Απαράδεκτες κινήσεις κομματισμού - Επικίνδυνη ασχετοσύνη - Στα σωθικά της Ελλάδας

Όταν προκαλείς φοβίες μόνο και μόνο για να καταφέρεις να πείσεις τους δικούς σου για να κάνουν μια απαράδεκτη επιλογή πρέπει να είσαι ελεεινός. Όταν δημιουργείς με τις δηλώσεις ένα πλαίσιο αβεβαιότητας, για να φανεί ότι θα αλλάξεις τα πράγματα με ριζικό τρόπο, ποντάρεις στην άγνοια των ανθρώπων. Το θέμα όμως είναι ότι τώρα και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, ο λαός ξέρει για την αξία της ΑΟΖ. Διότι τα θαλάσσια οικόπεδα είναι μια πραγματικότητα κι όχι μια θεωρία. Η κυπριακή ΑΟΖ έχει δώσει άλλα φτερά στην Κύπρο και η ελληνική ΑΟΖ δίνει προοπτικές στην Ελλάδα που δεν μπορούσε ούτε να το φανταστεί. Έτσι λοιπόν, όταν θέλεις να πλασάρεις τον εαυτό σου λέγοντας ότι δεν θέλεις να υπάρχει η διασύνδεση με την Κρήτη και ουσιαστικά να μην υπάρχει το EuroAsia Interconnector, να σταματήσεις τους διαγωνισμούς αδειοδότησης, να περάσεις αγωγό από την Τουρκία, όχι μόνο δεν αναβαθμίζεις την γεωπολιτική της Ελλάδας αλλά αντιθέτως την υποσκάπτεις, γιατί πρόκειται για δεδομένα και επιτεύγματα αναγνωρισμένα από τα 28 κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για προγράμματα κοινού ενδιαφέροντος. Έτσι μετατρέπεις την Ελλάδα σε ένα αναξιόπιστο κράτος σε διεθνές επίπεδο και αφήνεις απ’ έξω την συμμαχία της με την Κύπρο. Με αυτόν τον τρόπο αμφισβητείς ακόμα και τα αποτελέσματα της τριμερούς Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος, αλλά και της άλλης Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ. Και όλα αυτά τα κάνεις μόνο και μόνο για προεκλογική καμπάνια δίχως να υπολογίσεις τις επιπτώσεις για τον Ελληνισμό. Μόνο που ξέρεις ότι δεν γονατίζουμε και δίνουμε κλωτσιά σε όσους βρίζουν την πατρίδα.

http://lygeros.org/articles?n=18557&l=gr

Νίκος Λυγερός - Επικίνδυνη ασχετοσύνη

Όποιος θεωρεί ότι πρέπει να σταματήσουμε την αξιοποίηση των είκοσι θαλάσσιων οικοπέδων της ελληνικής ΑΟΖ, για να δώσουμε προτεραιότητα στον αγωγό που θα περάσει από την Τουρκία, με το πρόσχημα ότι θα αναβαθμίσει το γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας, βρίσκεται σε πλαίσιο επικίνδυνης ασχετοσύνης. Διότι πολύ απλά το να είσαι απλώς ένα πέρασμα δεν είναι ισόμορφο με την ικανότητα να είσαι πηγή. Ένα πέρασμα μπορεί να μετακινηθεί για γεωπολιτικούς λόγους, όπως το έχει αποδείξει ιστορικά το παράδειγμα της Ουκρανίας σε σχέση με τη Ρωσία. Ενώ το να είσαι πηγή, σου επιτρέπει να έχεις μια σταθερότητα, μια ανθεκτικότητα που δημιουργεί ενεργειακή ασφάλεια. Η ελληνική ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα πέρασμα, αλλά μια πηγή ενέργειας. Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα νομικό πλαίσιο του Δικαίου τη Θάλασσας, αλλά ένα πεδίο δράσης της υψηλής στρατηγικής. Έτσι δηλώσεις που εκφράζονται μόνο και μόνο λόγω κομματισμού, για να υπάρχει μια αντιπαράθεση, είναι πάρα πολύ επικίνδυνες. Η Τουρκία παραβιάζει 18 σημεία της Συνθήκης της Λωζάννης, δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ μέσω των σεισμικών ερευνών και παρόλα αυτά μερικοί θεωρούν ότι προσφέρεται ως λύση για την ενίσχυση της ελληνικής γεωπολιτικής. Είπαμε σ’ ένα πλαίσιο δημοκρατικό ότι ο καθένας μπορεί να εκφραστεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αντέχουμε και τις ανοησίες που έχουν επικίνδυνες επιπτώσεις. Ο Ελληνισμός δεν είναι για πόκερ και δεν μπορούμε να τον θυσιάζουμε για εκλογικούς λόγους εξαιτίας του κομματισμού. Κι ούτε πρόκειται να μην αμυνθούμε και να περάσουμε στην αντεπίθεση. Διότι δηλώσεις που δεν βασίζονται πάνω σε μια στρατηγική ακόμα κι αν δεν είναι υψηλή και δεν θεμελιώνονται με τεχνικές γνώσεις δεν είναι μόνο απαράδεκτες πολιτικά, αλλά είναι και επικίνδυνες σε εθνικό επίπεδο.

http://lygeros.org/articles?n=18556&l=gr

Νίκος Λυγερός - Στα σωθικά της Ελλάδας

Στα σωθικά της Ελλάδας δεν βρίσκονται μόνο γη και πέτρα, αλλά και ενέργεια. Και αυτή η ενέργεια είναι που θα βοηθήσει την Ελλάδα του μέλλοντος. Πρέπει να το έχουμε στο νου μας, διότι είναι θεμελιακό για την στρατηγική μας κι αν δεν μπούμε σε αυτό το πνεύμα, δεν μπορούμε ν’ αντιληφθούμε τις εξελίξεις στο διεθνές επίπεδο. Δεν είναι δυνατόν να μην αναφερόμαστε στην ΑΟΖ και να προσποιούμαστε ότι ασχολούμαστε με την πατρίδα μας. Διότι και η προσποίηση έχει τα όριά της, όταν έρχεται σε σύγκρουση με την πραγματικότητα. Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα τέχνασμα, στο οποίο αναφερόμαστε και μετά το ξεχνάμε, όταν δεν μας συμφέρει κομματικά, γιατί η ανάδειξη του αποτελέσματος θα είχε όφελος για άλλο κόμμα. Ο επίμονος Έλληνας δεν νοιάζεται για τα κόμματα, αλλά μόνο για τα αποτελέσματα που βοηθούν την Ελλάδα. Κι όποιο κόμμα το έχει κάνει, αναφέρεται σε αυτό δίχως κομπλεξισμό. Έτσι γίνεται με την ΑΟΖ, διότι ανήκει στην Υψηλή Στρατηγική και δεν μας πειράζει καθόλου να ευχαριστήσουμε κάποιο κόμμα, όποιο και να είναι, αρκεί να το έκανε. Ενώ υπάρχουν άλλα που δεν μπορούν ούτε καν να μιλήσουν για υδρογονάνθρακες, για να μην εκτεθούν από την άγνοιά τους. Έτσι δηλώνουν ότι δεν ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό, ενώ φυσικά ψεύδονται, για να μην φανεί πόσο κενό είναι το έργο τους στον τομέα. Σε κάθε περίπτωση δεν μας ενδιαφέρει η άποψή του, θετική ή αρνητική, αφού δεν πρόκειται να πάρει καμιά πρωτοβουλία. Έτσι η ελληνική ΑΟΖ είναι ένα κριτήριο διαχωρισμού για την αξιολόγηση των κομμάτων. Και μέσα από αυτό βγαίνουν εθνικές επιλογές, που δεν έχουν καμιά σχέση με μικροπολιτική, γιατί έχουν στα θεμέλιά τους τα σωθικά της Ελλάδας.

ΣΥΡΙΖΑ: “άκυρο” σε διασύνδεση Κρήτης και υδρογονάνθρακες – Οι εναλλακτικές

Να αλλάξει άρδην τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας σκοπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ εάν και εφόσον καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση την επαύριο των επικείμενων εκλογών.

Συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να επανεξετάσει και το νέο δεκαετές πλάνο του ΑΔΜΗΕ, το οποίο επρόκειτο σύντομα να τεθεί σε διαβούλευση, ώστε να κατατεθεί εν συνέχεια στη ΡΑΕ. Σε αυτό το πλάνο περιλαμβάνονται τα τα μεγάλα έργα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα που προγραμματίζονται για την επόμενη δεκαετία, όπως για παράδειγμα η υποβρύχια διασύνδεση της Κρήτης, αρχικού εκτιμώμενου κόστους 1 δισ. ευρώ, με ορίζοντα υλοποίησης τη διετία 2019-2020.

Σύμφωνα με δηλώσεις αρμόδιων για το θέμα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που επικαλείται το energypress, οι μειώσεις των διεθνών τιμών του πετρελαίου και η συνεπαγόμενη μείωση των ΥΚΩ -δηλαδή της επιδότησης του ρεύματος από πετρελαιογεννήτριες που καταναλώνεται στα νησιά εκ μέρους των καταναλωτών του ηπειρωτικού συστήματος- και μάλιστα για τουλάχιστον τρία ως τέσσερα χρόνια, ακυρώνουν τη σκοπιμότητα των διασυνδέσεων και απελευθερώνουν κονδύλια τις ενεργειακές προτεραιότητες που θέτει η Κουμουνδούρου.

Το θετικό είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να ενθαρρύνει την περαιτέρω διείσδυση των ΑΠΕ αλλάζοντας τον χωροταξικό σχεδιασμό. Στην Κουμουνδούρου εκτιμούν ότι ”η παραγόμενη ενέργεια από αιολικά και πράσινες τεχνολογίες μπορεί να προσφέρει πολύ περισσότερες Μεγαβατώρες από τις συμβατικές μονάδες”.

Αυτό που δε λένε είναι ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την περαιτέρω διείσδυση των ΑΠΕ και ειδικά των αιολικών στη χώρα μας είναι η ενεργειακή διασύνδεση των νησιών και ειδικά των μεγάλων όπως η Κρήτη.

Παράγοντες της αγοράς θεωρούν μια τέτοια στρατηγική ως κοντόφθαλμη καθώς οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου θα ανακάμψουν μετά από τρία τέσσερα χρόνια και θα ισορροπήσουν σε τιμές της τάξης των 45-50 δολαρίων ανά βαρέλι με συνέπεια οι ΥΚΩ να αυξηθούν εκ νέου στα σημερινά επίπεδα των 400 εκατ. Ευρώ ετησίως και η χώρα να έχει χάσει όλο αυτό το διάστημα για να ολοκληρώσει ένα πολύτιμο και απαραίτητο αναπτυξιακό, ενεργειακό και περιβαλλοντικό έργο.

Σύμφωνα με το energypress, η διασύνδεση της Κρήτης θεωρείται ότι αποτελεί ελκυστική επένδυση από τα αμερικανικά επενδυτικά κεφάλαια, καθώς έχει διασφαλισμένες ρυθμιζόμενες και εγγυημένες αποδόσεις και ως εκ τούτου μπορεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον επενδυτικών κεφαλαίων που αναζητούν ασφαλείς προορισμούς με σχετικά υψηλές και εγγυημένες αποδόσεις.

