Θέματα φιλοσοφικά, επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, για τον άνθρωπο. Νευροεπιστήμες, εγκέφαλος,συνείδηση και νοημοσύνη. Νίκος Λυγερός.

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνο η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας...

Ν. Λυγερός - Χρειαζόμαστε αντοχές / Το πεδίο δράσης του δημοψηφίσματος / Πολιορκητική Αντίσταση / Άλλο παρουσίαση κι άλλο εμφάνιση

Νίκος Λυγερός - Χρειαζόμαστε αντοχές / Το πεδίο δράσης του δημοψηφίσματος / Πολιορκητική Αντίσταση Άλλο παρουσίαση κι άλλο εμφάνιση.
Χρειαζόμαστε αντοχές και να μην κάνουμε βιαστικές κινήσεις, αλλά συγκρατημένες πράξεις. Από σήμερα ζούμε μια αλλαγή φάσης, εφόσον λειτουργούμε στο πλαίσιο άλλου προγράμματος και μετά την καταληκτική ημερομηνία. Η ελληνική κυβέρνηση έκανε νέες προτάσεις που θα εξεταστούν στο νέο έκτακτο Eurogroup, πράγμα που σημαίνει ότι όλες οι πλευρές συνεχίζουν την διαπραγμάτευση για να επιτευχθεί η επίλυση του προβλήματος. Είμαστε λοιπόν σε μια φάση επέκτασης που αποτελεί ακόμα μια ενδιάμεση κατάσταση. Το πιο σημαντικό είναι ότι είναι ρευστή η κατάσταση. Και το πλαίσιο του δημοψηφίσματος λειτουργεί και ως μοχλός πίεσης αν και φυσικά μερικοί θέλουν να το βλέπουν μόνο ως ένα ουδέτερο στοιχείο. Σε κάθε περίπτωση το δημοψήφισμα έχει ήδη αλλάξει, αφού μιλάμε ήδη με άλλα δεδομένα. Και πρέπει να παιχτεί αυτό το χαρτί σε αυτό το παίγνιο, διότι ενεργοποιεί καταλυτικά στοιχεία. Με άλλα λόγια, η δυνατότητα να παίξουμε ακόμα είναι σημαντική και μας επιτρέπει να αξιοποιήσουμε δυναμικά αυτά τα νέα δεδομένα. Και πάλι όσοι έχουν προαποφασίσει τι θα κάνουν εκ των υστέρων θα αναγκαστούν να δουν ότι θα αλλάξουν γνώμη, για να βοηθήσουν πιο πρακτικά την Ελλάδα που υποφέρει, αλλά αντέχει λόγω στρατηγικής.

Νίκος Λυγερός - Το πεδίο δράσης του δημοψηφίσματος

Το πεδίο δράσης του δημοψηφίσματος δεν είναι στατικό. Αντιθέτως εμπεριέχει μία δυναμική που προκαλεί όχι μόνο αντιδράσεις, αλλά και αναδράσεις. Η σταθερότητά του προέρχεται από την επιλογή της επιλογής κι όχι την ίδια την επιλογή που μπορεί να αλλάξει ανάλογα με το τι έχουμε πετύχει στη διαπραγμάτευση. Δεν λειτουργεί καταληκτικά αλλά καταλυτικά, διότι δημιουργεί ένα σημείο τριβής αρχικά αλλά στην συνέχεια ένα πόλο έλξης στη δυναμική των διαπραγματεύσεων, αφού έγινε σημείο αναφοράς και για τους μεν και για τους δε. Έτσι όσοι βιάζονται κάνουν λάθος γιατί το δημοψήφισμα έχει ενταχθεί στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων κι όχι στο τέλος τους με την προηγούμενη καταληκτική ημερομηνία. Ουσιαστικά έχει ήδη αλλάξει ως οντότητα, αφού ακολουθεί μια τελεολογία που δρα από έξω κι όχι από τη διατύπωσή του. Ενώ οι περισσότεροι πιστεύουν ότι αποτελεί ένα θεσμικό εργαλείο, δεν αντιλαμβάνονται ότι στην πραγματικότητα είναι αποκλειστικά ένα όργανο της στρατηγικής. Δηλώνει μια συμπεριφορά, αλλά δεν αποκαλύπτει το περιεχόμενο της σκέψης του, αφού ανήκει στην στρατηγική. Γι’ αυτό το λόγο ενεργοποιείται το Eurogroup, αφού υπάρχουν νέες προτάσεις που επιτρέπουν ανατροπές και στην επιλογή και στην διεξαγωγή του δημοψηφίσματος. Συνεχίζουμε λοιπόν.

