική σκέψη μπορεί να εμποδίζεται από περιορισμούς της επεξεργασίας (π.χ. περιορισμένη μνήμη εργασίας, Johnson-laird 1983, 1995a,b, 1999; Johnson-laird & Byrne, 1991, 1993a, 1996)...
Γιατί δεν ψάχνουμε την ουσία; Ποιος ξέρει; Οι φίλοι μας δεν ζουν πια. Οι εχθροί μας έχουν στόχο το εφήμερο της ζωής. Για ποιο λόγο; Για την ασφάλεια της κοινωνίας; Για την ασφάλεια του συστήματος ή της αδράνειας; Γιατί τα άτομα είναι τόσο πολλά αλλά και ταυτόχρονα τόσο λίγα; Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο σπάνιοι; Υπάρχει λόγος;...
Σε αυτή την ενότητα θα ασχοληθούμε με τις διεργασίες οι οποίες μας επιτρέπουν να αντιμετωπίζουμε κάποιο λογικό πρόβλημα, να αναλύουμε μια σειρά παραδοχών ώστε να παράγουμε κάποιο συμπέρασμα, να αξιολογούμε τις πιθανότητες για κάποιο γεγονός κ.ο.κ. Π.χ., ξέρουμε ότι το άθροισμα των γωνιών...
H πλάνη βρίσκετε στη σκέψη (στη νοοτροπία) διότι η σκέψη επεξεργάζεται τις εντυπώσεις, τις πληροφορίες που εισέρχονται στον ψυχισμό μας μέσο των αισθήσεων. Ηράκλειτος: Πίστευε οτι ο άνθρωπος διαθέτει 2 όργανα για τη γνώση της αλήθειας. Την αίσθηση και τον λόγο. Απο αυτά, τη μεν αίσθηση η θεωρούσε απατηλή....
Τι είναι «ελευθερία της βούλησης»; Σύμφωνα με τους φιλόσοφους, είναι η ιδιότητα ή ικανότητα που έχουμε να πράττουμε με δική μας απόφαση, κάτω από τον έλεγχό μας, χωρίς εξωτερικό εξαναγκασμό. Ελευθερία της βούλησης έχω όταν επαφίεται σε εμένα να επιλέξω μεταξύ τυχόν εναλλακτικών πράξεων. Όταν η απαρχή των....
Με τους χαμαιλέοντες, τα θεμέλια έγιναν φάροι της Ανθρωπότητας. Έτσι δημιουργήθηκε ο θρύλος της νοημοσύνης, που είναι το μέλλον της Ανθρωπότητας, μέσω της εξήγησης της αυτοθυσίας του Προμηθέα που δεν περίμενε από τους Ολύμπιους να βοηθήσουν την Ανθρωπότητα, διότι έβλεπε ότι ήθελαν μόνο και μόνο σκλάβους. Γι’ αυτό έμαθε μέσω του φωτός, τόσες επιστήμες στους ανθρώπους. Διότι ήξερε ότι μόνο η ουσία μπορεί ν’ αντισταθεί στην εξουσία...
Πολλοί σας λένε, σε όλους εσάς εδώ, ότι είσαστε γραφικοί, γιατί μιλάτε για πράγματα του «κατά Λουκά» και λένε ότι πρέπει να έχεις μια ρεαλιστική προσέγγιση. Και τώρα πρέπει να σκεφτούμε ορθολογικά. Σου λένε, π.χ. -αυτό είναι το ωραίο- ακόμη και να απελευθερωθεί η Κωνσταντινούπολη...
Το μοναστήρι είχε κλείσει. Δεν περίμενε κανένα πια. Αυτό πίστευαν τουλάχιστον οι καλόγριες. Δεν είχε πει τίποτα. Κοίταξε τον ουρανό. Αυτός θα ήταν ο τρούλος της εκκλησίας. Είχε μάθει για την απαγόρευση. Κι έπρεπε να βρει τον Πέτρο. Όσο πιο γρήγορα γίνεται, σκέφτηκε. Έτσι άρχισε ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα...
Μια Κυριακή σαν Πασχαλιά θα ξανανθίσει ο κόσμος γιατί πιστεύει στην αυτοθυσία και το λουλούδι που γεννήθηκε όταν το φως έλαμψε για δεύτερη φορά την ώρα της ανάγκης όταν πια
κανείς δεν πίστευε στην Κυριακή την επόμενη ενώ ήρθε! 
