Ακαριαία μεταβίβαση πληροφορίας ανεξαρτήτως απόστασης. Eρωτευμένα φωτόνια

Αν 2 φωτόνια τα οποία κάποια στιγμή έχουν αλληλεπιδράσει πολύ στενα και κατοπιν τα απομακρύνουμε οσοδηποτε, τοτε αυτα τα 2 φωτονια δεν συμπεριφερονται σαν 2 διαφορετικα αντικείμενα, παρα ενα ενοιαιο με κοινες ιδιοτητες και εκφρασεις. Αν τα απομακρυνουμε παρα πολυ μακριά και προικοδοτησουμε το ενα με καποια πληροφορια, τοτε με εκπληξη διαπιστωνουμε οτι η πληροφορία αυτη μεταβιβάζεται στο αλλο με ταχύτητες πολ/σιες της ταχυτητας του φωτός. Στην Ελβετία εγινε ενα τετοιο πείραμα πριν 10+ χρόνια.

Όλες οι πληροφοριες βρισκονται μεσα μας ... εμείς πρεπει να φτιαξουμε τον εαυτο μας, την βιολογια μας, έτσι ωστε να μπορέσουμε να τις συνειδητοποιήσουμε.

Ακολουθεί το άρθρο: "Τα συσχετισμένα φωτόνια και η συγχρονικότητα" (του Σταμάτη Τσαχάλη)

Η σύγχρονη φυσική επιστήμη και η ψυχολογία προχωρούν συνέχεια σε πεδία έρευνας πέρα από τα πεδία της άμεσης παρατήρησης και της συνηθισμένης λογικής.Στις φυσικές επιστήμες, τόσο από την μελέτη του μακρόκοσμου όσο και από την μελέτη του μικρόκοσμου, φαίνεται στο βάθος να υπάρχει μια αυτόνομη τάξη πέρα από τα φυσικά φαινόμενα. Στην ψυχολογία ανάλογα, από τον μακρόκοσμο των προβολών όσο και από τον μικρόκοσμο των αρχετυπικών δυνάμεων, φαίνεται η ύπαρξη μιας πραγματικότητας πίσω από τα ψυχικά φαινόμενα. Θα προσπαθήσουμε, εξετάζοντας την θεωρία των συσχετισμένων φωτονίων σύμφωνα με την φυσική επιστήμη και την αρχή της συγχρονικότητας σύμφωνα με την επιστήμη της ψυχολογίας, να βρούμε τα σημεία σύγκλισης, συνεργασίας και σύνθεσης μεταξύ τους. 

Συσχετισμένα φωτόνια 

Η ιστορία των συσχετισμένων φωτονίων και των ιδιοτήτων τους ξεκινάει το 1936 όταν ο Einstein και δύο νεότεροι συνάδελφοί του, ο Podolsky και o Rosen, προσπαθούν να ελέγξουν την εγκυρότητα της κβαντικής φυσικής κάνοντας ένα πείραμα το οποίο από τα αρχικά των ονομάτων τους ονομάσθηκε "παράδοξο EPR". 

Δημιούργησαν ένα ζεύγος συσχετισμένων φωτονίων, φωτόνια δηλαδή που προέρχονται από το ίδιο μητρικό φωτόνιο. Αυτό πρακτικά γίνεται με μια ακτίνα λέηζερ και έναν μη γραμμικό κρύσταλλο του οποίου οι οπτικές ιδιότητες εξαρτώνται από τον προσανατολισμό του. Oταν η ακτίνα λέηζερ προσπέσει πάνω στον κρύσταλλο, χωρίζεται σε δύο ακτίνες και έτσι προκύπτουν δύο φωτόνια από μια κοινή πηγή, από μια ακτίνα φωτός. Διαπιστώθηκε, λοιπόν, ότι το δεύτερο φωτόνιο παίρνει κάποια μηνύματα από το πρώτο, αισθανόμενο κατ' αυτόν τον τρόπο τι συμβαίνει στο πρώτο και μάλιστα ακαριαία, σε χρόνο μηδενικό. Τα δύο δηλαδή φωτόνια, παρ' όλο που βρίσκονται σε εντελώς διαφορετικές κατευθύνσεις και σε εξαιρετικά μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, δρούν και αντιδρούν ταυτόχρονα. 