Υπενθυμίζεται ότι το νέο 10ετές πρόγραμμα του ΑΔΜΗΕ περιλαμβάνει την ευρεία υπογειοποίηση των γραμμών μεταφοράς, όπου αυτό επιβάλλεται από τη λειτουργία του συστήματος, καθώς και την εγκατάσταση νέων Κέντρων Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) κλειστού τύπου.

Συνολικά το δεκαετές πρόγραμμα περιλαμβάνει επενδύσεις άνω των 3 δισ. ευρώ σε έργα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα.

—Στον πάγο οι υδρογονάνθρακες

Το Σάββατο, ο υπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Μανιάτης απέστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα στην οποία χαρακτήριζε ως “εθνικά επικίνδυνες, οικονομικά επιζήμιες και κοινωνικά απαράδεκτες” εθνικά επικίνδυνες, οικονομικά επιζήμιες και κοινωνικά απαράδεκτες απόψεις εκ μέρους του βουλευτή Απόστολου Αλεξόπουλου και υποστήριξε ότι ο τύπος συμβάσεων που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ταιριάζει σε αφρικανικά κράτη.

Ποια είναι όμως ακριβώς η θέση του ΣΥΡΙΖΑ; Όπως διαβεβαιώνει ο αρμόδιος για το ζήτημα βουλευτής Απόστολος Αλεξόπουλος που μάλιστα είναι Καθηγητής του Τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, “ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της χώρας θα σταματήσει το διεθνή διαγωνισμό που βρίσκεται σε εξέλιξη. Θα τον επαναπροκηρύξει, τροποποιώντας τον σχετικό νόμο 4001/2011, ιδρύοντας ταυτόχρονα Δημόσια Εταιρεία Έρευνας και Εκμετάλλευσης Υδρογονανθράκων που θα μπορεί να συμμετέχει στην εκμετάλλευση των όποιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και θεσμοθετώντας ειδικό δημόσιο φορέα για τον έλεγχο και την ασφάλεια των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, των επιπτώσεων στο περιβάλλον και την υγεία των εργαζομένων στην πετρελαϊκή βιομηχανία, σύμφωνα με τα πρότυπα της Νορβηγίας. Και βεβαίως θα προχωρήσει στον επαναπροσδιορισμό της θέσης και της έκτασης των προς παραχώρηση οικοπέδων, έτσι ώστε να μεγιστοποιηθούν τα οφέλη του Δημοσίου, χωρίς βεβαίως να αποθαρρύνονται οι μελλοντικοί επενδυτές”.

Σύμφωνα με τον κ. Αλεξόπουλο, “η έρευνα όσο και η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων θα πρέπει να γίνει κάτω από ένα διαφορετικό θεσμικό πλαίσιο από αυτό που εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση, με ένα διαφορετικό φορολογικό μοντέλο και διαφορετικό τρόπο υπολογισμού του μισθώματος, με διαβούλευση και συμφωνία με τις τοπικές κοινωνίες, με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και τα οικοσυστήματα, προτάσσοντας το δημόσιο συμφέρον, μεριμνώντας για την ασφάλεια των εργαζομένων και συνταιριάζοντας την ερευνητική δραστηριότητα με τις παραγωγικές διαδικασίες που αναπτύσσονται ήδη σε μια περιοχή, όπως π.χ. ο τουρισμός”.

Αυτό το θεσμικό πλαίσιο προβλέπει τη σύναψη συμβάσεων “Διανομής της Παραγωγής” στις οποίες, ως γνωστόν, η κυριότητα των υδρογονανθράκων ανήκει στο κράτος και ο μισθωτής λειτουργεί σαν εργολάβος κάτω από τις εντολές του Δημοσίου και όχι συμβάσεις “Μίσθωσης”, που έχει επιλέξει η κυβέρνηση, στις οποίες ο ανάδοχος, δηλαδή ο μισθωτής και όχι το Δημόσιο, είναι ο κύριος του κοιτάσματος και που με αυτές εξυπηρετούνται κατά προτεραιότητα τα συμφέροντα των επίδοξων ερευνητών – εκμεταλλευτών των υδρογονανθράκων.

Σε αυτό το πλαίσιο ο ΣΥΡΙΖΑ προτάσσει το σταδιακό άνοιγμα των πετρελαιοπιθανών περιοχών για έρευνα, ώστε η συνεπαγόμενη καλύτερη εικόνα του υπεδαφικού μας πλούτου από τις έρευνες της προηγούμενης περιόδου να αξιοποιηθεί με τη διαμόρφωση ευνοϊκότερου για το κράτος καθεστώτος εκμετάλλευσης μελλοντικών κοιτασμάτων.

Υπενθυμίζεται ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη διεθνής διαγωνισμός για έρευνες υδρογονανθράκων στα τρία χερσαία οικόπεδα της Δυτικής Ελλάδας -Άρτα, Πρέβεζα και ΒΔ Πελοπόννησο- και στα 20 θαλάσσια οικόπεδα στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης.

Η συνέχεια του διαγωνισμού της ΑΟΖ - Ο ζεόλιθος και το μέλλον των αγροτών - Η ΑΟΖ δεν είναι για τα κόμματα

Όταν είσαι ικανός να δηλώσεις ότι θέλεις ν’ ακυρώσεις το διαγωνισμό αδειοδότησης που έχει αρχίσει για τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ, δεν είναι ότι είσαι επικίνδυνος για την πατρίδα, αλλά απλώς ανεύθυνος κι ότι δεν έχεις καμιά θεσμική εθνική θέση. Το πρόβλημα με τις δηλώσεις είναι ότι μπορεί να είναι κάλλιστα απαράδεκτες, γιατί αυτός που τις κάνει νομίζει ότι μπορεί να λέει ό,τι γουστάρει, δίχως να αντιληφθεί ότι του το επιτρέπουν μόνο και μόνο επειδή δεν έχει καμιά επίπτωση. Απλώς πρέπει να διευκρινίσουμε ότι αυτά τα κομματικά παιχνίδια είναι πολύ επικίνδυνα για τους ψηφοφόρους, αφού αυτοί δεν ξέρουν την ουσία του θέματος και πιστεύουν πραγματικά τα λεγόμενα της ασχετοσύνης. Το πιο σοβαρό πρόβλημα όμως είναι το θέμα της αξιοπιστίας της πατρίδας μας απέναντι στις ξένες εταιρείες σε ένα διαγωνισμό διεθνούς επιπέδου και αυτός ο διαγωνισμός δημοσιεύτηκε στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να είναι αυτόματα αναγνωρισμένος από τα 28 κράτη-μέλη. Το ενδιαφέρον είναι ότι καμιά χώρα από αυτές δεν τον θεώρησε παράξενο και ξαφνικά για λόγους κομματικούς γίνεται μια προσπάθεια για να απαξιωθεί όλη η Ελλάδα με αυτόν τον τρόπο. Ο διαγωνισμός είναι αυτός που μας επιτρέπει να ασκήσουμε πρακτικά πίεση για να υπογράψουμε συμφωνίες οριοθέτησης της ΑΟΖ αλλά και της θέσπισης. Έτσι πρέπει να αντιληφθούμε ότι η υλοποίηση τέτοιων δηλώσεων θα καθυστερήσει αβάσταχτα όλο το πρόγραμμα και τη διαδικασία της αξιοποίησης της ΑΟΖ, αλλά βέβαια και των απολαβών για το ελληνικό έθνος. Ο διαγωνισμός πρέπει να συνεχιστεί, γιατί είναι η πρώτη φορά στην ιστορία μας που αξιολογούμε ορθά και αξιοποιούμε στρατηγικά το απέραντο γαλάζιο της πατρίδας μας. Διότι αυτό είναι το πρέπον.

http://lygeros.org/articles?n=18546&l=gr

Νίκος Λυγερός - Ο ζεόλιθος και το μέλλον των αγροτών

Σε αυτήν τη φάση που βρισκόμαστε και την περίοδο που διανύουμε όλοι προσπαθούν να προσεγγίσουν μ’ έναν τρόπο ή μ’ έναν άλλο τους αγρότες για να πιάσουν τις ψήφους τους. Και νομίζουν, βέβαια, ότι οι αγρότες μας είναι κορόιδα και θα χάψουν το ενδιαφέρον τους για την ύπαρξή τους. Στην πραγματικότητα θα ήταν πιο καλό για όλους μας αν αυτοί οι υποψήφιοι ήταν ενημερωμένοι σοβαρά για τον ζεόλιθο και ειδικά για τα ελληνικά δεδομένα και σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε, έτσι ώστε να μιλούν γι’ αυτόν στους αγρότες και αυτοί εφαρμόζοντας να έχουν τα οφέλη. Διότι δεν είναι ανάγκη να λες στους άλλους ότι είσαι καλός, κάνε απλώς καλές πράξεις και ο άλλος δεν θα έχει να σε πιστέψει. Δεν μπορεί ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση να εκδίδει το πρόγραμμα Horizon 2020, το οποίο να αφορά άμεσα την γεωργία και το θέμα της καινοτομίας, και να μην ξέρουν απολύτως τίποτα για τον ελληνικό ζεόλιθο και τις εφαρμογές του. Δεν μπορούμε συνεχώς να λέμε ότι ενδιαφερόμαστε ουσιαστικά για τον πρωτογενή τομέα και επί του πρακτέου να μην έχουμε ιδέα για τις ανάγκες τους. Ενώ όταν λέμε ξεκάθαρα στους αγρότες ότι με τον ζεόλιθο μπορούν να εξοικονομήσουν νερό στο πότισμα, λιπάσματα και να αποφεύγουν τα βαριά φυτοφάρμακα και ταυτόχρονα ν’ αυξάνουν την παραγωγή τους, επειδή ο ζεόλιθος δεσμεύει τα βαρέα μέταλλα, τις τοξίνες και τις ελεύθερες ρίζες. Αυτός είναι ο πραγματικός τρόπος που ένας υποψήφιος βουλευτής μπορεί να βοηθήσει επί της ουσίας τους αγρότες μας και να αφήσει τα πολλά λόγια που δεν αλλάζουν απολύτως τίποτα. Γιατί οι αγρότες μας είναι άνθρωποι τη γης κι αν βοηθάς τη γη, τους βοηθάς και αυτούς ταυτόχρονα.

