![]() |
Ποιος δίνει την ενέργεια στο σώμα, για να γίνει ένας αυτόματος, ένας εκλεπτυσμένος μηχανισμός, ένας οργανισμός; Για εβδομήντα, ογδόντα, ακόμα κι εκατό χρόνια, το σώμα συνεχίζει να είναι ζωντανό. Και τώρα οι επιστήμονες λένε ότι ο θάνατος είναι ένα ατύχημα, ότι το σώμα μπορεί να συνεχίσει χωρίς τέλος. Οι επιστήμονες λένε ότι ο θάνατος δεν είναι απαραίτητος. Υπάρχει μόνο επειδή δεν είμαστε ικανοί να χρησιμοποιήσουμε την απέραντη ενέργεια, που βρίσκεται γύρω μας. Το πρώτο πράγμα, λοιπόν, που θα πρέπει να θυμόσαστε είναι: Είσαστε μέρος μιας απέραντης ενέργειας. Να το θυμάστε και να το αισθάνεστε συνέχεια. Είτε κάνετε διάφορα πράγματα είτε περπατάτε είτε τρώτε είτε κοιμάστε, να αισθάνεστε ότι είσαστε απέραντοι.
Αυτό λένε οι Ουπανισάδες: Να αισθάνεσαι ότι είσαι ο Βράχμα, η Αιωνιότητα. Αν μπορέσετε να το αισθάνεστε όλο και περισσότερο, θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν χάνετε ενέργεια. Η πηγή είναι στη διάθεσή σας. Γίνεστε ένα μέσον. Τότε κάνετε ό,τι θέλετε να κάνετε. Κανένας δεν χάνει ενέργεια, κάνοντας διάφορα πράγματα. Αυτή είναι μια πλάνη του νου. Οχι! Αν έχεις αυτή την ιδέα, ότι κάνοντας κάτι, χάνεις ενέργεια, τότε χάνεις ενέργεια, όχι με την πράξη, αλλά με την ιδέα. Αλλιώς, όταν κάνεις διάφορα πράγματα, μπορείς να αποκτήσεις ενέργεια, αν έχεις τέτοια ιδέα. Αν δεν έχεις καμία ιδέα τότε η ενέργεια δεν χάνεται.
Όταν οι άνθρωποι αποσύρονται από τη δουλειά τους, αρχίζουν να νομίζουν ότι τώρα έχουν λιγότερη ενέργεια, και πως τους χρειάζεται να ξεκουράζονται και να αναπαύονται περισσότερο. Νομίζουν πως δεν πρέπει να κάνουν τίποτα, αλλιώς χάνουν την ενέργειά τους. Και τότε πεθαίνουν πριν την ώρα τους. Οι επιστήμονες λένε ότι μετά από τη συνταξιοδότηση, η ζωή μικραίνει κατά δέκα χρόνια. Ένας άνθρωπος που εργάζεται μπορεί να ζούσε μέχρι τα εβδομήντα, αλλά αν αποσυρθεί, πεθαίνει στα εξήντα. Το σώμα σου είναι γεννήτρια. Όσο περισσότερο το χρησιμοποιείς, τόσο περισσότερη ενέργεια δέχεται από την αστέρευτη πηγή. Όταν δεν το χρησιμοποιείς, δεν υπάρχει ανάγκη ανεφοδιασμού. Τότε, σιγά σιγά, ο εφοδιασμός σταματά.
Γίνετε πιο δραστήριοι και θα έχετε περισσότερη ενέργεια. Όταν δεν είστε δραστήριοι, χάνετε πολύ ενέργεια. Η ενέργεια δεν χάνεται με τη δραστηριότητα. Με τη δραστηριότητα, ανανεώνεται. Κοίταξε τα δέντρα. Ο ήλιος ανατέλλει και η δροσιά αρχίζει να εξατμίζεται από τα φύλλα των δέντρων. Από τη στιγμή που το νερό αρχίζει να εξατμίζεται στο φύλλο, καινούργιο νερό αρχίζει να παράγεται στις ρίζες, επειδή πρόκειται για μια διαδικασία. Το φύλλο ελευθερώνει το νερό. Τότε, κοντά στο φύλλο, δημιουργείται ξηρασία. Το ξερό μέρος ρουφάει νερό από το κλαδί αμέσως. Τότε, το κλαδί ξεραίνεται και ρουφάει νερό από το μεγαλύτερο κλαδί κι αυτό συνεχίζεται μέχρι τις ρίζες. Οι ρίζες, με τη σειρά τους, ρουφάνε νερό από τη γη. Αν το φύλλο σκεφτόταν πως όταν το νερό εξατμιστεί, θα πεθάνει, θα διψάσει, τότε το δέντρο θα πέθαινε. Δεν θα υπήρχαν καινούργιες πηγές διαθέσιμες και οι ρίζες δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν.
