Ένα πρωινό του Δεκεμβρίου το 1996, η Δρ. Jill Bolte Taylor, νευροανατόμος του Πανεπιστημίου του Harvard, ξύπνησε με ένα οξύ πόνο πίσω από το αριστερό της μάτι. Σύντομα συνειδητοποίησε ότι δεν επρόκειτο για συνηθισμένο πονοκέφαλο, αλλά για ένα σπάνιο είδος εγκεφαλικού το οποίο «έκλεινε» σταδιακά τις λειτουργίες του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου της. Η Δρ. Taylor ανακάλυψε εκείνη τη μέρα, ότι δεν μπορούσε να περπατήσει, να μιλήσει, να διαβάσει, να γράψει, ή να θυμηθεί οποιαδήποτε πληροφορία για τη ζωή της μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ανακάλυψε όμως παράλληλα ένα καινούργιο κόσμο τον οποίο αγνοούσε μέχρι τότε: το άγνωστο κατά κύριο λόγο, δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου της.
Με τη βοήθεια της μητέρας της, χρειάστηκαν οκτώ χρόνια για να θεραπευθεί και να επανέλθει πλήρως στην ενεργό ζωή. Η ίδια χαρακτηρίζει την εμπειρία της κάθε άλλο παρά αρνητική, αν και χρειάστηκε, σαν μικρό παιδί, να μάθει τα πάντα από την αρχή. Αξίζει να παρακολουθήσετε την εντυπωσιακή παρουσίαση της Δρ. Jill Bolte Taylor, που έδωσε στο κανάλι TED, στη διεύθυνση http://www.youtube.com/watch?v=kqKpuhAT2iM Η συγκλονιστική εμπειρία που άλλαξε τη ζωή της, επηρέασε την επιστημονική κοινότητα αλλά και χιλιάδες ανθρώπους. Η ίδια περιγράφει αυτά τα χρόνια στο βιβλίο της “My stroke of Insight”, το οποίο μεταφράζεται στα Ελληνικά από τον οίκο Λιβάνη.
Η καθηλωτική αυτή μαρτυρία, ήρθε ως πληροφορία μια μέρα στο μέιλ μου, για να πιστοποιήσει αυτά που ήδη βίωνα σε προσωπικό επίπεδο αλλά κυρίως μέσα από την εμπειρία μου με παιδιά και ενήλικες, στο χώρο της εκπαίδευσης και της αυτογνωσίας.
Όλοι χρησιμοποιούμε σε ένα βαθμό και τα δυο ημισφαίρια του εγκεφάλου μας, Όμως οι περισσότεροι έχουμε ένα κυρίαρχο ημισφαίριο, όπως έχουμε ένα κυρίαρχο χέρι, πόδι, μάτι και αυτί. Ο Δυτικός (κυρίως) πολιτισμός, έχει διαμορφωθεί βασιζόμενος στις λειτουργίες του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου, τις οποίες θεωρεί πιο «φυσιολογικές» και αυτές ανταμείβει. Είναι το μέρος του εγκεφάλου που ονομάζουμε «Εγώ», η ταυτότητα μας: ποιοι είμαστε, πού ανήκουμε, τι πιστεύουμε, οι επιθυμίες, οι φόβοι, οι στόχοι μας κ.λ.π.
Τα δυο ημισφαίρια επεξεργάζονται πληροφορίες με διαφορετικούς τρόπους. Γνωρίζοντας αυτές τις διαφορές κατανοούμε τον εαυτό μας καλύτερα, αναγνωρίζουμε και αποδεχόμαστε τη μοναδικότητα των άλλων, είμαστε σε θέση να προσφέρουμε και να βοηθάμε τα παιδιά μας πιο αποτελεσματικά και ανοίγουμε νέες πόρτες προς την ενεργοποίηση μεγαλύτερου μέρους του εγκεφάλου μας.
Το αριστερό ημισφαίριο επεξεργάζεται πληροφορίες με γραμμικό, αναλυτικό τρόπο: από το μέρος στο όλον, από τις λεπτομέρειες στο σύνολο. Αναλύει, κρίνει, εστιάζεται περισσότερο στο πρόβλημα. Το δεξί ημισφαίριο ξεκινά από το σύνολο (τη μεγάλη εικόνα, τη λύση) για να προχωρήσει στα μέρη. Είναι δημιουργικό και σκέφτεται έξω από όρια και τους περιορισμούς της λογικής..
Η οργάνωση, η λογική επεξεργασία και η τακτοποίηση είναι χαραχτηριστικά του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου.. Φτιάχνει λίστες, προγράμματα και τ’ αναλύει ή τα κατατάσσει, ακολουθώντας μια λογική σειρά, ανακαλώντας τα με την ίδια ευκολία. Το δεξί ημισφαίριο συνθέτει και συνδέει πληροφορίες με βάση το νόημα που αυτές έχουν, μέσα στο πλαίσιο που βρίσκονται. Τα φαινομενικά αντίθετα του αριστερού ημισφαιρίου είναι για το δεξί ημισφαίριο απλά διαφορετικές όψεις μιας μεγαλύτερης εικόνας.
