Απαράδεκτες κινήσεις κομματισμού - Επικίνδυνη ασχετοσύνη - Στα σωθικά της Ελλάδας

Όταν προκαλείς φοβίες μόνο και μόνο για να καταφέρεις να πείσεις τους δικούς σου για να κάνουν μια απαράδεκτη επιλογή πρέπει να είσαι ελεεινός. Όταν δημιουργείς με τις δηλώσεις ένα πλαίσιο αβεβαιότητας, για να φανεί ότι θα αλλάξεις τα πράγματα με ριζικό τρόπο, ποντάρεις στην άγνοια των ανθρώπων. Το θέμα όμως είναι ότι τώρα και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, ο λαός ξέρει για την αξία της ΑΟΖ. Διότι τα θαλάσσια οικόπεδα είναι μια πραγματικότητα κι όχι μια θεωρία. Η κυπριακή ΑΟΖ έχει δώσει άλλα φτερά στην Κύπρο και η ελληνική ΑΟΖ δίνει προοπτικές στην Ελλάδα που δεν μπορούσε ούτε να το φανταστεί. Έτσι λοιπόν, όταν θέλεις να πλασάρεις τον εαυτό σου λέγοντας ότι δεν θέλεις να υπάρχει η διασύνδεση με την Κρήτη και ουσιαστικά να μην υπάρχει το EuroAsia Interconnector, να σταματήσεις τους διαγωνισμούς αδειοδότησης, να περάσεις αγωγό από την Τουρκία, όχι μόνο δεν αναβαθμίζεις την γεωπολιτική της Ελλάδας αλλά αντιθέτως την υποσκάπτεις, γιατί πρόκειται για δεδομένα και επιτεύγματα αναγνωρισμένα από τα 28 κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για προγράμματα κοινού ενδιαφέροντος. Έτσι μετατρέπεις την Ελλάδα σε ένα αναξιόπιστο κράτος σε διεθνές επίπεδο και αφήνεις απ’ έξω την συμμαχία της με την Κύπρο. Με αυτόν τον τρόπο αμφισβητείς ακόμα και τα αποτελέσματα της τριμερούς Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος, αλλά και της άλλης Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ. Και όλα αυτά τα κάνεις μόνο και μόνο για προεκλογική καμπάνια δίχως να υπολογίσεις τις επιπτώσεις για τον Ελληνισμό. Μόνο που ξέρεις ότι δεν γονατίζουμε και δίνουμε κλωτσιά σε όσους βρίζουν την πατρίδα.

http://lygeros.org/articles?n=18557&l=gr

Νίκος Λυγερός - Επικίνδυνη ασχετοσύνη

Όποιος θεωρεί ότι πρέπει να σταματήσουμε την αξιοποίηση των είκοσι θαλάσσιων οικοπέδων της ελληνικής ΑΟΖ, για να δώσουμε προτεραιότητα στον αγωγό που θα περάσει από την Τουρκία, με το πρόσχημα ότι θα αναβαθμίσει το γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας, βρίσκεται σε πλαίσιο επικίνδυνης ασχετοσύνης. Διότι πολύ απλά το να είσαι απλώς ένα πέρασμα δεν είναι ισόμορφο με την ικανότητα να είσαι πηγή. Ένα πέρασμα μπορεί να μετακινηθεί για γεωπολιτικούς λόγους, όπως το έχει αποδείξει ιστορικά το παράδειγμα της Ουκρανίας σε σχέση με τη Ρωσία. Ενώ το να είσαι πηγή, σου επιτρέπει να έχεις μια σταθερότητα, μια ανθεκτικότητα που δημιουργεί ενεργειακή ασφάλεια. Η ελληνική ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα πέρασμα, αλλά μια πηγή ενέργειας. Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα νομικό πλαίσιο του Δικαίου τη Θάλασσας, αλλά ένα πεδίο δράσης της υψηλής στρατηγικής. Έτσι δηλώσεις που εκφράζονται μόνο και μόνο λόγω κομματισμού, για να υπάρχει μια αντιπαράθεση, είναι πάρα πολύ επικίνδυνες. Η Τουρκία παραβιάζει 18 σημεία της Συνθήκης της Λωζάννης, δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ μέσω των σεισμικών ερευνών και παρόλα αυτά μερικοί θεωρούν ότι προσφέρεται ως λύση για την ενίσχυση της ελληνικής γεωπολιτικής. Είπαμε σ’ ένα πλαίσιο δημοκρατικό ότι ο καθένας μπορεί να εκφραστεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αντέχουμε και τις ανοησίες που έχουν επικίνδυνες επιπτώσεις. Ο Ελληνισμός δεν είναι για πόκερ και δεν μπορούμε να τον θυσιάζουμε για εκλογικούς λόγους εξαιτίας του κομματισμού. Κι ούτε πρόκειται να μην αμυνθούμε και να περάσουμε στην αντεπίθεση. Διότι δηλώσεις που δεν βασίζονται πάνω σε μια στρατηγική ακόμα κι αν δεν είναι υψηλή και δεν θεμελιώνονται με τεχνικές γνώσεις δεν είναι μόνο απαράδεκτες πολιτικά, αλλά είναι και επικίνδυνες σε εθνικό επίπεδο.

