Ν. Λυγερός - Στρατηγικές προοπτικές της Ελλάδας / Η εξόρυξη φυσικού αερίου / Ισχυρή ΑΟΖ

Για να κάνεις αξιόπιστες πράξεις σε επίπεδο διαπραγματεύσεων δεν αρκεί να συμφωνήσεις πάνω σ’ ένα απαραίτητο πλαίσιο, διότι αυτό μπορεί να μείνει μετέωρο χωρίς ασφαλιστικές δικλείδες. Ακόμα κι αν αυτό είναι βραχυπρόθεσμο ή μεσοπρόθεσμο πρέπει να έχει αναγκαία στοιχεία που εξασφαλίζουν την πορεία του. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα πρέπει να δείξει ότι έχει σταθερές στρατηγικές προοπτικές, που δεν είναι μόνο λόγια και υποσχέσεις, αλλιώς θα υπάρξει φαύλος κύκλος, αφού θα δεχθεί του ίδιου τύπου απαντήσεις. Έτσι, η στρατηγική, και όχι πια η τακτική της ημέρας, πρέπει να λειτουργήσει αποτελεσματικά για να αλλάξει τα δεδομένα του παρόντος λόγω της επιρροής του μέλλοντος. Σε αυτή την διαπραγμάτευση τον πιο σημαντικό ρόλο τον παίζει η αξιοπιστία. Κατά συνέπεια, πρέπει να επιλέξουμε ορθολογικά ποια θα είναι τα σημεία που θα υλοποιήσουμε βραχυπρόθεσμα, γιατί η αξιολόγηση της αξιοπιστίας μας για το μέλλον θα γίνει ακριβώς πάνω σ’ αυτά τα σημεία και κανένα άλλο. Εδώ, λοιπόν, θα παίξει ένα ενισχυτικό ρόλο το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ. Διότι προσφέρει ένα δυναμικό πεδίο δράσης που είναι αποδεκτό από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δημιουργεί ανάκαμψη και ανάπτυξη. Υποστηρίζει και σταθεροποιεί την γεωπολιτική μας. Με την έννοια της μέσης γραμμής έχουμε σχέση άμεση, μέσω των θαλάσσιων οικοπέδων, με την Αλβανία, την Ιταλία και τη Λιβύη. Μας δίνει σχέση σύζευξης μέσω Μάλτας. Εποικοδομεί δυο τριμερείς: Ελλάδα-Ισραήλ-Κύπρος και Αίγυπτος-Ελλάδα-Κύπρος, μέσω και του Interconnector EuroAsia και του East-Med Pipeline. Με όλα αυτά η Ελλάδα γίνεται και πέρασμα και πηγή. Και με όλα αυτά τα στοιχεία ενισχύουν την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο σύνολό της.