Εσύ έχεις τις ρίζες σου στο άπειρο. Όταν χρησιμοποιείς την ενέργεια, τότε ρουφάς ενέργεια από το άπειρο, οι ρίζες σου αρχίζουν να λειτουργούν. Ο ανθρώπινος νους κάνει λάθος, νομίζοντας ότι με τη δραστηριότητα χάνουμε ενέργεια. Οχι! Όσο πιο δραστήριος είσαι, τόση περισσότερη ενέργεια έχεις. Λιγότερο δραστήριος, λιγότερη ενέργεια. Κι αυτό αληθεύει με τη δραστηριότητα, σε όλες τις κατευθύνσεις της ζωής. Όταν αγαπάς, έχεις περισσότερη αγάπη να δώσεις. Όταν τσιγκουνεύεσαι και σκέφτεσαι: Αν αγαπήσω περισσότερο, θα σπαταλήσω την αγάπη μου και, αργά ή γρήγορα, δεν θα έχω άλλη αγάπη να δώσω, Γι’ αυτό είναι καλύτερα να τη διατηρήσω, τότε η αγάπη σου θα πεθάνει, και δεν θα είσαι ικανός να αγαπάς καθόλου. Οταν αγαπάς, έχεις περισσότερη αγάπη στη διάθεση σου. Χρησιμοποίησε την περισσότερο και θα έχεις περισσότερη. Αυτός είναι ο νόμος της ζωής. Μπορείς να έχεις και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Συμπόνια, αγάπη, δραστηριότητα, όποια κι αν είναι η διάσταση, ισχύει ο ίδιος νόμος. Κάνε το ίδιο πράγμα, με ό,τι θέλεις να έχεις περισσότερο. Αν θέλεις να γίνεις μια απέραντη πηγή αγάπης, τότε, μοίραζε αγάπη όσο μπορείς. Μην τσιγκουνεύεσαι. Μόνο οι τσιγκούνηδες χάνουν ενέργεια. Και όλοι μας είμαστε τσιγκούνηδες,
Γι’ αυτό αισθανόμαστε συνέχεια ότι σπαταλάμε ενέργεια. Μια ιδέα μπορεί να είναι επικίνδυνη, δηλητηριώδης, επειδή η ιδέα σε υπνωτίζει. Για παράδειγμα, πριν από μερικές δεκαετίες, έλεγαν ότι υπάρχει μόνο μια ορισμένη ποσότητα σεξουαλικής ενέργειας, ότι, όταν κάνεις έρωτα, χάνεις ενέργεια. Εκείνη η ιδέα έκανε πολλούς ανθρώπους τσιγκούνηδες με το σεξ σε όλο τον κόσμο. Η ιδέα είναι λανθασμένη. Αλλά αν έχεις την ιδέα στο μυαλό σου, τότε, κάθε φορά που θα κάνεις έρωτα, θα υπνωτίζεις τον εαυτό σου συνέχεια ότι χάνεις ενέργεια. Και τότε η ενέργεια χάνεται. Αυτή η ιδέα τυπώνεται στο μυαλό σου. Και, όταν κάνεις έρωτα, είσαι τόσο τρωτός, τόσο δεκτικός, τόσο μαλακός, που, ό,τι σκέφτεσαι, πηγαίνει βαθιά μέσα σου. Κι ύστερα ακολουθούν οι επιπτώσεις. Αισθάνεσαι άδειος. αισθάνεσαι ότι έχασες όλη σου την ενέργεια. Κι όταν αισθάνεσαι άδειος και χωρίς ενέργεια, η παλιά σου ιδέα ισχυροποιείται όλο και πιο πολύ. Γίνεται ένας φαύλος κύκλος.
