Θέματα φιλοσοφικά, επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, για τον άνθρωπο. Νευροεπιστήμες, εγκέφαλος,συνείδηση και νοημοσύνη. Νίκος Λυγερός.

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνο η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας...

Μια μέρα, η νύχτα

Νίκος Λυγερός: Μια μέρα, η νύχτα
Μια μέρα, η νύχτα έγινε λευκή για να διαβάσεις το νέο κείμενο που κανείς δεν είχε δει από κοντά. Το χειρόγραφο ήταν σε άλλη γλώσσα αλλά αυτό δεν αποτελούσε εμπόδιο για σένα και εισχώρησες στο βάθος του κειμένου δίχως να διστάσεις. Μόνο με την τόλμη του επαναστάτη μπορούσες ν' αντέξεις την ομορφιά που θα έσωζε τον κόσμο, αφού είχες παλέψει για την αλήθεια. Και τώρα μετά την εφημερίδα ο χρόνος, κοίταζες προσεχτικά κάθε λεπτομέρεια για να δεις τις σκέψεις του δασκάλου πριν τον στείλουν στην εξορία. Διότι οι Δημιουργοί δεν είχαν γεννηθεί όλοι εκείνη την εποχή. Κι ενώ σου έλεγαν ότι δεν υπήρχε τίποτα το ιδιαίτερο κι ήταν ένα κλασικό κείμενο, παρατήρησες ότι υπήρχαν ήδη μερικά στοιχεία τα οποία ήταν αναγνωρίσιμα από κάποιον που ήξερε ήδη το μέλλον. Ο συγγραφέας είχε αφήσει στίγματα για το μέλλον, ενώ ήξερε ότι κανείς μέσα στο παρόν του δεν θα καταλάβαινε το κρυφό του μήνυμα. Εκείνη τη νύχτα λοιπόν, όταν άλλαξε η μέρα, άλλαξες κι εσύ οριστικά. Γιατί τότε έμαθες ποια ήταν η πηγή της επανάστασης λόγω του κειμένου. Έτσι μπόρεσες να κάνεις και την επόμενη κίνηση κι άναψες το τζάκι για να διαβάσεις όλο το υπόλοιπο έργο μέσα σε μια νύχτα, για να ζήσεις πια ελεύθερος από κάθε δεσμό που δεν είχε πια νόημα για την εξέλιξη της σκέψης σου μετά το πέρασμα του ορίζοντα. Αλλά ποιος άλλος μπορούσε να καταλάβει την αλλαγή σου εκτός από τον δάσκαλο που περίμενε την αναφορά του μελλοντικού μαθητή;