Τα 20 θαλάσσια οικόπεδα της Ελλάδας

Νίκος Λυγερός - Η εξόρυξη φυσικού αερίου

Η εξόρυξη φυσικού αερίου στην Κύπρο δεν είναι μόνο συμβολική. Είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση για την επίλυση του κυπριακού. Τόσα χρόνια ακούμε ότι υπάρχουν διαπραγματεύσεις επίσημες και ανεπίσημες κι όμως χωρίς κανένα αποτέλεσμα επί του πρακτέου. Τώρα μαθαίνουμε και τις προσπάθειες που έγιναν το 1983 για να μην υπάρξει αναγνώριση των κατεχομένων ως χώρα. Δηλαδή να μην ακολουθηθεί η απόφαση της Τουρκίας και να υπάρχει συνέχεια στα δύο ψηφίσματα του ΟΗΕ. Και βλέπουμε πόσο σημαντικές είναι αυτές οι κινήσεις ακόμα και σήμερα. Όταν αρχίσαμε να μιλούμε για κυπριακή ΑΟΖ, κανείς δεν έδινε μεγάλη σημασία. Ούτε στη θέσπιση, ούτε στις οριοθετήσεις με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ. Όταν αρχίσαμε τις γεωτρήσεις κανείς, βέβαια, δεν πίστευε ότι το κοίτασμα Αφροδίτη θα είχε αποδειχθεί εμπορεύσιμο το 2015. Κι όμως έγινε και μάλιστα με χειροπιαστούς αριθμούς. Στη συνέχεια, κανείς δεν ξαφνιάστηκε από το γεγονός ότι το φυσικό αέριο άρχισε να υπάρχει ως αναφορά στις διαπραγματεύσεις. Επίσης, κανείς δεν είχε υπολογίσει ότι η απελευθέρωση του νησιού έχει κι ένα οικονομικό κόστος, το οποίο μπορεί να καλύψει η κυπριακή ΑΟΖ, για να μην έχουμε το ανάλογο που έγινε στη Γερμανία με την επανένωση, όπου χρειάστηκαν 15 χρόνια λιτότητας για να εξισορροπήσουν οι οικονομίες της Δυτικής και της Ανατολικής Γερμανίας. Η κυπριακή ΑΟΖ είναι ένα εργαλείο για την απελευθέρωση, αλλά η ενεργοποίηση του θα γίνει πρακτικά μόνο και μόνο μετά την αρχή της πρώτης εξόρυξης φυσικού αερίου της Κύπρου. Οι αληθινές διαπραγματεύσεις πρέπει ν’ αρχίσουν μόνο μετά για να αξιοποιηθεί αυτό το φαινόμενο.

Τα ιστορικά θαλάσσια οικόπεδα του Ελληνισμού

Νίκος Λυγερός - Ισχυρή ΑΟΖ

Η ΑΟΖ από μόνη της είναι ένα θεσμικό πλαίσιο σε επίπεδο νομικής. Όταν οριοθετείται, αποκτά μια γεωπολιτική σημασία, αλλά για να έχει γεωοικονομική αξία πρέπει να υπάρχει η ενεργειακή διάσταση. Αυτή ξεκινά από τις σεισμικές έρευνες βέβαια και συνεχίζεται με τις αδειοδοτήσεις για έρευνα, που προετοιμάζουν τις γεωτρήσεις. Όμως το σημαντικό στάδιο είναι οι αδειοδοτήσεις για εξόρυξη που προετοιμάζουν την τελική φάση με τους σταθμούς εξόρυξης ή ακόμα και υγροποίησης. Η ιδέα είναι απλή. Η ΑΟΖ είναι μια γεωπολιτική σκακιέρα, αλλά η δράση της αρχίζει με τους σταθμούς που αντιπροσωπεύουν τα κομμάτια που βάζει ένα έθνος για να παίξει ένα ρόλο σημαντικό στην ευρύτερη περιοχή. Διότι οι πλατφόρμες εξόρυξης είναι πολύ σταθερές και μάλιστα για δεκαετίες. Επιπλέον, δεν χρειάζονται προστασία από το κράτος που διαθέτει την ΑΟΖ για αξιοποίηση, διότι κάθε πλατφόρμα έχει αυτόματα την έμμεση υποστήριξη του κράτους στην οποία ανήκει η εταιρεία που την χειρίζεται. Έτσι δημιουργείται ένα συμμαχικό πλαίσιο και πεδίο δράσης που μετατρέπει τη νομική ΑΟΖ σε μια ισχυρή ΑΟΖ που τροφοδοτεί, υποστηρίζει και προστατεύει το έθνος της. Η Ελλάδα και η Κύπρος μπαίνουν σιγά σιγά σε αυτήν την κατηγορία, πράγμα το οποίο δεν ήταν μόνο αδιανόητο πριν μερικά χρόνια, αλλά και απίστευτο ακόμα και τώρα.

Ελληνική ΑΟΖ

Νίκος Λυγερός

www.lygeros.org