http://lygeros.org/articles?n=18484&l=gr

Νίκος Λυγερός - Η ΑΟΖ δεν είναι για τα κόμματα

Μπορεί να βάλει κάθε κόμμα την ΑΟΖ στο πρόγραμμά του, ακόμα κι αν είναι παντελώς άσχετο με το θέμα. Αυτό δεν μας πειράζει αφού σε κάθε περίπτωση δεν ποντάρουμε στα κόμματα για να γίνει η ελληνική ΑΟΖ. Επί της ουσίας είναι ο ίδιος ο λαός που θα την αποκτήσει με τη θέλησή του. Και την κατάλληλη στιγμή, οι εκπρόσωποί του θα συμφωνήσουν. Απλώς δεν είναι ανάγκη να εκτεθείς όταν δεν ξέρεις καθόλου το θέμα. Διότι δεν είναι μια μικρή και τυπική ενημέρωση που επαρκεί για ν' αλλάξει η ηττοπάθεια και το πάθος σου για το μίζερο. Έτσι μιλήσουν δεν μιλήσουν τα κόμματα για την ΑΟΖ μας, οι επίμονοι Έλληνες συνεχίζουν ακάθεκτα τον αγώνα τους κι όσοι θέλουν ας έρθουν μαζί τους, αλλά δεν πρόκειται να περιμένουν κανέναν. Γιατί μερικοί δεν έχουν μάθει ακόμα ότι η θέσπιση γίνεται μονομερώς, ότι οι οριοθετήσεις είναι ανεξάρτητες, ότι οι έρευνες και οι γεωτρήσεις δεν έχουν ανάγκη από όλες τις οριοθετήσεις για να ξεκινήσουν κι ότι τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα που βρίσκονται στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης υπάρχουν ήδη. Κι όταν λένε ότι ασχολούνται τα κόμματα με τις θέσεις εργασίας, ενώ δεν ξέρουν ότι ένας σταθμός υγροποίησης με όλα τα εξαρτήματά του απασχολεί 100.000 ανθρώπους, καταλαβαίνουμε αμέσως πόσο ειδικοί είναι. Γι' αυτόν το λόγο, ας μιλάνε όλα τα κόμματα πια για την ΑΟΖ, με τον δικό τους τρόπο, από τον πιο σχετικό έως τον πιο άσχετο, δεν μας ενοχλεί. Αντιθέτως έτσι φαίνεται καλύτερα ότι η ΑΟΖ είναι μια υπερκομματική οντότητα που ανήκει στο εθνικό επίπεδο. Η ΑΟΖ είναι η εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας, απλώς, για να γίνει θέλει κότσια και στρατηγική κι αυτά τα στοιχεία τα έχουν μόνο οι επίμονοι Έλληνες.

http://lygeros.org/articles?n=18487&l=gr

Αντίσταση ενάντια στην αντιδραστικότητα - ΑΟΖ ενάντια στον κομματισμό - Νέα Εικονομαχία;

Οι αντιδραστικοί συχνά θεωρούν ότι είναι και αντιστασιακοί, ενώ δεν έχουν βέβαια το υπόβαθρο αφού χρειάζεται ιστορία. Η αντίδραση δεν έχει ανάγκη από τίποτα εκτός από την ύπαρξη ενός αντικειμένου πάνω στο οποίο θα δράσει. Γι' αυτόν το λόγο το μεταμοντέρνο είναι αντιδραστικό κι όχι αντιστασιακό. Επίσης όταν δεν πιστεύεις στους ήρωες, στις θυσίες, στους αγώνες πώς θα μπορούσες να είσαι όντως αντιστασιακός. Έτσι πολλοί νομίζουν ότι μια παρέα είναι μια ομάδα, ότι μια συμμορία, μια ομάδα κρούσης, ένα κόμμα, είναι επαναστατικό κίνημα. Όλα αυτά βέβαια είναι γελοία, αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν επειδή το γελοίο δεν σκοτώνει. Αυτό όμως δεν αλλάζει απολύτως τίποτα γιατί δεν επηρεάζει την ιστορία. Απλώς είναι κρίμα που επηρεάζουν άτομα που πιστεύουν σε αυτό το κενό και σπαταλούν το χρόνο τους με το ανούσιο. Γιατί η αντίσταση είναι κάτι άλλο και θέλει ενότητα και στρατηγική, όχι φρουφρού και αρώματα. Γιατί όταν η ιδεολογία σου είναι ανύπαρκτη αφού δολοφόνησες την ουτοπική, δεν μπορείς παρά να προσφέρεις ένα έγκλημα ειρήνης με στόχο να πεθάνει η μνήμη. Το πρόβλημα είναι ότι ο Ελληνισμός είναι της μνημοσύνης και δεν σηκώνει ούτε τις επιθέσεις του κενού. Γι' αυτόν το λόγο δυσκολεύει τους κοινωνικούς που δεν είναι ανθρώπινοι. Γι' αυτό επέλεξε το μέρος της Ανθρωπότητας και όχι την κοινωνία της λήθης και της αδιαφορίας. Έτσι όταν γεμίζεις το πρόγραμμα σου με κενό, γιατί δεν έκανες ποτέ τίποτα, ποιον νομίζεις ότι πείθεις. Στην ουσία, αποκλειστικά, τους άλλους αντιδραστικούς που θα σου την φέρουν όταν βρεθούν μαζί σε ανταγωνιστικό πλαίσιο αντιδραστικότητας. Ενώ η αντίσταση παράγει το ανθρώπινο μέλλον.

http://www.lygeros.org/articles?n=18465&l=gr

Νίκος Λυγερός - ΑΟΖ ενάντια στον κομματισμό

Το κοίτασμα Ταμάρ αποδείχθηκε ότι είχε φυσικό αέριο το 2009 και πέρασε στο εμπορικό στάδιο το 2013, δηλαδή σε 4 χρόνια και παρόλο που υπάρχει αυτό το απτό παράδειγμα με την ΑΟΖ του Ισραήλ, βλέπουμε ότι ακόμα και τώρα οι άσχετοι του τομέα της ενέργειας και των υδρογονανθράκων θέλουν να μας πείσουν ότι χρειάζονται μια δεκαετία. Μια απλή ανάγνωση των δεδομένων της ιστορίας, δίχως καν τεχνικές γνώσεις επιτρέπει την απόρριψη επιχειρημάτων ασχετοσύνης που βέβαια ξεχνούν λόγω άγνοιας ή εντέχνως τα οικονομικά οφέλη που αποτελούν οι πωλήσεις σεισμικών χαρτών και τα bonus υπογραφής που δημιουργούν έσοδα πριν το συμβόλαιο και την ώρα της υπογραφής για άδεια έρευνας δίχως να έχει γίνει καμία γεώτρηση. Και εδώ έχουμε το απτό παράδειγμα της Κύπρου. Όμως φαίνεται ότι η επικοινωνία είναι πολύ επιλεκτική, όταν οι πληροφορίες ενοχλούν απλοϊκές προσεγγίσεις που δεν εμπεριέχουν στρατηγικές αναλύσεις που προέρχονται από τα δεδομένα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης λες και παραμένουν άγνωστα σε μερικούς. Όταν έχεις για μοντέλο μιας ολόκληρης χώρας ένα απλό σπίτι, όταν μπερδεύεις μικροοικονομία με μακροοικονομία, νομίζεις ότι η μικροπολιτική σου είναι και μακροπολιτική. Ενώ τα βασικά στοιχεία της υψηλής στρατηγικής δείχνουν ότι έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει δεδομένα της στρατηγικής και της τακτικής, γιατί έχουμε αλλαγή κλίμακας που προκαλεί αλλαγή φάσης. Η ΑΟΖ δεν χωράει μέσα σε μια κομματική προσέγγιση γιατί η τελευταία δεν έχει την εμβέλεια της πρώτης.

http://lygeros.org/articles?n=18471&l=gr

Νίκος Λυγερός - Νέα Εικονομαχία;

Μερικές φορές πρέπει να κρατιέσαι γερά, για να αντέξεις αυτά που ακούς. Διότι ενώ ξεπεράσαμε την εικονομαχία εδώ και αιώνες και μάλιστα από τότε θεωρείται αίρεση αυτή η τάση που είχε επηρεαστεί από τον ισλαμισμό όπου απαγορεύεται η ανθρώπινη παράσταση του θείου. Έτσι οι βυζαντινές εικόνες μας χαρακτηρίζουν συνεχόμενα και μάλιστα μας αναγνωρίζουν στο εξωτερικό και μ’ αυτόν τον τρόπο. Γιατί λοιπόν ακούμε και τώρα μερικούς να θέλουν να τις βγάλουν από τους δημόσιους χώρους και τα σχολεία; Η Ελλάδα δεν είναι ένα κράτος όπου υπάρχει διαχωρισμός. Με άλλα λόγια η πίστη μας είναι ενσωματωμένη και στη θεσμική ζωή μας. Γιατί λοιπόν να αφαιρέσουν τις εικόνες; Για να πάνε τα πράγματα κατά διαόλου; Γιατί αυτή η μανία εναντίον των χαρακτηριστικών μας; Τι να κάνουμε είμαστε έτσι εδώ και αιώνες και ζούμε αυτό το συνεχές από το Βυζάντιο. Τι έγινε τώρα και όλα αυτά θα γίνουν παράνομα; Έχει ενδιαφέρον που ζούμε σε μια εποχή, όπου θέλουμε για λόγους σεβασμού του θρησκευτικού να βάλουμε ακόμα και τζαμιά. Και ταυτόχρονα, θέλουν να φύγουν οι εικόνες. Μα αυτές οι εικόνες είναι το παρελθόν και το μέλλον. Είναι συμπυκνωμένη ιστορία του πολιτισμού μας, πώς λοιπόν θα αποδεχτούμε αυτούς τους εκφοβισμούς και τις απειλές. Είναι δυνατόν από μόνοι μας, σε μια περίοδο που ετοιμαζόμαστε για την επέτειο των 200 ετών της Εθνικής Επανάστασης κατά τη βαρβαρότητα της Τουρκοκρατίας, να βγάλουμε αυτό που δεν κατάφεραν να σπάσουν ούτε οι χειρότεροι κατακτητές μας; Δεν γίνεται, γιατί είμαστε αυτές οι εικόνες.

Το μέλλον συνεχίζεται - Ο επίμονος Έλληνας - Το έπος του απέραντου γαλάζιου

Το μέλλον συνεχίζεται μόνο με το έργο. Η ανακύκλωση παλαιών καταστάσεων είναι μια αλλαγή που δεν κάνει καμία διαφορά. Και το σημαντικό είναι να κάνεις την διαφορά. Δίχως αυτή δεν υπάρχει αλλαγή φάσης κι ούτε αλλαγή κύκλου, όταν ξέρεις ότι οι έννοιες λειτουργούν πολυκυκλικά. Αλλιώς δημιουργείται μόνο και μόνο φαύλος κύκλος. Ενώ η Ελλάδα θέλει έπος. Αν λοιπόν δεν έχεις μέσα σου το επικό πνεύμα και ύφος πώς επιτρέπεις στον εαυτό σου να διεκδικήσεις κάτι και να μας πείσεις. Στην πατρίδα μας οι σκιές της εξουσίας δεν μας εντυπωσιάζουν κι όταν μιλούν, ακούμε το θόρυβό τους και καταλαβαίνουμε πόσο κενός είναι ο λόγος τους, αφού είναι μόνο λόγια. Σε έναν τόπο όπου ξέρουμε τι σημαίνει ήρωας και ηρωισμός, δεν μπορεί κανείς να μας αλλάξει με κοινότυπα νοήματα. Δεν ανεχόμαστε κανένα κομματόσκυλο που μας εξηγεί ότι τα κόμματα είναι πιο σημαντικά από τον Ελληνισμό. Τα κόμματα δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις τελείες και δεν ξέρουν να γράφουν νέες προτάσεις, γιατί χρειάζονται κεφαλαία. Όταν βασίζεσαι πάνω σε μια φιλοσοφική μιζέρια πώς να σταθείς όρθιος την ώρα του αγώνα. Διότι το μίζερο ύφος δεν αντέχει τους ήρωες, γιατί μιλά μόνο για τη μάζα κι όταν γράφει ένα βιβλίο δεν μπορεί να πάει πέρα από το κεφάλαιο. Γι' αυτό αναγκάζεσαι να βρίσεις τους στοχαστές της Ανθρωπότητας. Ενώ αυτοί δεν σου δίνουν καμία σημασία, αφού είσαι μόνο ένα κοινωνικό φαινόμενο, μια μόδα δίχως προσφορά αλλά με εκπτώσεις στα πάντα. Εδώ και αιώνες ο Ελληνισμός βλέπει μόνο το πνεύμα της τιμής, γι' αυτό οι ήρωες παλεύουν σαν τους Έλληνες, αφού δεν φοβούνται τη βαρβαρότητα της τεχνητής ισότητας που οδήγησε σε γενοκτονίες και μόνο.

