Θέματα φιλοσοφικά, επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, για τον άνθρωπο. Νευροεπιστήμες, εγκέφαλος,συνείδηση και νοημοσύνη. Νίκος Λυγερός.

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνο η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας...

Ν. Λυγερός - Ο Ελληνισμός του Πόντου είναι αρμενικός / Ο Πόντος και η Συνθήκη Σεβρών / Αναφορά στα Δεκατέσσερα Σημεία του Wilson

Υπάρχουν στρατηγικές ιδέες που προέρχονται από τη συνέχεια της ιστορίας κι ενώ φαίνονται ριζοσπαστικές για τους περισσότερους, είναι απλώς καινοτόμες, γιατί δίνουν νέες προοπτικές εκεί όπου οι κλασικοί αναλυτές βλέπουν μια αδιέξοδο. Ο Πόντος ως κατεχόμενη περιοχή, θεωρείται από τους περισσότερους και αυτός μάλιστα και από Έλληνες, πιο πολύ ως ένα σύμβολο παρά ως μια περιοχή. Έτσι βέβαια έχουμε μια απλοϊκή προσέγγιση του θέματος που είναι παθητική, διότι είναι περιοριστική με την έννοια ότι περιμένουμε τα πάντα από τους άλλους, ενώ ο Πόντος ως περιοχή υπάρχει και μάλιστα με ξεκάθαρο τρόπο στη Συνθήκη Σεβρών. Σε αυτό το πλαίσιο ο Πόντος σχετίζεται άμεσα με την Αρμενία και εντάσσεται στη Δυτική Αρμενία, η οποία είναι κατεχόμενη. Και ποιοι μπορούν να θεωρήσουν ότι είναι παράλογο για ν’ απελευθερώσεις μια κατεχόμενη περιοχή να την εντάξεις σε μια μεγαλύτερη. Όμως η αντίληψή του δεν είναι προετοιμασμένη διότι είναι μια κλασσική πράξη στη στρατηγική μέσω των μαθηματικών νοητικών σχημάτων. Έτσι ουσιαστικά, γίνεται κατανοητή αυτή η επινόηση λέγοντας ότι ο Eλληνισμός του Πόντου είναι αρμενικός. Με άλλα λόγια αν συνειδητοποιήσουμε ότι τα κατεχόμενα μπορούν ν’ απελευθερωθούν θεσμικά από την Αρμενοσύνη τότε όλοι μας καταλαβαίνουμε πια ότι υπάρχει ένα συμμαχικό πλαίσιο που δεν είναι απλώς μια σχέση φιλίας αλλά μια σχέση συμμαχίας...

Η συνέχεια εδώ... http://lygeros.org/articles?n=21273&l=gr

Νίκος Λυγερός - Ο Πόντος και η Συνθήκη Σεβρών

Στην Ελλάδα, πολλοί ασχολούνται με το ποντιακό, αλλά επί της ουσίας λένε ότι ασχολούνται επειδή εξετάζουν το όλο θέμα παραδοσιακά. Ο Πόντος όμως δεν είναι μόνο παράδοση και χορός, είναι μια περιοχή και μια πατρίδα. Το πρόβλημα είναι ότι οι διεκδικήσεις δεν ακολουθούν καμία ορθολογική στρατηγική και παραμένουν θεωρητικές. Ενώ υπάρχουν στοιχεία που μπορούν να τις θεμελιώσουν και μάλιστα σε βάθος χρόνου. Αν εξετάσουμε τη Συνθήκη Σεβρών του 1920, θα δούμε ότι περιγράφει με λεπτομέρειες τα νέα δεδομένα της εποχής και καθορίζει τι πρέπει να γίνει στο μέλλον όσον αφορά στα σύνορα και τις αλλαγές τους. Συνήθως εξετάζουμε αυτά τα σχήματα κάπως παθητικά δίνοντας σημασία στη Συνθήκη Λωζάννης του 1923, παραλείποντας βέβαια το γεγονός ότι η Τουρκία την παραβιάζει τουλάχιστον σε 18 άρθρα. Έτσι ο καθορισμός ακόμα και του ιστορικού Πόντου δεν αποτελεί μια γεωπολιτική πραγματικότητα ενώ αυτή υπάρχει. Η λύση του προβλήματος υπάρχει στο σχέδιο Wilson, δηλαδή του Αμερικανού προέδρου. Διότι στις διαπραγματεύσεις δεν συζητήθηκαν μόνο θέματα πληθυσμών αλλά και ορίων. Πάνω στον χάρτη βλέπουμε ξεκάθαρα ότι η κατεχόμενη Θράκη θεωρείται ελληνική και το ίδιο για την περιοχή της Σμύρνης...

Η συνέχεια εδώ... http://lygeros.org/articles?n=21318&l=gr





Νίκος Λυγερός - Αναφορά στα Δεκατέσσερα Σημεία του Wilson

Το δωδέκατο σημείο από τα Δεκατέσσερα Σημεία του Προέδρου Woodrow Wilson που έλαβε μάλιστα το βραβείο Nobel Ειρήνης το 1919 για όλες τις προσπάθειες του, έχει ως εξής:
XII. The Turkish portion of the present Ottoman Empire should be assured a secure sovereignty, but the other nationalities which are now under Turkish rule should be assured an undoubted security of life and an absolutely unmolested opportunity of autonomous development, and the Dardanelles should be permanently opened as a free passage to the ships and commerce of all nations under international guarantees.
Το δεύτερο μέρος αφορά τη Σύμβαση Montreux που θα υλοποιηθεί το 1936 με ισχύ έως το 1956 λόγω του Άρθρου 28. Το πρώτο μέρος είναι μια πολύ καθαρή αναφορά στο αρμενικό πρόβλημα και έμμεσα και στο ποντιακό. Μετά τις συζητήσεις στο Παρίσι για το αρμενοποντιακό μόρφωμα, όπου η Ελλάδα θεώρησε μέσω του Ελευθέριου Βενιζέλου ότι αυτό δεν θα ήταν ανθεκτικό, συνέχισε η προσπάθεια της αρμενοσύνης και μάλιστα προτάθηκε ακόμα και χάρτης που καθόριζε ουσιαστικά την περιοχή της Δυτικής Αρμενίας που μεγάλωνε την Αρμενία και ταυτόχρονα ενσωμάτωνε ένα μέρος του Πόντου και ειδικά για την περιοχή της Τραπεζούντας πράγμα το οποίο βέβαια δεν προκάλεσε καμία αντίδραση από την πλευρά της Ελλάδας...

Η συνέχεια εδώ... http://lygeros.org/articles?n=21319&l=gr

Νίκος Λυγερός