Νίκος Λυγερός - Πολιορκητική Αντίσταση

Όταν δέχεσαι πολιορκία δεν πρέπει να βιαστείς να περάσεις στην αντεπίθεση. Πρέπει να παραμείνεις σε ετοιμότητα, για να δώσεις σκληρή μάχη, να υποδεχτείς με το δικό σου τρόπο, με τη δική σου άμυνα κι αφού δεχτείς την επίθεση, βλέποντας τα ελαττώματά της, περνάς στην αντεπίθεση την κατάλληλη στιγμή, γιατί μόνο τότε θα έχει νόημα, διότι η ανθεκτικότητα είναι το χαρακτηριστικό που θα είναι απαίτηση για να λειτουργήσει αποτελεσματικά και θετικά, δηλαδή με ελαχιστοποίηση του κόστους. Η διαπραγμάτευση χρησιμοποιεί αυτές τις τεχνικές όταν είναι έντονο το πλαίσιο και κρίσιμη η κατάσταση. Έτσι είναι προτιμότερο να υπάρχει μια ασάφεια στις τελικές κινήσεις σου, γιατί αλλιώς είναι προβλέψιμες και αντιμετωπίσιμες από τον άλλον. Και σε στρατηγικό επίπεδο αυτό είναι τεράστιο λάθος. Η χρήση του δημοψηφίσματος δεν είναι ένα νομικό διάβημα μόνο, αλλά κι ένα τέχνασμα που μπορεί να αξιοποιηθεί κατάλληλα για να μετατραπεί εκ των υστέρων και ως στρατήγημα. Αυτό, όμως, είναι θέμα χρόνου και το timing είναι πολύ σημαντικό. Η βιασύνη δεν έχει νόημα. Πρέπει ορθολογικά να εξετάσεις τις στρατηγικές συμπεριφορές για να ενεργοποιήσεις πολιορκητική αντίσταση, έτσι ώστε να εμφανιστεί ένα κέρδος του τύπου Pareto σε σχέση με Nash.

Νίκος Λυγερός - Άλλο παρουσίαση κι άλλο εμφάνιση

Η διαδικασία μέσα στην οποία εισήλθαμε με τη θέλησή μας, χρησιμοποιεί και το εξής νοητικό στρατηγικό σχήμα: άλλο παρουσίαση κι άλλο εμφάνιση. Πολλοί νομίζουν ότι είναι ταυτόσημες έννοιες, ενώ στη στρατηγική μπορούμε να κάνουμε μια διαφοροποίηση που είναι ουσιαστική. Άλλο να παρουσιάζεις ένα ενδεχόμενο κι άλλο να παρουσιάζεται ένα γεγονός. Στη στρατηγική της αποτροπής αξιοποιούμε το δυνητικό για να επηρεάσουμε την πραγματικότητα, λες και ενεργοποιούμε μια σκακιστική, υπερμοντέρνα προσέγγιση, που ελέγχει το κέντρο δίχως, βέβαια, να βρίσκεται στο κέντρο, ενώ η εμφάνιση στο κέντρο μπορεί να έχει δύσκολες επιπτώσεις λόγω των άμεσων πιέσεων. Με αυτήν την νοητική στρατηγική μπορούμε διαπραγματευτικά να ασκήσουμε μια πίεση τοπικά σε μερικά σημεία, για να γίνουν τροποποιήσεις που αποτελούν την αιχμή του δόρατος για τον ελληνικό λαό μέσα σ’ ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο. Διότι κανείς δεν θέλει να πάρει καμιά απόφαση πριν εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες. Στο δέντρο αποφάσεων υπάρχουν πολλά κλαδιά και φύλλα, που όχι μόνο δεν έχουν εξεταστεί, αλλά ούτε υπολογιστεί. Διότι αρχικά λειτουργούμε συμβατικά, μόνο που αυτό έχει τα όριά του στη στρατηγική. Τώρα βλέπουμε νέες μεθοδολογίες που τροποποιούν την κατάσταση για να εμφανιστεί ένα στρατηγικό μείγμα.