Αυτήν την περίοδο μιλάμε πολύ για την έννοια του πολιτικού ασύλου που παρέχεται από ένα κράτος, όταν υπάρχει αίτηση από έναν πολίτη που κινδυνεύει στο δικό του κράτος. Αυτό το πλαίσιο, αυτήν την περίοδο, αφορά όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση ή τουλάχιστον έχουμε αυτήν την εντύπωση, διότι δεν εξετάζουμε τις λεπτομέρειες του θεσμού. Έτσι η πρώτη παρατήρηση είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συνορεύει με τη Συρία και το Ιράκ, χώρες οι οποίες βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση. Δεύτερη παρατήρηση, η Τουρκία που συνορεύει με αυτές τις δύο χώρες, δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Τρίτη παρατήρηση, η αίτηση για πολιτικό άσυλο γίνεται στην πρώτη χώρα που συνορεύει με τη χώρα που κινδυνεύει αν δεν υπάρχει κρίσιμη κατάσταση στην ίδια. Κατά συνέπεια, όλοι οι πρόσφυγες, που είναι όντως πρόσφυγες και όχι απλώς οικονομικοί μετανάστες ή ακόμα και λαθρομετανάστες, πρέπει να κάνουν την αίτησή τους στην Τουρκία κι όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτή στέκει όσο η Τουρκία δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι καταλαβαίνουμε πρώτον γιατί η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ότι οι πρόσφυγες έχουν περάσει από το κράτος της, διότι θα έπρεπε να απαντά στη θεωρητική αίτηση των γνήσιων προσφύγων, δεύτερον γιατί οι μετανάστες επιδιώκουν με αυτό το μέσον να βρεθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση...
Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles?n=24264&l=gr
Νίκος Λυγερός - Το Απάνθρωπο κράτος
Όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι η Τουρκία αποτελεί ένα απάνθρωπο κράτος που καταπατεί όχι μόνο τους ίδιους της τους πολίτες, αλλά και τους πρόσφυγες που εκμεταλλεύεται στο έπακρον για να τους εξαντλήσει με κάθε τρόπο. Ταυτόχρονα συνεργάζεται με την τρομοκρατική οργάνωση για να διακινήσει λαθραίο πετρέλαιο με λαθρεμπόριο όπλων αλλά και κλοπή αρχαιολογικών έργων. Και η υποκρισία της με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς δεν εξαπατά κανέναν ειδικό. Κάνει ό,τι μπορεί για να αξιοποιήσει με κάθε τρόπο, το γεγονός ότι αποτελεί πέρασμα αναγκαστικό για όλους τους πρόσφυγες και ταυτόχρονα δεν αναγνωρίζει επίσημα ότι έχουν περάσει από την κυριαρχία. Το προσφυγικό φαινόμενο δείχνει σε όλους ότι η Τουρκία κρύβει όλο και λιγότερο το αληθινό της πρόσωπο απέναντι στους ανθρώπους που δεν θεωρεί δικούς της. Τους εξετάζει και τους διαπραγματεύεται σαν να πρόκειται για ζώα ή απλά τρόφιμα για το κράτος της, αφού τους εξαναγκάζει να πηγαίνουν σε χώρους που δεν πατά άνθρωπος. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξετάσουμε και τις θέσεις μας, διότι η διπλωματία μας συνεχίζει να υποστηρίζει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, ενώ βλέπουμε ότι είναι καταστροφική σε ανθρώπινο επίπεδο, διότι είναι άκρως επικίνδυνο να εμπιστευόμαστε ένα κράτος που δίνει τόσο λίγη σημασία στους ανθρώπους. Έτσι και η συμφωνία που έγινε αποδεικνύεται ότι δεν είχε κανένα χειροπιαστό αποτέλεσμα για την εξέλιξη του προσφυγικού κι ότι το μόνο που έγινε είναι το νέο ξεπάγωμα ενός άλλου κεφαλαίου των 35. Δεν υπάρχει υψηλή στρατηγική που μπορεί να αξιοποιήσει θετικά την Τουρκία, διότι αυτή λειτουργεί μόνο εγωιστικά δίχως να δίνει καμία σημασία στα ανθρώπινα προβλήματα...
Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles?n=24309&l=gr
Νίκος Λυγερός - Η απαράδεκτη συμφωνία
Η απαράδεκτη συμφωνία
καταδικάσθηκε επιτέλους
από τη Διεθνή Αμνηστία
γιατί αντιλήφθηκε
το μέγεθος της υποκρισίας
αφού το βαθύ κράτος
συνεχίζει να μισεί
οποιονδήποτε ανθρωπισμό
διότι αναζητά αποκλειστικά
σκλάβους κι όχι ανθρώπους
γιατί φοβάται την ανθρωπιά
λόγω στίγματος Ανθρωπότητας
γι’ αυτό τον λόγο μην επιμένεις
δεν πρόκειται να μας πείσεις
ότι θα βοηθήσουν τους πρόσφυγες
οι βάρβαρες αρχές.
Νίκος Λυγερός - Οι βαρβαρότητες
Νίκος Λυγερός - Όσοι προσπαθούν
Νίκος Λυγερός