http://lygeros.org/articles?n=18556&l=gr

Νίκος Λυγερός - Στα σωθικά της Ελλάδας

Στα σωθικά της Ελλάδας δεν βρίσκονται μόνο γη και πέτρα, αλλά και ενέργεια. Και αυτή η ενέργεια είναι που θα βοηθήσει την Ελλάδα του μέλλοντος. Πρέπει να το έχουμε στο νου μας, διότι είναι θεμελιακό για την στρατηγική μας κι αν δεν μπούμε σε αυτό το πνεύμα, δεν μπορούμε ν’ αντιληφθούμε τις εξελίξεις στο διεθνές επίπεδο. Δεν είναι δυνατόν να μην αναφερόμαστε στην ΑΟΖ και να προσποιούμαστε ότι ασχολούμαστε με την πατρίδα μας. Διότι και η προσποίηση έχει τα όριά της, όταν έρχεται σε σύγκρουση με την πραγματικότητα. Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα τέχνασμα, στο οποίο αναφερόμαστε και μετά το ξεχνάμε, όταν δεν μας συμφέρει κομματικά, γιατί η ανάδειξη του αποτελέσματος θα είχε όφελος για άλλο κόμμα. Ο επίμονος Έλληνας δεν νοιάζεται για τα κόμματα, αλλά μόνο για τα αποτελέσματα που βοηθούν την Ελλάδα. Κι όποιο κόμμα το έχει κάνει, αναφέρεται σε αυτό δίχως κομπλεξισμό. Έτσι γίνεται με την ΑΟΖ, διότι ανήκει στην Υψηλή Στρατηγική και δεν μας πειράζει καθόλου να ευχαριστήσουμε κάποιο κόμμα, όποιο και να είναι, αρκεί να το έκανε. Ενώ υπάρχουν άλλα που δεν μπορούν ούτε καν να μιλήσουν για υδρογονάνθρακες, για να μην εκτεθούν από την άγνοιά τους. Έτσι δηλώνουν ότι δεν ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό, ενώ φυσικά ψεύδονται, για να μην φανεί πόσο κενό είναι το έργο τους στον τομέα. Σε κάθε περίπτωση δεν μας ενδιαφέρει η άποψή του, θετική ή αρνητική, αφού δεν πρόκειται να πάρει καμιά πρωτοβουλία. Έτσι η ελληνική ΑΟΖ είναι ένα κριτήριο διαχωρισμού για την αξιολόγηση των κομμάτων. Και μέσα από αυτό βγαίνουν εθνικές επιλογές, που δεν έχουν καμιά σχέση με μικροπολιτική, γιατί έχουν στα θεμέλιά τους τα σωθικά της Ελλάδας.

Νίκος Λυγερός

http://lygeros.org/articles?n=18537&l=gr