Ν. Λυγερός - Πες μου πόσο ακόμα

Ν. Λυγερός - Πες μου πόσο ακόμα

Πες μου πόσο ακόμα πρέπει ν’ αντέξουμε τα λάθη και τα ψέματα;

Γιατί οι δικοί μας δεν εμπιστεύονται πια ούτε τις σκιές.

Λες κι είμαστε όλοι μέσα σε μία έρημο δίχως όαση και τριαντάφυλλα.

Δεν ακούν πια ούτε τα χρώματα του ουρανού σαν να ξέχασαν το τόξο.

Κι εσύ νόμιζες πως θα άκουγαν τα πάντα...

Είχες δίκιο βέβαια γιατί υπέφεραν ήδη.

Κι ήθελαν να πιστέψουν κάθε λέξη.

Όποια και να ήταν αρκεί να μιλούσε για ελπίδα.

Σαν να ξέχασαν τον μύθο της Πανδώρας.

Ενώ είναι τα παιδιά του Προμηθέα…

Βέβαια ζουν και αυτά του Επιμηθέα…

Και τώρα ο καθένας ακούει τον άλλο για να μάθει αυτό που δεν ξέρει.

Δεν υπάρχει τίποτα όμως, απολύτως τίποτα.

Γιατί οι σκιές δεν άφησαν να περάσει ο ήλιος.

Γιατί φοβούνται το φως του.

Εσύ όμως θα έρθεις μαζί μας τώρα που βλέπεις

ότι κρατάμε ήδη το φως μέσα στα χωριά μας

σαν να είναι το άυλο μάρμαρο του Ελληνισμού;

Ν. Λυγερός - Ακόμα μια χούφτα

Ακόμα μια χούφτα φωτός έπιασα για σένα.

Για να δεις πέρα από τη νύχτα όπου ζεις τόσα χρόνια.

Κι όμως με κατηγορείς γιατί δεν πιστεύεις στο αόρατο.

Γι’ αυτό σκάλισα το άυλο μάρμαρο για να γίνει γλυπτό χρόνου.

Μόνο που το έσπασες γιατί θέλησες να το πουλήσεις.

Δεν ξέχασα όμως.

Και σου έπιασα το χέρι δίχως τα δάκτυλα

αφού παρέμεινες τυφλή ακόμα και στα Ιεροσόλυμα.

Για να μπορέσεις να καρφώσεις την αγάπη σου

τρεις φορές

αφού μου έβαλε τ’ αγκάθια

κι ήπιες τις πρώτες παπαρούνες που έπεσαν

από το μέτωπο της σιωπής.

Μα τώρα κάνεις το σταυρό σου για να εξιλεωθείς…

Κι έτσι δεν σταμάτησες την αμισεία μου

γι’ αυτό με βλέπεις και πάλι εδώ

για όσα έκανες και δεν έκανες

για να σηκώσω τον ήλιο που δεν έλαμψε.

Ν. Λυγερός - Μετά τον πρώτο κύκλο

Μετά τον πρώτο κύκλο δεν έρχεται ο δεύτερος.

Τίποτα δεν έρχεται αν δεν παλέψεις σαν τσακάλι, αν δεν δουλέψεις σαν σκυλί.

Μόνο που δεν το ξέρεις κι ελπίζεις ότι ήταν το τέλος.

Γιατί δεν υπολόγισες στο έργο του Παραδείσου

λες και δεν πρόσεξες τις λεπτομέρειες στον πίνακα του Leonardo da Vinci.

Μετά όμως βλέπεις τον βράχο του Σίσυφου

και καταλαβαίνεις επιτέλους το μήνυμα του άτοπου

όταν γίνεται επαγωγή.

Γιατί τότε αρχίζει η πολυκυκλικότητα με τη διαφορά που κάνει τη διαφορά.

Αλλιώς θα ήταν επανάληψη και φαύλος κύκλος μιας κάλπικης ώρας.

Έτσι μαθαίνεις για την ανηφόρα που μοιάζει με Γολγοθά.

Αλλά δεν μπορείς ακόμα να φανταστείς πόσο μεγάλη είναι η εξέλιξη.

Διότι είναι ανέλιξη ενός παράξενου ελκυστή

κι αν δεν υπάρχει ισορροπία είναι για τη δημιουργία.

Μην περιμένεις τίποτα λοιπόν αφού θα πάρεις μόνο ό,τι προσφέρεις.

Κι αν σε ξαφνιάζουμε με τα χρώματά μας,

θυμήσου ότι έχουμε μόνο ένα αφού είναι μόνο ό,τι είμαστε

δηλαδή το αόρατο.

Ν. Λυγερός - Φταίω εγώ μόνο εγώ

Φταίω εγώ μόνο εγώ
που συνεχίζω να σ’ αγαπώ, Ανθρωπότητα

σαν να υπήρχε ένας μυστικός λόγος

γι’ αυτό μην στενοχωριέσαι για τον σταυρό.

Δεν περίμενα τίποτα άλλα από τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους.

Και το πιο σημαντικό μην νομίζεις ότι δεν πίστεψα στον λαό

γιατί ήξερα ότι θα τον χειραγωγούσαν

αφού οι παραβολές δεν τα βγάζουν πέρα με το ψέμα

όταν θέλουν ν’ ακούσουν μόνο ό,τι θέλουν

ακόμα κι αν αυτό είναι κενό.

Γιατί δεν σήκωσαν ποτέ την μεγάλη εικόνα του κόσμου

για να δουν το έργο του Χρόνου.

Και τώρα που νύχτωσε κι είμαι μόνος με τους δυο

πάλι σκέφτομαι

την επιστροφή ακόμα και νεκρός.

Μην κλαις λοιπόν και θυμίσου πώς έπιανα την μάνα μου

για να γελάσουν τα χείλη σου

για το γλυκό φιλί.

Η συνέχεια εδώ:
http://lygeros.org/articles?n=20885&l=gr
http://lygeros.org/articles?n=20886&l=gr
http://lygeros.org/articles?n=20887&l=gr

Νίκος Λυγερός