Θέματα φιλοσοφικά, επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, για τον άνθρωπο. Νευροεπιστήμες, εγκέφαλος,συνείδηση και νοημοσύνη. Νίκος Λυγερός.

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνο η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας...

Η συνέχεια της μνήμης μέλλοντος

Νίκος Λυγερός - Η συνέχεια της μνήμης μέλλοντος.
Αντί να ασχολούμαστε με το μέχρι πού μας πατάνε πάνω στα πόδια, να ασχολούμαστε μέχρι πού πηγαίνει η σκέψη μας. Τα πρώτα κατεχόμενα που πρέπει να απελευθερώσετε είναι τα κατεχόμενα του μυαλού σας. Είναι αυτά που σας εμποδίζουν να σκεφτείτε διαφορετικά. Αν τα απελευθερώσετε αυτά τα κατεχόμενα πραγματικά, τότε θα δείτε ότι τα άλλα κατεχόμενα είναι απλώς θέμα τεχνικό. Εννοώ ότι μπορεί να λυθεί στρατηγικά. Αλλά η στρατηγική δεν αλλάζει τα "θέλω" σας. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφτούμε είναι: τι θέλουμε. Αν το θέλουμε, θα το κάνουμε. Απλώς υπάρχει πάντοτε το πρόβλημα με τη φράση του Σοπενχάουερ: "Μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Αλλά δεν μπορούμε να θέλουμε ό,τι θέλουμε". Αν το θέλει ο Ελληνισμός, θα το κάνει. Αν το θέλετε εσείς, θα συμμετέχετε. Αλλά να ξέρετε ότι ούτως ή άλλως θα το κάνει. Και το θέμα είναι αν είσαστε θεατής ή μαχητής. Τίποτα άλλο. Αν εμείς λέμε "ελευθερία ή θάνατος" είναι ότι δεν δίνουμε τρίτη επιλογή. Και γι' αυτό το λόγο βασιζόμαστε στην ιδέα ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Ενώ δεν λέμε ότι ζει, ούτε λέμε ότι κινδυνεύει. Αλλά λέμε "ποτέ δεν πεθαίνει". Το ερώτημα είναι πώς τα καταφέρνει και ποτέ δεν πεθαίνει; Αυτό οφείλεται στην σκέψη και στον Ελληνισμό. Γιατί ο Ελληνισμός είναι δώρο για την Ανθρωπότητα και δεν ασχολείται μόνο και μόνο με το τι γίνεται τοπικά, αλλά με το τι γίνεται για όλους τους άλλους. Είναι εξωστρεφής. Είναι μια προσφορά. Δεν ζητούμε τίποτα, δεν καταπατούμε τίποτα. Απλώς διεκδικούμε ακριβώς τις ρίζες μας. Είναι η συνέχεια της μνήμης μέλλοντος. Είμαστε στην γωνία, είμαστε μια γωνία και από αυτήν την γωνία βλέπουμε με προοπτική όλον τον κόσμο.

Σκίτσο (Ν. Λυγερός) - Μονάδα κρούσης.
http://www.lygeros.org/view.php?number=12794

http://lygeros.org/articles?n=15374&l=gr