Ν. Λυγερός - Δεν υπάρχει λύση Κυπριακού δίχως αξιοποίηση της ΑΟΖ / Αντανακλαστικά ραγιαδισμού

Όσο και να χτυπιούνται μερικοί για να μας πείσουν από τις δύο πλευρές ότι προσπαθούν να βρουν μια λύση για το Κυπριακό, ξέρουμε ότι είναι σε λανθασμένη βάση. Για να υπάρξει λύση πρέπει να υπάρχει διαδικασία επίλυσης. Εδώ από την αρχή έχουν εξαιρέσει από τις διαπραγματεύσεις το ενεργειακό θέμα, ενώ είναι η ουσία και ειδικά για την εξισορρόπηση των οικονομιών. Επίσης, έχουν ασχοληθεί μόνο με τα θέματα με τα οποία συμφωνούσαμε πριν το 1974. Δεν υπάρχει, λοιπόν, επί του πρακτέου καμιά μα καμιά ουσιαστική πρόοδος για τα σοβαρά θέματα όπως είναι το εδαφικό, το προσφυγικό και το περιουσιακό, όλα ως μια εποικοδομητική προσπάθεια. Στην πραγματικότητα, ο καθένας θέλει να φανεί ότι προσπάθησε κι ότι δεν φταίει αυτός για το αναμενόμενο ναυάγιο, για να μην έχει επιπτώσεις και μάλιστα να μπορεί να εκμεταλλευτεί την όλη προσπάθεια για εκλογικούς σκοπούς και μόνο, χωρίς να υπάρχει κανένα όφελος σε εθνικό επίπεδο. Διότι, για το εθνικό η αξιοποίηση της Κυπριακής ΑΟΖ και η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου είναι απαραίτητες όχι μόνο για να υπάρξει μια οικονομική άνεση, που θα προσφέρει ένα θετικό πλαίσιο για την επίλυση, αλλά πιο πολύ διότι κάθε υπογραφή που πέτυχε η Κύπρος με την Αίγυπτο, με το Λίβανο, με το Ισραήλ και με τις ξένες εταιρείες Nobel, Eni, Total, Exxon Mobil δεν είναι επιτυχίες μιας κοινότητας, αλλά μιας χώρας....

Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles.php?n=30223&l=gr

Ν. Λυγερός - Αντανακλαστικά ραγιαδισμού

Όταν σε τέτοια φάση, για να σώσεις μια διαπραγμάτευση από ένα προγραμματισμένο ναυάγιο που ακολουθεί το προηγούμενο, προσπαθείς να προωθήσεις ένα Σύμφωνο Φιλίας, είναι ότι σε διακατέχει το πνεύμα του Βενιζέλου και θέλεις να είσαι πιο βασιλικός από τον Βασιλιά σε μια κυβέρνηση που δεν έχει καμιά στρατηγική. Μπορούμε να φανταστούμε ότι στο επόμενο στάδιο, πάλι για να σωθεί το αναμενόμενο ναυάγιο, θα προταθεί, όπως έκανε ο Βενιζέλος με τον Κεμάλ, στην επιτροπή της Σουηδίας, το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης στον Πρόεδρο της Τουρκίας. Βέβαια, καθώς αυτός είναι των Σουλτάνων μπορεί και να μην το αποδεχτεί για να μην μοιάζει στον προηγούμενο δικτάτορα. Σε κάθε περίπτωση αυτό που βλέπουμε σ’ αυτές τις διαπραγματεύσεις εντυπώσεων είναι ότι προσπαθούμε να τα βρούμε, ενώ παραμένει ο κατοχικός στρατός και συζητάμε απλά σαν να μην υπάρχει αυτό το θέμα για λεπτομέρειες πάνω στους προτεινόμενους χάρτες, λες και τα έχουμε βρει σε όλα τα άλλα σημεία. Όλα αυτά γίνονται για να παρουσιαστούν ως επιτεύγματα και να αξιοποιηθούν κομματικά στη συνέχεια. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει εθνική εμβέλεια και εθνικό όραμα. Είναι απλώς προσεγγίσεις ραγιαδισμού, όπου δεχόμαστε τα πάντα, με οποιονδήποτε τρόπο και ανάλογα με τις αντιδράσεις του λαού κάνουμε πίσω για να μην χάσουμε ψήφους. Όσοι πιστεύουν ότι όλα αυτά γίνονται για την επίλυση του Κυπριακού είναι απλώς αφελείς. Κανένας δεν πιστεύει πραγματικά σε μια δίκαια λύση, αλλιώς θα μιλούσαν για απελευθέρωση...  

Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles.php?n=30311&l=gr