http://lygeros.org/articles?n=18450&l=gr

Νίκος Λυγερός - Ο επίμονος Έλληνας

Ο επίμονος Έλληνας είναι αυτός που δεν το βάζει κάτω, όποια και να είναι η κατάσταση, γιατί ξέρει ότι οι δικοί του ήταν ήρωες που ποτέ δεν θα γονάτιζαν μπροστά στα προβλήματα και τις πιέσεις που προκαλούσαν οι κατακτητές. Αυτός ο Έλληνας δεν κοιτάζει ποτέ αν το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο, απλώς το γεμίζει επί τόπου με τη διάθεση του μαχητή που δεν εγκαταλείπει τον αγώνα. Γιατί εμείς δεν εγκαταλείπουμε ποτέ κάποιον δικό μας. Κι αν χρειαστεί να θυσιαστούμε γι’ αυτόν θα το κάνουμε δίχως δεύτερη σκέψη, γιατί η ζωή μας είναι οι δικοί μας. Γι’ αυτόν το λόγο ο Ελληνισμός δεν τα παράτησε ποτέ, όποιος και να ήταν ο εχθρός, όσο ισχυρός και να ήταν. Κι ο επίμονος Έλληνας αντιλαμβάνεται ότι ανήκει σε αυτό το συνεχές. Δίχως να έχει δεσμά και αλυσίδες, αλλά μόνο με δεσμούς και χορδές. Γιατί το θεμέλιο της σκέψης του είναι η ελευθερία και δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να του την αρπάξει. Γιατί έχει αποφασίσει να είναι ελεύθερος ή νεκρός χωρίς καμιά ενδιάμεση λύση ή συμβιβασμό. Η συνέχεια του αγώνα είναι αυτή που τροφοδοτεί τη μαχητικότητά του. Έτσι είναι πάντα έτοιμος λόγω αγωγής να δώσει τη μάχη της ελευθερίας. Κι όταν ακούει για ήρωες της καθημερινότητας ή κάθε άλλη κουταμάρα τέτοιου τύπου από τους γνώστες της επικοινωνιολογίας που προσπαθούν να μας πείσουν ότι η προσποίηση της πράξης είναι το ίδιο με την πράξη, σε αυτούς ο επίμονος Έλληνας με το χαρακτηριστικό του ύφος τούς λέει να πάνε να γαμηθούν. Γιατί δεν μπορεί ν’ ακούει ανούσια, κοινωνικά, ταξικά, παραταξιακά, κομματικά συνθήματα. Αυτός είναι ντόμπρος και σταράτος, γιατί ξέρει ότι μόνο με τις πράξεις του, όταν πεθάνει, οι δικοί του θα φωνάξουν: Άξιος! Στο ενδιάμεσο αλλά και μετά δεν πρόκειται ν’ αφήσει να καταπιέσουν την πατρίδα του, γι’ αυτό δεν έχει ποτέ μακριά του τη φωτιά και το τσεκούρι του Κολοκοτρώνη, αφού ξέρει για τη χρονοστρατηγική.

http://lygeros.org/articles?n=18485&l=gr

Νίκος Λυγερός - Το έπος του απέραντου γαλάζιου

Το έπος του απέραντου γαλάζιου δεν είναι ένα μυθιστόρημα ή ένα έργο επιστημονικής φαντασίας, αλλά η ιστορία της ελληνικής ΑΟΖ. Ένα από τα σπουδαία της περιόδου που διανύουμε δεν είναι απαραίτητα αυτό που νομίζουμε, διότι μετά από μερικές μέρες μπορεί και να μην έχει πια καμιά σημασία, γιατί είναι θέμα εφημερίδων κι όχι βιβλίων ούτε ιστορίας. Γι’ αυτόν το λόγο έχει νοητικό ενδιαφέρον να υπολογίσουμε τι θα λένε στο μέλλον για αυτή την περίοδο. Και το πιο απίστευτο είναι ότι δεν θα μιλούν βέβαια για πολιτική. Στην ουσία, ακόμα και η επόμενη κοινωνία θα λέει ότι τότε έγινε η ΑΟΖ, επειδή το επέλεξε ο ελληνικός λαός. Διότι αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα. Αν η προετοιμασία που κάναμε είναι η αρχή του έπους που αναζητά η πατρίδα μας κι αν η παρτίδα έχει αρχίσει πάνω στη σκακιέρα της γεωπολιτικής. Γιατί μερικοί από τους δικούς μας δεν το έχουν κατανοήσει ακόμα. Ενώ θα έπρεπε να αντιληφθούν ότι είναι σπάνιες οι εποχές που δημιουργούν ένα έπος και μάλιστα εθνικό. Γιατί όταν ξέρεις ότι συμβάλλεις στον αγώνα του με το έργο σου, σου δίνει μια τεράστια δύναμη και σου επιτρέπει να ξεπερνάς κι εσύ αδιανόητα εμπόδια για να υλοποιηθεί ένας στόχος που αποτελεί όραμα για τον λαό μας. Το ερώτημα που πρέπει να θέσει στον εαυτό του ο καθένας μας είναι το εξής: κατά πόσο συνέβαλα στη δημιουργία αυτού του έπους θα λέω στους δικούς μου μετά από χρόνια. Διότι το έπος και να ανήκει σε μια εποχή, αφήνει μια απήχηση διαχρονική. Και τώρα που μπήκαμε στην περίοδο που συμπίπτει με τα 200 χρόνια της Εθνικής Επανάστασης, το έπος του απέραντου γαλάζιου είναι η συνέχεια της για τον Ελληνισμό που θέλει την απελευθέρωση.

Μην παίζεις μαζί μας - Η ελληνική σκακιέρα - Η χρονοστρατηγική Ελλάδα

Μην παίζεις μαζί μας, αφού δεν έχεις κότσια. Γιατί ποτέ δεν έμαθες σκάκι και δεν ξέρεις από συνδυασμούς και ελιγμούς. Γιατί προστατεύουμε κάθε πιόνι μας όσο αδύνατο και να είναι. Γιατί ποτέ δεν αφήνουμε έναν δικό μας πίσω. Κι αν θέλεις να κρυφτείς πίσω από άσκοπες κινήσεις, αφού δεν μπορείς να εκδηλωθείς με επίσημο τρόπο, αφού φοβάσαι από τώρα την ήττα που θα υποστείς, δεν είναι ανάγκη να μας προκαλείς με τόσο γελοίο τρόπο. Απλώς να ξέρεις ότι ανεχόμαστε μόνο τις παιδικές χαρές κι αν μια μέρα προσπαθήσεις να κάνεις κάτι εκτός και ν’ αγγίξεις και παλιές εκκλησίες μας, τη μνημοσύνη μας, θα μας βρεις απέναντί σου. Κι αν ξεκινήσουμε, πρέπει να μάθεις ότι δεν κάνουμε ποτέ πίσω. Αφού μάθαμε από τότε που γεννηθήκαμε ότι τη μέγιστη σημασία την έχει η συνέχεια του λαού μας, γιατί είναι σπάνιος και από πάντα παλεύει ενάντια στη βαρβαρότητα, όποια χρώματα και να βάλει, όποια εργαλεία γενοκτονίας και να πάρει. Δεν μας φόβισαν ποτέ οι αγκυλωτοί σταυροί του ναζισμού, τα στρατόπεδα του σταλινισμού, η ημισέληνος του κεμαλισμού. Ποτέ δεν γονατίσαμε μπροστά στους γενοκτόνους. Αν νομίζεις, λοιπόν, ότι θα σε προστατέψει ένα από αυτά τα σύμβολα κάνεις τραγικό λάθος. Αλλά πώς να το ξέρεις, αφού ποτέ δεν έμαθες να ονομάζεις τις επιχειρήσεις σου με σωστό τρόπο. Επέλεξες ένα βάρβαρο για την ειρήνη. Επέλεξες τον πατέρα του στόλου που διαλύσαμε το 1571. Βέβαια έχεις τους ραγιάδες που σε σέβονται και προσπαθούν να αναδείξουν με φόβο πάντα, τις αρχές σου που δεν έχουν αξίες, γιατί δεν μπορείς να σταθείς όρθια πάνω στα κόκκαλα των θυμάτων. Κάτσε λοιπόν εκεί που είσαι, γιατί πολλά πράγματα θ’ αλλάξουν κι όχι μόνο από την πισινή σου πλευρά. Διότι το δίκαιο δεν ξεχνά ποτέ όσοι αιώνες κι αν περάσουν, αφού ο Χρόνος είναι μαζί μας κι είμαστε μαζί του από την αρχή, γιατί είναι η πατρίδα μας, η μοναδική.

http://www.lygeros.org/articles?n=18413&l=gr

Νίκος Λυγερός - Η ελληνική σκακιέρα

Η ελληνική σκακιέρα δεν είναι μόνο η ξηρά, αλλά και το απέραντο γαλάζιο, διότι με την ελληνική ΑΟΖ αλλάζουν όλα τα δεδομένα του παρελθόντος. Κι αν μερικοί δεν βλέπουν ακόμα τη συμβολή της στην ένωσή μας με την Κύπρο, θα το αντιληφθούν με την οριοθέτηση και οι ίδιοι θ’ αρχίσουν να μιλούν για την ΑΟΖ του Ελληνισμού, η οποία έχει το μεγαλύτερο εμβαδόν στη Μεσόγειο Θάλασσα. Έτσι οι Έλληνες δεν δημιουργούν μόνο επιφάνειες και γήπεδα, αλλά πιο πολύ πεδία δράσης σαν τις σκακιέρες, όπου δεν παίζουν τα ζάρια αλλά μόνο η στρατηγική σκέψη. Και αυτή βρίσκεται σ’ ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο που βλέπουμε πόσο ουσιαστικό είναι όταν υπάρχουν ανατολίτικες προσεγγίσεις στην περιοχή. Επιπλέον από την αρχή το ξέρουμε, το σκάκι βασίζεται στην προστασία του σταυρού. Αυτός είναι ο ρόλος όλων των κομματιών και των πιονιών, όπου και να βρίσκονται πάνω στη σκακιέρα. Γι’ αυτόν το λόγο πρέπει όλοι μας να μάθουμε, σ’ όποιο χώρο και να βρισκόμαστε, ότι θα αγωνιστούμε πάνω στην ίδια σκακιέρα κι αν οι θυσίες μας και οι ιδιότητές μας είναι διαφορετικές, ο στόχος παραμένει ο ίδιος, γιατί έχουμε μια πατρίδα, μια αποστολή, ένα όραμα. Συνεχίζουμε το έργο του Ελληνισμού που βασίζεται πάνω στα θεμέλια της θάλασσας και του Δικαίου με την ενέργεια της νοημοσύνης. Έτσι η Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνει η χώρα των μίζερων, αλλά το πέρασμα και η πηγή. Δημιουργούμε μέλλον με τις πράξεις μας, όχι για να πούμε ότι τις κάναμε, αλλά για να γίνουν, επειδή είναι αναγκαίες για την εξέλιξη της συνέχειας. Δεν είμαστε μόνο αυτοί που είμαστε, είμαστε κι αυτοί που ήταν και που θα είναι, γιατί ακολουθούμε μια πολυκυκλική χρονοστρατηγική.