Οι επιστήμονες, οι βιολόγοι, λένε τώρα, ότι το σεξ είναι μια αστέρευτη ενέργεια. Δεν μπορείς να τη χάσεις, επειδή δημιουργείται καθημερινά, με το φαγητό, με την αναπνοή, με τη δραστηριότητα. Δημιουργείται, δεν είναι κάτι αποθηκευμένο. Δημιουργείται κάθε λεπτό. Αν δεν τη χρησιμοποιήσεις, παλιώνει και πεθαίνει. Αν δεν τη χρησιμοποιήσεις, θα γίνεις ανιαρός και πεθαμένος. Τότε η ροή σταματά. Αν όμως εξακολουθήσεις να κυλάς, θα έχεις όλο και περισσότερη στη διάθεσή σου.
Ο Ιησούς λέει κάπου κάτι πολύ βασικό. Λέει: Αν προσπαθείς να κρατιέσαι από τη ζωή, θα τη χάσεις. Και, αν είσαι έτοιμος να τη χάσεις, θα την έχεις σε αφθονία. Σε ολόκληρο τον κόσμο, μέχρι τον αιώνα μας, μάθαιναν στα παιδιά ότι η διαρροή του σπέρματος, με οποιονδήποτε τρόπο, είναι πολύ καταστρεπτική, μπορεί να τρελαθείς, μπορεί να γίνεις ανάπηρος, η εξυπνάδα σου θα λιγοστέψει και υπάρχει πιθανότητα να τρελαθείς, να γίνεις εκκεντρικός και αδύναμος. Αυτό είναι τελείως λάθος. Αλλά η διδασκαλία έκανε πράγματι πολλούς ανθρώπους τρελούς, αδύναμους, ανόητους, μέτριους, εξαιτίας αυτής της ιδέας ... Και πρόκειται για μια τόσο επικίνδυνη ιδέα! Ένα παιδί μεγαλώνει και ωριμάζει και σε ηλικία δεκατεσσάρων, δεκαπέντε χρονών ... αρχίζει να εκσπερματώνει.
Δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι' αυτό. Θα αυνανιστεί ή, αν έχει υπερβολική ηθικότητα, δεν θα αυνανιστεί. Θα εκσπερματώσει όμως τη νύχτα. Και γύρω του η προπαγάνδα συνεχίζει να λέει ότι όταν χάνεις σπέρμα, χάνεις τα πάντα. Στην Ινδία, συνήθιζαν να λένε ότι μια σταγόνα σπέρματος σημαίνει σαράντα μέρες δουλειά για το σώμα. Το σώμα λοιπόν πρέπει να δουλέψει σαράντα μέρες, πριν δημιουργήσει μια σταγόνα σπέρματος. Όταν λοιπόν χάνεις μια σταγόνα σπέρματος, σπαταλάς σαράντα μέρες ζωής. Τα μικρά παιδιά δεν ξέρουν τίποτα. Και είναι πολύ δεκτικά. Όταν, λοιπόν, ολόκληρη η κοινωνία διδάσκει αυτό το πράγμα, υπνωτίζονται. Και δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.
Το σπέρμα κυλά, αφού, όταν το σώμα είναι έτοιμο, το σπέρμα δεν μπορεί παρά να κυλήσει. Και αυτή η διδασκαλία υπάρχει παντού και δεν μπορούν να πουν σε κανέναν ότι εκσπερματώνουν. Το κρύβουν. Υποφέρουν εσωτερικά. Βασανίζονται συνέχεια. Και νομίζουν ότι είναι οι εξαιρέσεις. Έτσι νομίζουν, επειδή δεν μπορούν να ξέρουν ότι όλοι αντιμετωπίζουν το ίδιο πράγμα. Κανείς δεν μιλάει γι' αυτό, κανείς δεν λέει κουβέντα. Κι αν κάποιος πει κάτι, θα μιλήσει εναντίον. Το κάθε αγόρι, λοιπόν, νομίζει ότι είναι η εξαίρεση, ότι μόνο εκείνο ζει κάτι τέτοιο. Και σύντομα θα αρχίσει να ζαλίζεται. Σύντομα θ' αρχίσει να αισθάνεται ότι η εξυπνάδα του λιγοστεύει. Σύντομα θ' αρχίσει να αισθάνεται ότι τρελαίνεται, ότι η ζωή του χάνεται.
