Ν. Λυγερός - Το μοντέλο του Schopenhauer

«Γνωρίζουμε λοιπόν όλοι, πως όσο περισσότερο προικισμένος είναι ένας άνθρωπος, τόσο μεγαλύτερη κατάρα τον δέρνει. Γιατί αυτός βλέπει τους άλλους να μην έχουν γνώσεις, να είναι ελεεινοί και μικροί, όσο και αυτοί τον βλέπουν ανώτερο και άπιαστο. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι δυνατόν να εκφράζει αυτήν τη γνώμη του για τους άλλους, φθάνει σε ένα όριο και σταματάει. Το ίδιο κάνουν και οι άλλοι. Άραγε, όπως φαίνεται, είναι ένας απομονωμένος και μοναχικός άνθρωπος, καταδικασμένος να ζει σε ένα νησί όπου δεν απαντάει κανέναν και ο κάθε πίθηκος από μακριά τού μοιάζει...

Ν. Λυγερός - Η διάσπαση του ατόμου

Δεν είναι το χάσμα των γενεών που δημιουργεί προβλήματα στην κοινωνία. Η σύγκρουση είναι πιο βαθιά και γίνεται μεταξύ της ποιότητας και της ποσότητας, μεταξύ της εξουσίας των διπλωμάτων και της ουσίας των γνώσεων. Ο συμβιβασμός του ατόμου προκαλεί και τη διάσπαση του χαρακτήρα του. Θα ήθελε ιδανικά να λειτουργήσει σε ένα άλλο πλαίσιο, όμως ο ρεαλισμός το αποτρέπει. Προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι πρέπει να αλλάξει το σύστημα, όμως δεν το πιστεύει και αναγκαστικά καταρρέει. Μετά την προσωπική του αποτυχία, θέλει να παρασύρει και άλλους για να μην...

Στην ομάδα θέλουμε τον άλλο εαυτό μας, θέλουμε το άλλο εγώ

Όταν μιλάμε μόνο και μόνο για κοινωνικές σχέσεις, κάνουμε επικοινωνία. Όταν μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις, κάνουμε συνεννόηση. Αν δεν υπάρχει μια κοινή τομή, μέσα στις δύο νοόσφαιρες του καθενός και δεν παράγει ο άλλος κάτι, τότε έχουμε ένα πρόβλημα συνεννόησης. Στη θεωρία σχέσεων, όταν παράγουμε μία ομάδα και όταν παράγουμε μία παρέα, δεν θέλουμε τα ίδια. Στην ομάδα θέλουμε τον άλλον εαυτό μας, θέλουμε το άλλο εγώ. Άρα πολύ συχνά έχουμε, στις παρέες, ανθρώπους που μοιάζουν. Στην ομάδα δεν ψάχνουμε ανθρώπους που μοιάζουν, ψάχνουμε ανθρώπους που είναι...

Ανασχηματισμός του πυρήνα των ανθρωπίνων σχέσεων

Εάν εξετάζουμε τον πυρήνα των ανθρωπίνων σχέσεων μέσα από το βλέμμα της νοημοσύνης και όχι της κοινωνίας, συνειδητοποιούμε την ανάγκη να τον ανασχηματίσουμε για να έχουμε ένα άτομο που να είναι ελεύθερο και όχι εξαρτώμενο από τις θεσμικές δομές. Το πρόβλημα των ανθρωπίνων σχέσεων στην καθημερινότητα, είναι ότι τα άτομα αναπαράγουν κοινωνικά νοητικά σχήματα για να ζήσουν μία μορφή τεχνητής ευτυχίας. Στην πραγματικότητα, αυτά τα άτομα δεν είναι παρά υλικά σημεία μέσα στην κοινωνική μάζα. Δίχως τη θέλησή τους, ακολουθούν τους κοινωνικούς φραγμούς και το γεγονός...

Κανονικότητα και απόκλιση - Normality and deviation

Στην κοινωνία του μέσου όρου και όχι του μέτρου, η κανονικότητα είναι το ιδανικό και κατά συνέπεια ο απόλυτος στόχος για κάθε άτομο. Οι συνέπειες αυτής της τάσης είναι δραματικές και θα ήταν τραγικές για την ανθρωπότητα αν δεν υπήρχαν οι αποκλίσεις των ανθρώπων για να αντισταθμίσουν με το έργο τους, την αδράνεια της κοινωνίας. Γι αυτό το λόγο βέβαια, η τελευταία παρουσιάζει την απόκλιση ως μη φυσιολογική. Στην πραγματικότητα, η απόκλιση είναι μόνο μη κανονική εξ ορισμού και τίποτα άλλο. Μάλιστα η μη ύπαρξη της απόκλισης θα ήταν μη φυσιολογική. Σε κάθε...