http://www.lygeros.org/articles?n=18448&l=gr

Νίκος Λυγερός - Η χρονοστρατηγική Ελλάδα

Με όλες τις πιέσεις που έχουμε δεχτεί, έχουμε αποδείξει με την ιστορία μας ότι κατέχουμε τον τομέα της πολιορκητικής. Και δεν ξέρουμε μόνο πώς ν’ αντισταθούμε ως ελεύθεροι πολιορκημένοι, γνωρίζουμε και πώς να περάσουμε μετά στην αντεπίθεση. Γι’ αυτόν το λόγο, δεν υπάρχει μόνο αγάπη της Ανθρωπότητας προς τον Ελληνισμό, αλλά και σεβασμός για το κλέος του. Συνεπώς, εμείς που αγωνιστήκαμε για τις εικόνες, δεν είμαστε μόνο του φαίνεσθαι. Αυτό το ξέρουν οι σύμμαχοί μας, αλλά βέβαια και οι εχθροί μας, γιατί το έχουν νιώσει και πάνω στο πετσί τους όταν μας επιτέθηκαν και προσπάθησαν να μας υποδουλώσουν. Δεν είμαστε λοιπόν μια μικρή χώρα μ’ ένα μικρό πληθυσμό, αλλά ένας Χρόνος με βάθος και εμβέλεια. Δεν πρόκειται ούτε να γονατίσουμε, ούτε καν να σκύψουμε γιατί δεν το έχουμε μάθει ποτέ. Ας πάνε οι ραγιάδες εκεί πού ξέρουν όταν προσπαθούν να μας πουν ότι δεν έχουμε προοπτικές δίχως να προσκυνήσουμε τον συμβιβασμό. Δεν ήμασταν ποτέ μίζεροι και δεν θα γίνουμε τώρα. Κι όταν κάνουμε εθνικές επιλογές, δεν το κάνουμε μόνο και μόνο για μας αλλά και για τους επόμενους, αφού δημιουργούμε την Ελλάδα του μέλλοντος. Διότι με τη συνέχεια του έργου του Ελληνισμού, δίνουμε υπόσταση στη χρονοστρατηγική Ελλάδα. Γιατί αν είμαστε εδώ μετά από αιώνες, είναι λόγω νοημοσύνης και τίποτα άλλο. Δεν είναι τυχαίο που επινοήσαμε τα Μαθηματικά και τη Στρατηγική ως έννοιες που δωρίσαμε στην Ανθρωπότητα, για να σκέφτεται και να προστατεύεται. Για να παλεύει ορθολογικά ενάντια στη βαρβαρότητα, γιατί ανατρέψαμε ακόμα και τον νόμο του ισχυρού. Και ο λόγος είναι απλός. Δεν είναι ανθρώπινος νόμος. Κατά συνέπεια δεν τον αποδεχτήκαμε ποτέ και μάθαμε σε πολλούς πώς οι αδύναμοι νικούν τους ισχυρούς κι αυτή είναι η χρονοστρατηγική Ελλάδα.

Η στρατηγική ανάκαμψη της Ελλάδας - Οι επαναστατικές πράξεις - Η συνέχεια του εθνικού έργου

Η στρατηγική ανάκαμψη της Ελλάδας δεν έρχεται με υποσχέσεις, αλλά με πράξεις. Με συμμαχικές συμφωνίες κι όχι με λόγια. Η αλλαγή φάσης με την Αίγυπτο και ταυτόχρονα με το Ισραήλ μέσω της Κύπρου είναι ένα γεγονός πάνω στο οποίο πρέπει να πατήσουμε για να πετύχουμε χειροπιαστές οριοθετήσεις ΑΟΖ με την Αίγυπτο και την Κύπρο, για να αφήσουμε πίσω τις μίζερες προσεγγίσεις, που δεν πιστεύουν στην ριζοσπαστική αλλαγή σε γεωπολιτικό επίπεδο που προετοιμάζει η Ελλάδα. Σημασία δεν έχει αν δεν το πιστεύουν κάποιοι, γιατί στο τέλος θα το ζήσουν σαν εμάς και θα λένε μάλιστα ότι ήταν φυσιολογικό και αναμενόμενο κι ότι θα έπρεπε να είχε γίνει και πιο πριν, δίχως βέβαια να επισημαίνουν ότι οι ίδιοι δεν έκαναν απολύτως τίποτα γι’ αυτό το θέμα. Ο γύρος αδειοδότησης που άρχισε πρέπει να συνεχίσει για να ενισχύσει πρακτικά και οικονομικά την Ελλάδα, για να προχωρήσουμε ταυτόχρονα και στην θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Αυτά τα δεδομένα είναι ισχυρά και σταθερά και πρέπει να υλοποιηθούν για να ζήσουμε αυτήν την καινοτομία για την πατρίδα μας. Είναι εθνικές επιλογές κι όχι κομματικές. Είναι στρατηγικό μείγμα κι όχι παραταξιακό τέχνασμα. Γιατί θέλουμε μια Ελλάδα που παίζει τον ρόλο της και χρονοστρατηγικά. Γιατί αυτή είναι η Ελλάδα του μέλλοντος. Είναι ενέργειες που πρέπει να γίνουν ανεξαρτήτως από τις διαθέσεις του καθενός. Διότι είναι υψηλή στρατηγική απαραίτητη και αποτελεσματική λόγω ανθεκτικότητας.

http://lygeros.org/articles?n=18436&l=gr

Νίκος Λυγερός - Οι επαναστατικές πράξεις

Οι επαναστατικές πράξεις δεν είναι αυτές που ονομάζονται, άλλα αυτές που είναι. Δεν αρκεί να μιλάς για επανάσταση, για να είσαι επαναστάτης. Δεν αρκεί να λες ότι είσαι επαναστατικός, για να μας πείσεις. Εξετάζουμε απλά το έργο που έχει παραχθεί. Η επαναστατικότητα έχει σχέση με τον Χρόνο για την Ανθρωπότητα κι όχι με τον χώρο. Έτσι αντιλαμβανόμαστε ότι μερικές πράξεις είναι πιο επαναστατικές απ’ ό,τι νομίζουμε, γιατί λειτουργούν σε βάθος Χρόνου. Ενώ άλλες είναι απλώς κινήσεις της μόδας, που δεν αλλάζουν τίποτα. Διότι η επαναστατική πράξη προκαλεί αλλαγή φάσης, δημιουργεί ένα μετά κι ένα πριν και δεν αφήνει αδιάφορο. Ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα είναι η θεωρία της Σχετικότητας του Einstein ή η θεωρία ομάδων του Galois στον επιστημονικό τομέα ή του Gandhi ή του Mandela στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ενώ πολλοί που μιλούν για επανάσταση, ακόμα και σε θεωρητικό επίπεδο, δεν έχουν καμιά υλοποίηση. Διότι είναι δύσκολο να είσαι ακίνητος, όταν όλα κινούνται. Είναι δύσκολο να κινηθείς, όταν όλα παραμένουν ακίνητα. Κατά συνέπεια, όταν ακούμε στον τομέα της πολιτικής την επαναστατική πράξη, πολύ συχνά είναι απλώς λόγος πολιτικός χωρίς λόγο, γιατί λείπει το υπόβαθρο το ιστορικό που μπορεί να υποστηρίξει την αλλαγή φάσης. Η αλλαγή είναι ένα μοτίβο κλασικό κι επί της ουσίας συντηρητικό. Γι’ αυτόν το λόγο δεν βιαζόμαστε ποτέ, αφού η μνήμη συμβαδίζει με τη βραδύτητα, όπως λέει ο Kundera, γιατί η λήθη πάει με την ταχύτητα. Οι γρήγορες αλλαγές επανέρχονται στο ίδιο σημείο. Οι αργές είναι οριστικές. Έτσι επιλέγουμε την συνέχεια της δράσης, όταν θέλουμε την διαχρονικότητα που χαρακτηρίζει τον Ελληνισμό και την Ανθρωπότητα.

http://www.lygeros.org/articles?n=18437&l=gr

Νίκος Λυγερός - Η συνέχεια του εθνικού έργου

Η συνέχεια του εθνικού έργου μπορεί να είναι από τις πιο επαναστατικές σκέψεις του Ελληνισμού. Διότι εδώ και αιώνες, αν κρατήσαμε το Έθνος, είναι ακριβώς γιατί δεν αλλάξαμε πορεία πάνω σε θεμελιακά θέματα. Έτσι, αποκτήσαμε τη διαχρονικότητα που μας χαρακτηρίζει και δεν είμαστε περαστικοί μέσα στην ιστορία της Ανθρωπότητας. Γιατί δεν μας εντυπωσιάζουν τα λόγια, αλλά μόνο οι πράξεις και αυτές πρέπει να είναι άξιες για να τις αποδεχτούμε και να τις ενσωματώσουμε στο κεκτημένο μας. Δεν παίζουμε μόνο, αγωνιζόμαστε για την Ανθρωπότητα. Και πολλές φορές έχουμε δείξει ακόμα και το παράδειγμα σε άλλους λαούς, σε άλλους πολιτισμούς που έχουν αντισταθεί στη βαρβαρότητα. Δεν αγαπάμε τη φωτιά, για να τα κάψουμε όλα, αλλά το φως για να τα φωτίσουμε όλα. Δεν αγαπάμε μόνο τις πέτρες, αλλά λαξεύουμε το μάρμαρο, για να γίνει έργο νοημοσύνης και μνημοσύνης. Δεν προσπαθούμε να ξεχάσουμε το παρελθόν μας, για να δημιουργήσουμε ένα τεχνητό μέλλον από το τίποτα. Δεν γκρεμίζουμε τα πάντα, για να σκεφτούμε μετά ότι δεν έχουμε τίποτα να προσφέρουμε στους δικούς μας. Λειτουργούμε με το πλαίσιο της σπανιότητας, γιατί είναι το μοναδικό που επιτρέπεται σ’ ένα λαό με μικρό πληθυσμό. Κι αν γεννήσαμε μεγάλους ανθρώπους μέσα στην ιστορία μας, είναι λόγω σπάνιας συνέχειας. Γιατί δεν χάσαμε ποτέ από τον νου μας ότι είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε και τίποτα άλλο. Διότι είναι το έργο που δημιουργεί το ον. Κι αν η Ανθρωπότητα βλέπει θετικά τον Ελληνισμό, είναι λόγω έργου ιστορίας κι όχι ιστορίας του έργου. Ο Ελληνισμός έχει μέλλον, γιατί αυτό είναι η νοημοσύνη του που δημιουργεί πραγματικότητα.