Πολλοί άνθρωποι μού γράφουν γράμματα, λέγοντας ότι σπατάλησαν τη ζωή τους, επειδή έχασαν πολύ σπέρμα, έχασαν πολλή ενέργεια. Αυτή η ιδέα είναι πολύ επικίνδυνη κι όταν η ιδέα υπάρχει, το πράγμα συμβαίνει. Συμβαίνει με την ύπνωση. Η κάθε ιδέα μπορεί να γίνει βοήθεια ή εμπόδιο. Και είναι δύσκολο να ζήσει κανείς χωρίς ιδέες. Πριν, λοιπόν, φτάσεις στο επίπεδο του νου, όπου δεν υπάρχουν σκέψεις, τότε, όλα είναι διαθέσιμα αυτομάτως. Πριν γίνει αυτό, είναι καλύτερα να έχεις την εξής ιδέα στο νου σου: Είσαι μέρος μιας ατέλειωτης ενέργειας. Και κάνοντας διάφορα πράγματα, κερδίζεις, δεν χάνεις. Αγάπη, σεξ, δραστηριότητα, οτιδήποτε, να θυμάσαι πάντα και να έχεις στο νου σου ότι, κάθε φορά που δίνεις κάτι, έχεις περισσότερα στη διάθεσή σου. Σου δίνονται περισσότερα, από τις ρίζες. Ο Θεός είναι εκείνος που δίνει χωρίς όρους. Αν δίνεις κι εσύ, τα χέρια σου θα αδειάζουν συνέχεια και ο Θεός θα σου δίνει περισσότερα. Αν είσαι τσιγκούνης, η σχέση σου με τη θεϊκότητα κόβεται. Τότε, ζεις σαν ένα μικρό κύμα, που φοβάται συνέχεια ότι θα χάσει. Ζήσε σαν τον ωκεανό. Να είσαι σαν τον ωκεανό! Μη σκέφτεσαι ότι θα χάσεις. Τίποτα δεν χάνεται. Δεν είσαι άτομο, απλώς φαίνεται πως είσαι άτομο. Η ολότητα ενώνεται μαζί σου. Δεν είσαι παρά μια μορφή της ολότητας, ένας από τους τρόπους που εκδηλώθηκε η ολότητα.
Και, μην ανησυχείς! Ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσει. Ετούτη η ύπαρξη δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. Διασκέδασε, γιόρτασε, γίνε δραστήριος και να είσαι εκείνος που δίνει πάντα. Όταν δίνεις τόσο ολοκληρωτικά, που ποτέ δεν σκέφτεσαι να κρατήσεις κάτι, είναι η μοναδική αληθινή προσευχή. Το να δίνεις είναι προσευχή. Το να δίνεις είναι αγάπη. Και, σε εκείνους που δίνουν, δίνονται ακόμη περισσότερα.
Osho ~ Η αλχημεία του Εγώ ~
Η εξέταση της έννοιας της ανθρωπότητας σ’ ένα αυστηρά οντολογικό πλαίσιο την υποβαθμίζει. Χωρίς τη διαχρονική της φύση και το χρονικό της προσδιορισμό, φαίνεται τοπικά ισόμορφη με την κοινωνία. Αλλά η κοινωνία δεν μπορεί παρά να αποτελεί μία εκφυλισμένη προβολή της αποτελεσματικής...
Κοιτάζοντας γύρω μας, έχουμε πάντα τη βεβαιότητα ότι αυτό που βλέπουμε είναι μια πιστή αποτύπωση του πραγματικού κόσμου που μας περιβάλλει. Ο γνωστός νευροφυσιολόγος Vernon Mountcastle λέγει ότι «στην πραγματικότητα είμαστε φυλακισμένοι μέσα σε έναν εγκέφαλο και η μόνη μας επικοινωνία...
Οι έρευνες στον χώρο της εκπαίδευσης και των νευροεπιστημών έχουν καταστήσει σαφές ότι η εκπαίδευση προκειμένου να είναι αποτελεσματική , δεν πρέπει να είναι μονοδιάστατη, παθητική και γραμμική. Ο εγκέφαλος μας τροποποιείται καθημερινά τόσο ανατομικά όσο και λειτουργικά ως απάντηση...
Η θεωρία των νοητικών μοντέλων προϋποθέτει ότι οι άνθρωποι έχουν μια περιορισμένη ικανότητα λογικής σκέψης, αλλά ότι αυτή η λογική σκέψη μπορεί να εμποδίζεται από περιορισμούς της επεξεργασίας (π.χ. περιορισμένη μνήμη εργασίας, Johnson-laird 1983, 1995a,b, 1999; Johnson-laird & Byrne, 1991, 1993a, 1996)...