Η μνήμη και η επεξεργασία της σκέψης στο αριστερό ημισφαίριο είναι λεκτική. Αυτό το ημισφαίριο είναι υπεύθυνο για την κατανόηση των συμβόλων (όπως γράμματα, λέξεις), των αριθμών και των μαθηματικών ορισμών. Το δεξί ημισφαίριο σκέφτεται με εικόνες, ψάχνει το νόημα, θέλει τα πράγματα χειροπιαστά. Μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις , και σε αυτές τις εικόνες υπάρχει χρώμα, κίνηση, ρυθμός, μυρωδιές και φαντασία.
Ο διαχωρισμός του χρόνου σε γραμμικό (παρελθόν – παρόν – μέλλον) είναι ιδιότητα του αριστερού ημισφαιρίου. Χρησιμοποιεί το παρελθόν (υποσυνείδητο) για να ερμηνεύσει το παρόν και να δράσει στο μέλλον. Στο δεξί ημισφαίριο ο μόνος πραγματικός χρόνος είναι το παρόν, στο οποίο υπάρχει διαισθητικά με βάση τις αισθήσεις που παίρνει από το περιβάλλον και την εσωτερική καθοδήγηση στο εδώ και τώρα (υπερσυνείδητο).
Χρειαζόμαστε τις λειτουργίες του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου για να είμαστε αποτελεσματικοί και να συνδεόμαστε με τον υλικό, τρισδιάστατο κόσμο στον οποίο ανήκουμε. Τα ένστικτα του βιολογικού μας εαυτού, προσφέρουν και εξασφαλίζουν την επιβίωση μας. Η ποιότητα όμως της ζωής μας, η δημιουργικότητα, η ανθρωπιά μας, η ευτυχία, βρίσκονται στις ιδιότητες του δεξιού ημισφαιρίου το οποίο μας συνδέει με τα πάντα γύρω μας, το σύμπαν και την ανώτερη φύση μας. Η αγνότητα, η αυθεντικότητα, ο αυθορμητισμός είναι όλα χαραχτηριστικά του άγνωστου ημισφαιρίου που όλοι διαθέτουμε αλλά βρίσκονται σε αδράνεια.
Σπάνια το σύστημα και ο πολιτισμός που έχουμε δημιουργήσει συνδέει πληροφορίες, τομείς και θέματα με τρόπο ολιστικό. Προτιμά την κατάταξη, την αντιπαράθεση, την επιβολή ή τη φυγή. Αλλά είναι αυτή η εξειδίκευση, ο διαχωρισμός και η ανάλυση που συχνά μας κρατάνε μακριά από την αλήθεια. Κάποια στιγμή χρειάζεται να διερωτηθούμε μήπως έχουμε συλλάβει τις ιδέες μας ανάποδα ή αν υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα που δεν γνωρίζουμε παρά τα ελάχιστα που πιστεύουμε πως ξέρουμε και επιτρέπουμε να διαμορφώνουν την πραγματικότητα μας.
Διαθέτουμε τον πλέον εξελιγμένο, τέλειο και ασύγκριτα σπουδαίο υπολογιστή που έχει δημιουργηθεί ή πρόκειται να δημιουργηθεί ποτέ. Μένει στην ελεύθερη βούληση του καθενός μας να τον γνωρίσουμε.
Πηγή: http://enallaktikimathisi.blogspot.com
Η εξέταση της έννοιας της ανθρωπότητας σ’ ένα αυστηρά οντολογικό πλαίσιο την υποβαθμίζει. Χωρίς τη διαχρονική της φύση και το χρονικό της προσδιορισμό, φαίνεται τοπικά ισόμορφη με την κοινωνία. Αλλά η κοινωνία δεν μπορεί παρά να αποτελεί μία εκφυλισμένη προβολή της αποτελεσματικής...
Κοιτάζοντας γύρω μας, έχουμε πάντα τη βεβαιότητα ότι αυτό που βλέπουμε είναι μια πιστή αποτύπωση του πραγματικού κόσμου που μας περιβάλλει. Ο γνωστός νευροφυσιολόγος Vernon Mountcastle λέγει ότι «στην πραγματικότητα είμαστε φυλακισμένοι μέσα σε έναν εγκέφαλο και η μόνη μας επικοινωνία...
Οι έρευνες στον χώρο της εκπαίδευσης και των νευροεπιστημών έχουν καταστήσει σαφές ότι η εκπαίδευση προκειμένου να είναι αποτελεσματική , δεν πρέπει να είναι μονοδιάστατη, παθητική και γραμμική. Ο εγκέφαλος μας τροποποιείται καθημερινά τόσο ανατομικά όσο και λειτουργικά ως απάντηση...