Ελευθερία ενάντια στη Βαρβαρότητα - Ο Ελληνισμός δεν είναι για ξεπούλημα - Οι Έλληνες δεν γονατίζουν

Δεν είναι ανάγκη να δεις την ταινία του Charlie Chaplin για να καταλάβεις τι σημαίνει δικτάτορας και τι σημαίνει αντίσταση στην εξουσία, γιατί την έχουμε μέσα μας εδώ και δεκαετίες, αφού μάθαμε την έννοια της Ελευθερίας ενάντια στη Βαρβαρότητα με τέτοια έργα πριν μας αγγίξουν στο πετσί μας με την ιστορία της πατρίδας μας. Γι’ αυτόν το λόγο δεν αποδεχόμαστε κανένα κατοχικό καθεστώς, αφού είναι όλα αυταρχικά και καταπατούν τους ανθρώπους. Τα έχουμε δει από το ένα άκρο στο άλλο, με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα γκουλάγκ. Δεν θέλουμε να έχουμε σχέση με κανένα από αυτά κι ας μας λένε ότι είναι για το καλό του λαού μας και για την ευτυχία του. Ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε ποτέ να ζήσει μ’ ένα λουρί στο λαιμό και δεν πρόκειται ν’ αρχίσει τώρα. Δεν φοβόμαστε τους εχθρούς μας, όσο ισχυροί κι αν είναι. Δεν φοβόμαστε τους ραγιάδες όσο ανίκανοι κι αν είναι, γιατί κανένα από τους δύο δεν έχει γράψει ιστορία για την Ανθρωπότητα. Κι επειδή είμαστε του Ελληνισμού δεν δεχτήκαμε ποτέ καμία τυραννία όσο και να προσπαθούσε να μας κοιτάξει με τα λαμπρά της χρώματα και τις μεγάλες εκδηλώσεις της, γιατί ποτέ δεν μας εντυπωσίασαν. Και δεν χρειαζόμαστε από κανένα μέλλον που θέλει να σβήσει το παρελθόν, αφού αυτό είναι η ιστορία κι όποιος δεν έχει παρελθόν δεν έχει μέλλον. Ποτέ δεν ήμασταν του μηδενισμού, γιατί η tabula rasa δεν μας χαρακτηρίζει. Αντιθέτως μια από τις αξίες μας είναι το διαχρονικό στοιχείο και αυτό βασίζεται στην έννοια του συνεχούς για τον Χρόνο. Διότι ξέρουμε ότι ο Χρόνος είναι πολυκυκλικός και το έργο μας είναι κάθε περιστροφή με την οποία εξελίσσεται ο λαός μας για να προσφέρει ακόμα περισσότερο στην Ανθρωπότητα. Έτσι δεν μας αγγίζουν οι κοινωνικές τάξεις και παρατάξεις, διότι είμαστε αποκλειστικά ανθρώπινοι. Κι αν μερικοί μας βρίσκουν ρομαντικούς ή γραφικούς, αδιαφορούμε παντελώς, γιατί δεν είμαστε μίζεροι και δεν αποδεχόμαστε χρήματα αλλά μόνο ένα τριαντάφυλλο όταν αυτό είναι αθώο, όταν το χέρι αναγνωρίζει τη δικαιοσύνη ενός αλητάκου, ενός μικρού πρίγκιπα ή ακόμα ενός Ηλίθιου, αφού όλοι υπηρετούν την Ανθρωπότητα δίχως να περιμένουν τίποτα με τον σταυρό στο χέρι.

http://lygeros.org/articles?n=18411&l=gr

Νίκος Λυγερός - Ο Ελληνισμός δεν είναι για ξεπούλημα

Όταν ακούμε μερικούς υποψήφιους βουλευτές, μας δίνουν την εντύπωση ότι πιστεύουν ακράδαντα ότι ο Ελληνισμός είναι για ξεπούλημα. Βέβαια ο κάθε ραγιάς και προσκυνημένος έχει το προσωπικό δικαίωμα να το κάνει, αλλά όχι ενάντια της πατρίδας μας, γιατί τότε θα έχει να κάνει με την παράδοσή μας, όταν κάποιος προσπαθεί να μας κατακτήσει δίχως να το θέλουμε. Έφαγαν τα μούτρα τους με την μαχητικότητά μας πολύ πιο ισχυροί, που τόλμησαν να πιστέψουν το ίδιο και προσπάθησαν να μας το επιβάλουν. Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μας, ούτε τον ζεόλιθο, ούτε την καινοτομία επειδή μερικοί δεν έχουν ιδέα τι είναι αυτοί οι στρατηγικοί μας στόχοι. Ζήσαμε βαρβαροκρατία 400 χρόνια και δεν ξεχάσαμε τίποτα, παρά τα μαρτύρια που υποστήκαμε, παρά τα βάσανα που αντέξαμε. Και τώρα έρχεται κάθε παραταξιακός κόλακας για να μας πείσει για την ορθότητα του κενού του. Ο πολιτισμός μας δεν βασίζεται πάνω στη λήθη και το ψέμα, αλλά στη μνημοσύνη και την αλήθεια. Αγαπάμε τη φιλοσοφία, αλλά όταν υπάρχει ανάγκη γινόμαστε οπλίτες σαν τον Σωκράτη. Αγαπάμε το θέατρο, αλλά με τον κατακτητή του δίνουμε να καταλάβει, όπως έκανε κι ο Αισχύλος. Ο καθένας μας έχει τις ευθύνες του ως Έλληνας. Οι πολιτικοί για τη θέση που παίρνουν σε πολιτικά θέματα σαν την ΑΟΖ, οι πολίτες αν ασχολούνται επί της ουσίας με τέτοια θέματα και οι δημοσιογράφοι αν επιμένουν επί του πρακτέου. Ο Ελληνισμός αποτελείται και από εμάς και πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι τι κάνουμε γι' αυτόν. Έτσι πρέπει ν' αντισταθούμε σε όσους θέλουν να τον ξεχάσουν, γιατί δεν κολλάει στο πρόγραμμά τους και δεν συμπίπτει με τις φιλοδοξίες τους, γιατί είμαστε και του Κολοκοτρώνη.

http://lygeros.org/articles?n=18428&l=gr

Νίκος Λυγερός - Οι Έλληνες δεν γονατίζουν

Οι Έλληνες δεν γονατίζουν γιατί είναι γκρινιάρηδες, ξεροκέφαλοι, αντιδραστικοί κι όταν έρχονται αυταρχικά συστήματα να τους καταπατήσουν αντιστέκονται, γιατί δεν ήταν ποτέ καλοί μαθητές της βαρβαρότητας. Αυτό το μάθημα δεν μπαίνει στο μυαλό μας με τίποτα, όσο σκληροί και αν είναι οι δικτάτορες, όποιο χρώμα κι αν έχουν, γιατί όλοι τους έχουν διαπράξει γενοκτονίες και ξέρουμε ακριβώς πώς λειτουργούν. Πολλοί προσπάθησαν σε διάφορες εποχές, αλλά ο Ελληνισμός είναι διαχρονικός και δεν τα έβγαλαν πέρα μαζί του. Δεν ακολουθούμε αρχές, παρακολουθούμε αξίες. Και τους νόμους μας τους θέλουμε ανθρώπινους, για να προστατεύουν τους αθώους, και όχι θεσμικούς για να καταπατούν τους δίκαιους. Έτσι αν χρειάζεται αγώνας για να μην περάσουν οι βαρβαρότητες, θα τον δώσουμε έως το τέλος, έως στη νίκη. Δεν φοβόμαστε κανένα εχθρό της πατρίδας και κανένα ραγιά. Ας το ξέρουν όλοι οι υποψήφιοι που θέλουν να το παίξουν τραβεστί, γιατί δεν είναι χαμαιλέοντες και φαίνεται η πραγματική τους υπόσταση. Έτσι τίποτα δεν μας απασχολεί πάρεξ γλώσσα και ελευθερία, όπως έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός. Κι αν μερικοί θεωρούν ότι οι Έλληνες προχωρούν με το σταυρό στο χέρι, να ξέρουν ότι έχουν δίκιο. Απλώς να μην ξεχνούν ότι στο άλλο έχουν σπαθί, γιατί το Βυζάντιο δεν είναι απλώς μια ανάμνηση, αλλά ένας δεσμός που ποτέ δεν ξεχάσαμε κι ούτε πρόκειται να ξεχάσουμε. Συνεχίζουμε λοιπόν ακάθεκτα, ασταμάτητα, χωρίς καμία παύση, γιατί ο αγώνας μας είναι η απελευθέρωση του Ελληνισμού από κάθε καταπατητή κάθε κατεχόμενο της βαρβαρότητας.

http://lygeros.org/articles?n=18429&l=gr

Νίκος Λυγερός - Όταν δεν ξέρεις τι αξίζεις, κοίτα πώς σε βλέπει ο άλλος

Εθνικές επιλογές - Η ΑΟΖ και το ελληνικό πνεύμα - Η Ελληνική Εκκλησία ως σημείο αναφοράς

Συχνά ξεχνάμε ότι το πλαίσιο των εκλογών, είναι το πεδίο δράσης των επιλογών μας. Δεν αρκεί να έχουμε απόψεις για τα πάντα και ειδικά για θέματα που δεν κατέχουμε και στην τελική να κάνουμε ακριβώς την ίδια κίνηση την ώρα της ψηφοφορίας. Το πρόβλημα είναι ότι εξετάζουμε συχνά μόνο τοπικά προβλήματα γιατί αυτά είναι τα πιο εύκολα προσβάσιμα. Συνεπώς έχουμε την εντύπωση ότι οι βουλευτικές είναι απλώς τοπικές εκλογές. Το χειρότερο είναι ότι αυτό το αίσθημα ενισχύεται και από τους ίδιους τους υποψήφιους βουλευτές που συμπεριφέρονται λες κι οι ψηφοφόροι είναι απλώς μια πελατεία. Η εξήγηση είναι ότι οι περισσότεροι δεν έχουν καμία ενημέρωση για εθνικά θέματα και προτιμούν να παραμείνουν σε ένα χαμηλό επίπεδο συζήτησης. Ενώ ο λαός μας δεν είναι μια ανώνυμη μάζα που αδιαφορεί για τα πάντα. Ενώ αρκεί να πάμε σε ένα απλό καφενείο, για να ακούσουμε τους δικούς μας να συζητούν, να φωνάζουν, να μαλώνουν, να γελούν και να παλεύουν για θέματα, όπως είναι το Κυπριακό, η προστασία της Θράκης, η ασφάλεια των Δωδεκανήσων, η ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, το Casus Belli, οι υδρογονάνθρακες, το EuroAsia Interconnector. Έτσι το πρόβλημα είναι και αυτό απλό. Ασχολούνται πολλοί υποψήφιοι με θέματα εντελώς ανούσια με την δικαιολογία ότι είναι αυτά που μας απασχολούν. Ενώ στην πραγματικότητα οι Έλληνες διαχρονικά ασχολούνται με τα εθνικά. Αυτό οφείλεται στη διαχρονικότητα του Ελληνισμού που δεν επηρεάζεται από τα προβλήματα της καθημερινότητας, αφού θέλει να ζήσει το συνεχές του Χρόνου. Γι' αυτόν το λόγο, όσοι ασχολούνται τεχνητά και τυπικά με τα εθνικά από τους υποψηφίους γρήγορα φαίνεται στη δράση ότι δεν έχουν ικανότητες. Γι' αυτό τώρα έχουμε εθνικές επιλογές.