Γιατί δεν ψάχνουμε την ουσία; Ποιος ξέρει; Οι φίλοι μας δεν ζουν πια. Οι εχθροί μας έχουν στόχο το εφήμερο της ζωής. Για ποιο λόγο; Για την ασφάλεια της κοινωνίας; Για την ασφάλεια του συστήματος ή της αδράνειας; Γιατί τα άτομα είναι τόσο πολλά αλλά και ταυτόχρονα τόσο λίγα; Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο σπάνιοι; Υπάρχει λόγος;...
Σε αυτή την ενότητα θα ασχοληθούμε με τις διεργασίες οι οποίες μας επιτρέπουν να αντιμετωπίζουμε κάποιο λογικό πρόβλημα, να αναλύουμε μια σειρά παραδοχών ώστε να παράγουμε κάποιο συμπέρασμα, να αξιολογούμε τις πιθανότητες για κάποιο γεγονός κ.ο.κ. Π.χ., ξέρουμε ότι το άθροισμα των γωνιών...
H πλάνη βρίσκετε στη σκέψη (στη νοοτροπία) διότι η σκέψη επεξεργάζεται τις εντυπώσεις, τις πληροφορίες που εισέρχονται στον ψυχισμό μας μέσο των αισθήσεων. Ηράκλειτος: Πίστευε οτι ο άνθρωπος διαθέτει 2 όργανα για τη γνώση της αλήθειας. Την αίσθηση και τον λόγο. Απο αυτά, τη μεν αίσθηση η θεωρούσε απατηλή....
Τι είναι «ελευθερία της βούλησης»; Σύμφωνα με τους φιλόσοφους, είναι η ιδιότητα ή ικανότητα που έχουμε να πράττουμε με δική μας απόφαση, κάτω από τον έλεγχό μας, χωρίς εξωτερικό εξαναγκασμό. Ελευθερία της βούλησης έχω όταν επαφίεται σε εμένα να επιλέξω μεταξύ τυχόν εναλλακτικών πράξεων. Όταν η απαρχή των....
Με τους χαμαιλέοντες, τα θεμέλια έγιναν φάροι της Ανθρωπότητας. Έτσι δημιουργήθηκε ο θρύλος της νοημοσύνης, που είναι το μέλλον της Ανθρωπότητας, μέσω της εξήγησης της αυτοθυσίας του Προμηθέα που δεν περίμενε από τους Ολύμπιους να βοηθήσουν την Ανθρωπότητα, διότι έβλεπε ότι ήθελαν μόνο και μόνο σκλάβους. Γι’ αυτό έμαθε μέσω του φωτός, τόσες επιστήμες στους ανθρώπους. Διότι ήξερε ότι μόνο η ουσία μπορεί ν’ αντισταθεί στην εξουσία...
Πολλοί σας λένε, σε όλους εσάς εδώ, ότι είσαστε γραφικοί, γιατί μιλάτε για πράγματα του «κατά Λουκά» και λένε ότι πρέπει να έχεις μια ρεαλιστική προσέγγιση. Και τώρα πρέπει να σκεφτούμε ορθολογικά. Σου λένε, π.χ. -αυτό είναι το ωραίο- ακόμη και να απελευθερωθεί η Κωνσταντινούπολη...
Το μοναστήρι είχε κλείσει. Δεν περίμενε κανένα πια. Αυτό πίστευαν τουλάχιστον οι καλόγριες. Δεν είχε πει τίποτα. Κοίταξε τον ουρανό. Αυτός θα ήταν ο τρούλος της εκκλησίας. Είχε μάθει για την απαγόρευση. Κι έπρεπε να βρει τον Πέτρο. Όσο πιο γρήγορα γίνεται, σκέφτηκε. Έτσι άρχισε ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα...
Μια Κυριακή σαν Πασχαλιά θα ξανανθίσει ο κόσμος γιατί πιστεύει στην αυτοθυσία και το λουλούδι που γεννήθηκε όταν το φως έλαμψε για δεύτερη φορά την ώρα της ανάγκης όταν πια
κανείς δεν πίστευε στην Κυριακή την επόμενη ενώ ήρθε! 
