Νίκος Λυγερός: Στο απέραντο γαλάζιο ...

Στο απέραντο γαλάζιο - σκεφτόσουν να κοιμηθείς - αλλά οι εισβολείς - δεν είχαν την ίδια γνώμη - και ανέβηκες στις επάλξεις - για να υπερασπιστείς το κάστρο - που προστάτευε την πόλη. - Το απέραντο γαλάζιο ήταν ερυθρό - καταπατημένο από τις βάρβαρες σημαίες - που θέλησαν να καταλάβουν το νησί - τότε εσύ φώναξες τους ανθρώπους σου - για να υπερασπιστούν την θέση - χωρίς να αναπαυθούν - ο πόλεμος άρχισε.

Βλέποντας τα κεφάλια να πετούν - να συντρίβονται στα τούρκικα καράβια, - ο Μέγας Μαγίστρος σκέφτηκε - την πορεία μιας ζωής τους σταυρωμένους συντρόφους του - που επέπλεαν ακόμα πάνω στους σταυρούς - μέσα στη θάλασσα μπροστά από το λιμάνι - ο καθένας είχε διαλέξει τη ζωή του - και μέσα από τις πράξεις του διέγραψε την πορεία του… - Αυτός ήταν ο στόχος όλων. - Αλλά ο δικός του ήταν να παραμείνει - παρά τις βάρβαρες επιθέσεις - παρά τα βασανιστήρια και την πείνα. - Θα ήταν ένας ακίνητος άνθρωπος. - Έτσι διέσχισε το χρόνο. 

Ο Μέγας Μαγίστρος κοίταξε - την κόψη του σπαθιού - σαν να εξέταζε το μελάνι της πένας του, - το κήρωμα της σφραγίδας του - τότε το άρπαξε - και το έστρεψε προς τον ουρανό - σαν αυτό να τον κρατούσε στις επιθέσεις. - Κανένας πια συμβιβασμός - δεν ήταν δυνατός - ολόκληρο το νησί μπήκε στον πόλεμο - και ήξερε το κόστος γι 'αυτό. - Αλλά η απόφασή του είχε παρθεί. - Παρά το μέγεθος του νησιού - η πρόκληση ήταν τεράστια. - Κοίταξε το απέραντο γαλάζιο - και έχυσε ένα δάκρυ - για τους νεκρούς του μέλλοντος...

Πηγή - Νίκος Λυγερός