http://lygeros.org/articles?n=18396&l=gr

Νίκος Λυγερός - Η ΑΟΖ και το ελληνικό πνεύμα

Όταν οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι βάζουν μεταξύ των ερωτημάτων τους στους αρχηγούς κομμάτων το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και ρωτούν με ξεκάθαρο τρόπο αν θα προχωρήσουν, επιτέλους, μετά τις εκλογές, στην πολυσυζητημένη και πολυαναμενόμενη χάραξη και ανακήρυξή της, μπορούμε να καταλάβουμε επί του πρακτέου πόσο έχει εξελιχθεί ο ελληνικός λαός, αφού τώρα δεν κάθεται παθητικά μην περιμένοντας τίποτα, αλλά διεκδικεί επίσημα πια τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας. Ποια άλλη απόδειξη χρειάζονται οι υποψήφιοι βουλευτές και γενικότερα οι πολιτικοί, για να κατανοήσουν ότι έχουμε περάσει σε μια άλλη φάση που βρίσκεται σε ετοιμότητα όσον αφορά στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ; Η ανακήρυξη και οι οριοθετήσεις της ΑΟΖ, μετά τη δημοσίευση των είκοσι θαλάσσιων οικοπέδων, είναι πια άκρως απαραίτητη αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε σ' αυτόν τον γύρο αδειοδότησης μια αποτελεσματικότητα όσον αφορά στο πλήθος και στην ποιότητα των υποψηφιοτήτων. Η ΑΟΖ έχει μπει πλέον στο ελληνικό πνεύμα και θεωρείται ότι είναι μία οντότητα που ανήκει στις αξίες μας, αφού βασίζεται θεμελιακά στο Δίκαιο και στη θάλασσα. Οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει λοιπόν να πάρουνε μια θέση πάνω σε αυτό το θέμα, αφού θα χρησιμοποιηθεί, θέλουν δεν θέλουν, ως κριτήριο για τις εκλογές. Έτσι αν υπάρχουν όντως πολιτικοί αρχηγοί αρνητικοί ως προς την ΑΟΖ να ξέρουμε ποιοι είναι και να ξεκαθαρίσει το πλαίσιο κι αν δεν υπάρχουν να προετοιμαστούμε για τη θέσπιση που γίνεται πάντα μονομερώς και για τις οριοθετήσεις μας με τους λαούς που θέλουν να συνεργαστούν μαζί μας για να ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας.

http://lygeros.org/articles?n=18353&l=gr

Νίκος Λυγερός - Η Ελληνική Εκκλησία ως σημείο αναφοράς

Στην πατρίδα μας η Εκκλησία δεν είναι ένας εξωτερικός παράγοντας που μπορούμε να πετάξουμε με το έτσι θέλω. Εδώ και αιώνες είμαστε Έλληνες και παραμείναμε Έλληνες χάρη στη βοήθεια της Εκκλησίας και δεν έχουμε ανάγκη να αναφερθούμε στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, στον Αθανάσιο Διάκο, στον Παλαιών Πατρών Γερμανό, στον Παπαφλέσσα, για να αποδείξουμε το αναμφισβήτητο έργο της για τον Ελληνισμό. Έτσι όταν ακούμε άσχετους πολιτικούς να προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρόκειται να αρπάξουν τα εκκλησιαστικά αγαθά, σκεφτόμαστε τη λαϊκή ρήση: «πού πας ρε Καραμήτρο;». Γιατί αν πραγματικά το πιστεύει, που αυτό είναι ήδη ένα θέμα, πώς ξέρει ότι είναι σύμφωνος μαζί του ο ελληνικός λαός; Γιατί τέτοια λόγια τα ακούσαμε πολλές φορές από βάρβαρους κατακτητές και πάμπολλους ραγιάδες, όμως ποτέ δεν τους αφήσαμε ν’ αγγίξουν την Εκκλησία μας, όχι μόνο ως θεσμό, αλλά ως σημείο αναφοράς του λαού μας. Και δεν πρόκειται άτομα που προσπαθούν να παίξουν με τα λόγια, γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο στη διάθεσή τους, να τα αφήσουμε να βρίζουν την Εκκλησία δίχως ν’ αντισταθούμε. Δεν είπαμε ποτέ ότι όλοι οι εκκλησιαστικοί είναι άγιοι, άλλωστε θα το είχε πει η ίδια η Εκκλησία μας και δεν είναι βέβαια γι’ αυτόν το λόγο που δεν αποδεχόμαστε τέτοιες επιθέσεις που είναι απαράδεκτες. Έχουμε ζήσει από κοντά περιπτώσεις πολύ επικίνδυνες για τον Ελληνισμό, όπου η Εκκλησία πήρε επίσημα θέση για να μην μας κατασπαράξει η άγνοια και η αδιαφορία. Κατά συνέπεια δεν έχουμε ανάγκη από κανέναν για να μας αποδείξει την αξία της. Η Εκκλησία μας εδώ και αιώνες με τις εκκλησίες και τα μοναστήρια έχει προστατέψει το λαό μας από τους βάρβαρους κι έχει υποστεί γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο πολλά βασανιστήρια. Κι είχαμε και Μάρτυρες στην πίστη μας που μας το υπενθυμίζουν με το έργο τους. Έτσι αυτός που τα βάζει με την Εκκλησία μας από το Βυζάντιο τα βάζει και με τον Ελληνισμό κι ας έρθει όποτε θέλει, εμείς τον περιμένουμε.

http://lygeros.org/articles?n=18354&l=gr

Το καταδρομικό πνεύμα του Ελληνισμού - Η ΑΟΖ ως εργαλείο απελευθέρωσης - Δημιουργοί Μέλλοντος

Το καταδρομικό πνεύμα δεν ανήκει μόνο στο στρατιωτικό πλαίσιο, αλλά πρώτα από όλα στο πολιτικό. Και το ερώτημα που πρέπει να θέσουμε σε όλους τους υποψήφιους, είναι απλώς αν το κατέχουν. Διότι τι να τους κάνουμε, αν δεν το έχουν; Το σκεπτικό είναι απλό, αν ένας βουλευτής δεν έχει γνώσεις στη στρατηγική, στη νομική, στη διπλωματία, μπορεί να ζητήσει συμβουλές σε ειδικούς συνεργάτες και στη συνέχεια να επιλέξει ο ίδιος την πολιτική απόφαση που θα πάρει. Αν όμως δεν έχει το καταδρομικό πνεύμα, δεν πρόκειται ποτέ να πάρει μια απόφαση που να προκαλεί μια αλλαγή φάσης. Και τότε το ερώτημα είναι αυτονόητο: τι να τον κάνουμε; Αν ένας υποψήφιος ή ακόμα χειρότερο, ένας βουλευτής των προηγούμενων εκλογών δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με την ελληνική ΑΟΖ, με τον ελληνικό ζεόλιθο κι ούτε με την ελληνική καινοτομία, ποιο θα είναι το υπόβαθρό του; Αν ένας υποψήφιος δεν έχει πάρει ποτέ θέση για το κυπριακό, για τη Θράκη, για το προξενείο, για τη Βόρεια Ήπειρο, με ποια κότσια θα παρουσιαστεί στη Βουλή των Ελλήνων; Έχουμε δει πολλούς καρεκλοπόδαρους, αλλά οι άντρες και οι γυναίκες με κότσια είναι σπάνιοι. Όμως αυτούς θέλουμε, σ’ όποιο κόμμα και να βρίσκονται, γιατί τα θέματα που μας απασχολούν, ως Έλληνες, δεν είναι η μικροπολιτική και οι ψευτοδιαμάχες, αλλά το συνεχές του Ελληνισμού. Όταν δεν δίνει αναφορά στην Κωνσταντινούπολη, όπως έλεγε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όταν νομίζεις ότι ο Θούριος του Ρήγα Φεραίου, είναι μόνο ένα τραγούδι, όταν πιστεύει ότι ένας πολιτιστικός σύλλογος είναι το ίδιο με την Φιλική Εταιρεία, όταν δεν αναγνωρίζεις τη γενοκτονία που έχουμε υποστεί ως λαός, όταν δεν ξέρεις το σύνθημα του Ελληνισμού, η θέση σου δεν είναι στο Κοινοβούλιο, αλλά όπου θες αλλού, γιατί μας είναι αδιάφορο. Αφού δεν έχεις το πνεύμα το καταδρομικό του Ελληνισμού.

http://lygeros.org/articles?n=18313&l=gr

Νίκος Λυγερός - Η ΑΟΖ ως εργαλείο απελευθέρωσης

Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο μία οικονομική έννοια με την απλοϊκή προσέγγιση του θέματος. Δεν πρόκειται για μια λεπτομέρεια που χρησιμοποιούμε στον λόγο μας δίχως να σκεφτούμε τις επιπτώσεις για την πατρίδα μας. Η Κύπρος αποδεικνύει με τις θέσεις της και τις πράξεις ότι η ΑΟΖ είναι ένα εργαλείο απελευθέρωσης που ανήκει στην υψηλή στρατηγική. Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα. Η ΑΟΖ είναι μία στρατηγική λύση σε οικονομικά προβλήματα αλλά όχι μόνο. Το πιο σπουδαίο είναι ότι η ΑΟΖ μας προσφέρει ανθεκτικότητα στην πατρίδα μας. Το να έχεις τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου, δεν είναι χωρίς σημασία και για τους συμμάχους και για τους εχθρούς. Διότι αυτό σημαίνει ότι έχεις μια γεωστρατηγική θέση και πρέπει να σε υπολογίσουν μ' έναν ή άλλον τρόπο. Η ΑΟΖ δεν δίνει μόνο μια θαλάσσια επιφάνεια στην Ελλάδα, αλλά μια θαλασσοστρατηγική εμβέλεια που δεν είχε ποτέ στην ιστορία της. Κι όσοι δεν το έχουν καταλάβει λόγω μίζερης νοημοσύνης και έλλειψης τόλμης, δεν μας απασχολούν γιατί είναι ανίκανοι να γράψουν ιστορία. Η ΑΟΖ λόγω της εμβέλειάς της ακριβώς δεν αφήνει περιθώριο σε μίζερες προσεγγίσεις. Είναι κυριαρχικό δικαίωμα και είναι δικαίωμα που πρέπει να διεκδικήσουμε και μάλιστα επί του πρακτέου δίχως να περιμένουμε κανέναν. Σε αυτό το πλαίσιο είμαστε πολύ ξεκάθαροι και δεν μας αφορούν οι κομματικές προσεγγίσεις ως ελληνικός λαός. Η ΑΟΖ είναι εκ φύσης υπερκομματική. Κατά συνέπεια βουλευτές και υποψήφιοι βουλευτές που δεν έχουν βάλει στο πρόγραμμά τους ότι πρόκειται να παλέψουν για την ελληνική ΑΟΖ, πραγματικά δεν τους έχουμε ανάγκη. Διότι είναι σαν να μην θέλουν να συμμετάσχουν στο μέλλον της πατρίδας μας, άρα δεν έχει νόημα να γεμίζουν το κοινοβούλιο με το κενό τους. Ας μάθουν πρώτα για την ελληνική ΑΟΖ κι αν γίνουν μαχητές της, θα είμαστε μαζί τους.