Η θεωρία των νοητικών μοντέλων προϋποθέτει ότι οι άνθρωποι έχουν μια περιορισμένη ικανότητα λογικής σκέψης, αλλά ότι αυτή η λογική σκέψη μπορεί να εμποδίζεται από περιορισμούς της επεξεργασίας (π.χ. περιορισμένη μνήμη εργασίας, Johnson-laird 1983, 1995a,b, 1999; Johnson-laird & Byrne, 1991, 1993a, 1996)...
Γιατί δεν ψάχνουμε την ουσία; Ποιος ξέρει; Οι φίλοι μας δεν ζουν πια. Οι εχθροί μας έχουν στόχο το εφήμερο της ζωής. Για ποιο λόγο; Για την ασφάλεια της κοινωνίας; Για την ασφάλεια του συστήματος ή της αδράνειας; Γιατί τα άτομα είναι τόσο πολλά αλλά και ταυτόχρονα τόσο λίγα; Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο σπάνιοι; Υπάρχει λόγος;...
Σε αυτή την ενότητα θα ασχοληθούμε με τις διεργασίες οι οποίες μας επιτρέπουν να αντιμετωπίζουμε κάποιο λογικό πρόβλημα, να αναλύουμε μια σειρά παραδοχών ώστε να παράγουμε κάποιο συμπέρασμα, να αξιολογούμε τις πιθανότητες για κάποιο γεγονός κ.ο.κ. Π.χ., ξέρουμε ότι το άθροισμα των γωνιών...
H πλάνη βρίσκετε στη σκέψη (στη νοοτροπία) διότι η σκέψη επεξεργάζεται τις εντυπώσεις, τις πληροφορίες που εισέρχονται στον ψυχισμό μας μέσο των αισθήσεων. Ηράκλειτος: Πίστευε οτι ο άνθρωπος διαθέτει 2 όργανα για τη γνώση της αλήθειας. Την αίσθηση και τον λόγο. Απο αυτά, τη μεν αίσθηση η θεωρούσε απατηλή....
Τι είναι «ελευθερία της βούλησης»; Σύμφωνα με τους φιλόσοφους, είναι η ιδιότητα ή ικανότητα που έχουμε να πράττουμε με δική μας απόφαση, κάτω από τον έλεγχό μας, χωρίς εξωτερικό εξαναγκασμό. Ελευθερία της βούλησης έχω όταν επαφίεται σε εμένα να επιλέξω μεταξύ τυχόν εναλλακτικών πράξεων. Όταν η απαρχή των....
Με τους χαμαιλέοντες, τα θεμέλια έγιναν φάροι της Ανθρωπότητας. Έτσι δημιουργήθηκε ο θρύλος της νοημοσύνης, που είναι το μέλλον της Ανθρωπότητας, μέσω της εξήγησης της αυτοθυσίας του Προμηθέα που δεν περίμενε από τους Ολύμπιους να βοηθήσουν την Ανθρωπότητα, διότι έβλεπε ότι ήθελαν μόνο και μόνο σκλάβους. Γι’ αυτό έμαθε μέσω του φωτός, τόσες επιστήμες στους ανθρώπους. Διότι ήξερε ότι μόνο η ουσία μπορεί ν’ αντισταθεί στην εξουσία...
Πολλοί σας λένε, σε όλους εσάς εδώ, ότι είσαστε γραφικοί, γιατί μιλάτε για πράγματα του «κατά Λουκά» και λένε ότι πρέπει να έχεις μια ρεαλιστική προσέγγιση. Και τώρα πρέπει να σκεφτούμε ορθολογικά. Σου λένε, π.χ. -αυτό είναι το ωραίο- ακόμη και να απελευθερωθεί η Κωνσταντινούπολη...
Το μοναστήρι είχε κλείσει. Δεν περίμενε κανένα πια. Αυτό πίστευαν τουλάχιστον οι καλόγριες. Δεν είχε πει τίποτα. Κοίταξε τον ουρανό. Αυτός θα ήταν ο τρούλος της εκκλησίας. Είχε μάθει για την απαγόρευση. Κι έπρεπε να βρει τον Πέτρο. Όσο πιο γρήγορα γίνεται, σκέφτηκε. Έτσι άρχισε ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα...
Μια Κυριακή σαν Πασχαλιά θα ξανανθίσει ο κόσμος γιατί πιστεύει στην αυτοθυσία και το λουλούδι που γεννήθηκε όταν το φως έλαμψε για δεύτερη φορά την ώρα της ανάγκης όταν πια
κανείς δεν πίστευε στην Κυριακή την επόμενη ενώ ήρθε! 