Σύμφωνα με την κβαντική φυσική οι καταστάσεις των φωτονίων συνδυάζουν τις συμπεριφορές τους, κατά την στιγμή της μέτρησης, με κάποιον κβαντικό τρόπο έτσι ώστε να διατηρούν μια συνεκτικότητα όχι ως ξεχωριστές οντότητες, αλλά ως μέλη μιας αδιάσπαστης κβαντικής οντότητας που διατηρεί την συνοχή τους ανεξάρτητα από την μεταξύ τους απόσταση. 

Πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι στην κβαντική φυσική καμία ιδιότητα ή κατάσταση δεν είναι γνωστή πριν την μετρήσουμε. 

Πάντως αυτό το πείραμα αποδείχθηκε ότι είναι μια πραγματικότητα και όχι ένα νοητικό παιχνίδι για να καταρρίψει την ορθότητα της κβαντικής φυσικής. Στον κόσμο της κβαντικής φυσικής ένα φωτόνιο είναι συγχρόνως και ένα κύμα (δυαδική φύση). Ως κύμα περιγράφεται από μια κυματοσυνάρτηση (μαθηματική οντότητα) στην οποία απεικονίζονται οι ιδιότητες του φωτονίου, όπως η συχνότητά του (χρώμα), η κατεύθυνσή του κ.λπ. Αυτή η κυματοσυνάρτηση δύο σωματιδίων αντιπροσωπεύει μια αδιάσπαστη ολότητα που συγκροτείται από δύο φωτόνια, τα οποία όμως έχουν χάσει την ατομικότητά τους εφ' όσον αποτελούν τα μέλη ενός ζεύγους. Η κυματοσυνάρτηση ως ολότητα μάς δίνει πληροφορίες από τον συσχετισμό των δύο φωτονίων. 

Η χρησιμοποίηση πλέον των συσχετισμένων φωτονίων δίνει εξαιρετικές δυνατότητες στην τεχνολογία και στην έρευνα. Με μια ακτίνα π.χ. συσχετισμένων φωτονίων και ένα μικροσκόπιο μπορούμε να δούμε με μεγάλη ευκρίνεια τι συμβαίνει μέσα στα νευρικά κύτταρα χωρίς να προκαλέσουμε την παραμικρή διαταραχή σ' αυτά, ακόμη και σε τρισδιάστατη εικόνα. 

Η τηλεμεταφορά στην φυσική ήταν ταμπού γιατί θεωρούνταν ότι παραβιάζει την αρχή της αβεβαιότητας, με την έννοια ότι είναι αδύνατον σε οποιαδήποτε μέτρηση να βγάλουμε από ένα άτομο ή άλλη κβαντική οντότητα όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε ώστε να τα αντιγράψουμε και να τα αναπαραστήσουμε σε κάποιον άλλον χωροχρόνο. Oμως αυτό που πραγματικά συμβαίνει με τα συσχετισμένα φωτόνια είναι ότι μεταφέρουν το κβαντικό κομμάτι πληροφορίας, εκείνο το οποίο χάνεται όταν γίνει η μέτρηση. Προς το παρόν αυτό που μπορεί να γίνει είναι η τηλεμεταφορά μικρών αντικειμένων, όπως των φωτονίων και των ατόμων, μόνον εφ' όσον το πρωτότυπο καταστραφεί. Για τα μεγαλύτερα αντικείμενα, προς το παρόν, είναι δύσκολο, όχι γιατί παραβιάζονται αρχές της φυσικής, αλλά γιατί πρέπει να συλλέξουμε πάρα πολλές πληροφορίες για τεράστιο αριθμό ατόμων, μορίων κ.λπ.. 

Πέρα, λοιπόν, από τις διάφορες αξιόλογες και πολύ χρήσιμες εφαρμογές των συσχετισμένων φωτονίων στην τεχνολογία, επανερχόμαστε και συγκρατούμε την βασική πραγματικότητα της επαφής και επικοινωνίας των μελών ενός ζεύγους συσχετισμένων φωτονίων, δηλαδή φωτονίων που έχουν κοινή πηγή προέλευσης.