http://lygeros.org/articles?n=18335&l=gr

Νίκος Λυγερός - Δημιουργοί Μέλλοντος

Έχουμε βαρεθεί τους πολιτικούς που συνεχώς μας εξηγούν ότι δεν γίνονται πολλά πράγματα λόγω της σκληρότητας της πραγματικότητας, διότι δεν ήταν ανάγκη να είναι υποψήφιοι. Ένας πολιτικός αξιολογείται μόνο με το έργο που παράγει κι όχι με αυτό που λέει ότι θα κάνει, γιατί στο τέλος θα μας πει ότι δεν μπόρεσε. Πρέπει να είναι ικανός να κάνει πράξεις που αλλάζουν την πραγματικότητα, επειδή έχει μέσα του ένα όραμα κι όχι απλώς όνειρα που έχει ο καθένας. Με την ΑΟΖ, τον ζεόλιθο, την καινοτομία δημιουργούμε το μέλλον της Ελλάδας ή μάλλον ακόμα καλύτερα επινοούμε την Ελλάδα του Μέλλοντος. Έτσι και οι πολιτικοί, που μας έχουν γεμίσει με το κενό της σκέψης τους, γιατί δεν έχουν ούτε καν φανταστεί ότι μπορούν να κάνουν κάτι και απλώς περιμένουν τυπικές απαντήσεις σε ανούσιες ερωτήσεις κι επερωτήσεις που δεν αλλάζουν τίποτα. Διότι η ουσία είναι να θέλεις ν’ αλλάξεις κάτι και πραγματικά δεν μπορείς ν’ αφήνεις να καταστρέφουν την πατρίδα μας με τις απαράδεκτες εξορύξεις χρυσού, δεν μπορείς ν’ αφήνεις το προξενείο στη Θράκη να συνεχίζει την προπαγάνδα του και να μην κάνεις τίποτα, ειδικά αν σου είπαν να μην κάνεις τίποτα. Διότι είναι το πρέπον να προστατεύεις την Ελλάδα από απαράδεκτες επιθέσεις που δέχεται, πώς θεωρούμε ότι είναι απαράδεκτο για ένα στρατιωτικό να κοιτάζει μόνο τις κρίσεις που αφορούν την καριέρα του κι όχι να παίζει το ρόλο του ως ασπίδα του έθνους, έτσι θεωρούμε ότι ένας πολιτικός είναι απαράδεκτος όταν δεν παίζει το ρόλο του. Και αυτός ο ρόλος για έναν βουλευτή είναι εθνικός κι όχι τοπικός. Γι’ αυτό πρέπει να έχει και μια εθνική εμβέλεια η σκέψη του, αλλιώς ας παίξει αλλού, σε άλλο πόστο. Οι βουλευτές πρέπει να εκφράζουν την Ελλάδα μας κι όχι τον εαυτό τους.

http://lygeros.org/articles?n=18336&l=gr

Ελλάδα, Ευρωζώνη και Ανθεκτικότητα - Η οικονομική αξιοπιστία - Εθνικά Χρονικά

Με την ένταξη της Λιθουανίας στην Ευρωζώνη, αυτή αποτελείται πια από 19 κράτη μέλη, πράγμα που σημαίνει πρακτικά ότι περισσότερο από τριακόσια εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν το Ευρώ ως νόμισμα. Επίσης η ένταξη στην Ευρωζώνη επιτρέπει στο κράτος μέλος να ανήκει στο Eurogroup. Κι ένα σημαντικό στοιχείο που είναι θεμελιακό για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ότι δεν υπάρχουν καν επίσημες διαδικασίες που να προβλέπουν την απομάκρυνση ή την αποβολή από την Ευρωζώνη, διότι θεωρείται ως πυρήνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με άλλα λόγια, η Ευρωζώνη είναι μια ασφαλιστική δικλείδα. Κι αν κάποιος θέλει να φύγει πρέπει να φύγει κι από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι καλό να το έχουμε στο νου μας, αφού αυτή την περίοδο θα εμφανιστούν ξαφνικά ευρωπαϊστές πολιτικοί που είναι άσχετοι με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς να μας εξηγήσουν ότι ανέκαθεν ήταν σε αυτό το πλαίσιο, απλώς ο ελληνικός λαός δεν το είχε καταλάβει. Η ουσία λοιπόν είναι μία. Η Ευρωζώνη όλο και δυναμώνει με όλο και περισσότερα κράτη. Επιπλέον πολλά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν ήδη συμφωνία για να ενταχθούν στην Ευρωζώνη και αυτό μάλιστα είναι απαίτηση. Η Κροατία θέλει να ενταχθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η Ρουμανία επιθυμεί να ενταχθεί το 2018, η Ουγγαρία το 2020. Υπάρχει βέβαια και η Βουλγαρία, η Τσεχία και η Πολωνία που δεν έχουν ακόμα ημερομηνία. Η Ελλάδα που έχει ενταχθεί από το 2001 κινείται σε αυτό το πεδίο δράσης και αξιοποιεί τα δεδομένα του, αφού το Ευρώ είναι από τα πιο ανθεκτικά νομίσματα του κόσμου. Έτσι η πατρίδα μας βρίσκεται σε αυτό το πλαίσιο και αυτό δεν αποτελεί μόνο μια οικονομική προστασία, αλλά δημιουργεί και μια ξεκάθαρη διαφορά με τις χώρες που είναι γειτονικές και δεν ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

http://www.lygeros.org/articles?n=18291&l=gr

Νίκος Λυγερός - Όταν όλοι ασχολούνται με το ανούσιο

Νίκος Λυγερός - Η οικονομική αξιοπιστία

Η οικονομική αξιοπιστία είναι ένα από τα πιο σοβαρά θέματα για την πατρίδα μας, όχι μόνο σε σχέση με τους ξένους, όπως νομίζουν οι περισσότεροι αλλά και για μας τους ίδιους, αφού είναι ο μόνος τρόπος για να έχουμε μια υπόσταση. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι πάλι οι περισσότεροι θεωρούν ότι τα οικονομικά προβλήματα λύνονται με οικονομικό τρόπο. Έτσι έχουμε οικονομία στην διπλωματία μας κι οικονομία στη στρατηγική μας, με αποτέλεσμα να μην έχουμε πια ένα ξεκάθαρο όραμα σε εθνικό επίπεδο. Ενώ στην πραγματικότητα η οικονομική αξιοπιστία δεν οφείλεται στην οικονομία, αλλά στην ενέργεια και στη στρατηγική. Διότι χωρίς αυτά τα δύο θεμελιακά στοιχεία η οικονομία είναι μόνο ένα χρηματιστήριο, με άλλα λόγια και πιο λαϊκά, μία φούσκα. Έτσι η πατρίδα μας για να είναι αξιόπιστη και στα μάτια μας, δεν έχει ανάγκη από οικονομικές κομπίνες ή χρηματιστηριακά τεχνάσματα, αλλά από ενεργειακά στρατηγήματα. Και σ’ αυτόν τον τομέα το να είσαι απλώς ένα πέρασμα δεν επαρκεί και αυτό το βλέπουμε σε πρακτικό και ιστορικό επίπεδο με τις πρόσφατες εξελίξεις. Η διαφορά που κάνει τη διαφορά είναι να είσαι πηγή ενέργειας και στη συνέχεια πέρασμα που συνδέει τα κοιτάσματά σου με τους καταναλωτές σου, ειδικά όταν μιλούμε για εξωστρέφεια, δηλαδή εμπόριο με το εξωτερικό. Και αυτό το στοιχείο το έχει η Ελλάδα μας με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της. Διότι όλη η ουσία της ΑΟΖ είναι η οικονομική αξιοπιστία, αφού έχουμε στρατηγικά αποθέματα. Σε αυτό το επίπεδο πρέπει να παίξουμε εάν θέλουμε ν’ ακολουθήσουμε τα νοητικά σχήματα της θεωρίας παιγνίων κι όχι να σπαταλούμε χρόνο με ανούσια και τοπικιστικά συμπλέγματα. Είναι η υψηλή στρατηγική σε ενεργειακό επίπεδο, που προσφέρει οικονομική αξιοπιστία στην πατρίδα μας. Και σε αυτό το θεμελιακό κόμβο βρίσκεται και η ελληνική ΑΟΖ. Είναι η αξιοποίησή της που θα φέρει αξιοπιστία στην οικονομία και όχι λόγια συμβατικά.

http://www.lygeros.org/articles?n=18292&l=gr

Νίκος Λυγερός - Όταν παράγεις έργο

Νίκος Λυγερός - Εθνικά Χρονικά

Δεν είμαστε εδώ για να εξασφαλίσουμε καρέκλες σε μερικούς που δεν έχουν ιδέα τι είναι τα εθνικά θέματα, διότι συνεχώς ασχολούνται με τοπικά και τοπικιστικά θέματα. Οι βουλευτές δεν είναι βοηθοί δημοτικών συμβουλίων που έχουν μικροπολιτικά συμφέροντα. Οι βουλευτές έχουν να παίξουν ένα ρόλο σε εθνικό επίπεδο, διότι αντιπροσωπεύουν τον ελληνικό λαό σε θεσμικό πλαίσιο. Και οι νόμοι για να είναι ανθρώπινοι πρέπει να ψηφισθούν από ανθρώπους που δεν είναι μαριονέτες και κομματόσκυλα που έχουμε σιχαθεί λόγω του κενού του λόγου τους. Αυτήν την περίοδο η Ελλάδα μπαίνει σιγά σιγά μέσα στο μέλλον της και αυτή η διαδικασία πρέπει να υποστηριχθεί επί του πρακτέου. Τα Εθνικά Χρονικά δεν γράφονται από τους πολιτικάντες, αλλά από τους ανθρώπους που έχουν πολιτική ευθύνη. Αυτούς τους ανθρώπους θέλει η Ελλάδα για να προχωρήσει και ν' αποκτήσει μια αξιόλογη θέση στη γεωπολιτική σκακιέρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί είναι ο μόνος τρόπος ν' αντισταθούμε αποτελεσματικά στις προκλήσεις και τις επιθέσεις που δεχόμαστε. Γιατί δεν είναι η μιζέρια που μπορεί να μας προστατέψει. Γιατί δεν αρκεί η κριτική για το έργο. Χρειαζόμαστε εποικοδομητικές προσεγγίσεις που θέλουν υλοποιήσεις και αυτό γίνεται με την ελληνική ΑΟΖ, τον ελληνικό ζεόλιθο και την ελληνική καινοτομία, γιατί πρέπει να έχουμε εξωστρέφεια για να αλλάξουμε τα δεδομένα που έχουμε στο εσωτερικό. Επίσης αυτό είναι απαραίτητο για να δούμε την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο ελεύθερες από κάθε πράξη βαρβαρότητας, όπως είναι τα κατεχόμενα. Γιατί δεν αποδεχόμαστε την κατοχή που δεσμεύει τους δικούς μας και τον Ελληνισμό.

http://www.lygeros.org/articles?n=18293&l=gr

Νίκος Λυγερός - Λαός αξιοπρέπειας