Θέματα φιλοσοφικά, επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, για τον άνθρωπο. Νευροεπιστήμες, εγκέφαλος,συνείδηση και νοημοσύνη. Νίκος Λυγερός.

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνο η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας...

Ν. Λυγερός - Η δύναμη του εγκεφάλου είναι μαθηματική

Δεν υπάρχει εγκέφαλος που δεν σκέφτεται μαθηματικά απλώς είναι σπάνιοι αυτοί που το συνειδητοποιούν. Είναι βέβαια θέμα δομής και πλαστικότητας αλλά επίσης και οργανικής ιδιομορφίας μιας και ο εγκέφαλος ζει για το μετά επειδή έχει την πολυτέλεια να σκεφτεί με τη νοημοσύνη και να πράξει μέσω της σκέψης του, γι’ αυτό το λόγο μοιάζει με τα άλλα ανθρώπινα όργανα αλλά κανένα βέβαια δεν του μοιάζει αφού εκ φύσης έχει μια χαμαιλεοντική συμπεριφορά. Είναι ικανός να λειτουργήσει με το νευρωνικό δίκτυο, τυπολογικά πάνω σε μία πολλαπλότητα με ιδιομορφίες, σχέσεις και δομές για να παράγει υπερδομές που διασχίζουν τα χρονικά περιθώρια μέσω της υπέρβασης αφού έχει εντοπισθεί η σειρά των εμποδίων που θα καθορίσει την πορεία της επίλυσης μέσα στο αόρατο της νοόσφαιρας. Έτσι μετά την κρίσιμη μάζα και τη νοημοσύνη έρχεται μετανοημοσύνη δηλαδή η σκέψη που με την σκέψη της θα συνειδητοποιήσει ότι λειτουργεί μ’ ένα τεχνικό υπόβαθρο των μεταμαθηματικών. Έτσι ενσωματώνοντας κομμάτια τελειότητας δηλαδή θεώρημα, η σκέψη αποκτά τεχνικές για τον τρόπο που πρέπει να σκέφτεται για να οδηγηθεί σε αυτή τη συνέχεια που ονομάζουμε λογική. Κι αν αυτή θα ενισχύσει τη μαθηματική δύναμη με την ορθολογικότητα των συλλογισμών, αλλά και την επαγωγή εις άτοπον...

Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles?n=21177&l=gr

Νίκος Λυγερός