Αντίσταση ενάντια στην αντιδραστικότητα - ΑΟΖ ενάντια στον κομματισμό - Νέα Εικονομαχία;

Οι αντιδραστικοί συχνά θεωρούν ότι είναι και αντιστασιακοί, ενώ δεν έχουν βέβαια το υπόβαθρο αφού χρειάζεται ιστορία. Η αντίδραση δεν έχει ανάγκη από τίποτα εκτός από την ύπαρξη ενός αντικειμένου πάνω στο οποίο θα δράσει. Γι' αυτόν το λόγο το μεταμοντέρνο είναι αντιδραστικό κι όχι αντιστασιακό. Επίσης όταν δεν πιστεύεις στους ήρωες, στις θυσίες, στους αγώνες πώς θα μπορούσες να είσαι όντως αντιστασιακός. Έτσι πολλοί νομίζουν ότι μια παρέα είναι μια ομάδα, ότι μια συμμορία, μια ομάδα κρούσης, ένα κόμμα, είναι επαναστατικό κίνημα. Όλα αυτά βέβαια είναι γελοία, αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν επειδή το γελοίο δεν σκοτώνει. Αυτό όμως δεν αλλάζει απολύτως τίποτα γιατί δεν επηρεάζει την ιστορία. Απλώς είναι κρίμα που επηρεάζουν άτομα που πιστεύουν σε αυτό το κενό και σπαταλούν το χρόνο τους με το ανούσιο. Γιατί η αντίσταση είναι κάτι άλλο και θέλει ενότητα και στρατηγική, όχι φρουφρού και αρώματα. Γιατί όταν η ιδεολογία σου είναι ανύπαρκτη αφού δολοφόνησες την ουτοπική, δεν μπορείς παρά να προσφέρεις ένα έγκλημα ειρήνης με στόχο να πεθάνει η μνήμη. Το πρόβλημα είναι ότι ο Ελληνισμός είναι της μνημοσύνης και δεν σηκώνει ούτε τις επιθέσεις του κενού. Γι' αυτόν το λόγο δυσκολεύει τους κοινωνικούς που δεν είναι ανθρώπινοι. Γι' αυτό επέλεξε το μέρος της Ανθρωπότητας και όχι την κοινωνία της λήθης και της αδιαφορίας. Έτσι όταν γεμίζεις το πρόγραμμα σου με κενό, γιατί δεν έκανες ποτέ τίποτα, ποιον νομίζεις ότι πείθεις. Στην ουσία, αποκλειστικά, τους άλλους αντιδραστικούς που θα σου την φέρουν όταν βρεθούν μαζί σε ανταγωνιστικό πλαίσιο αντιδραστικότητας. Ενώ η αντίσταση παράγει το ανθρώπινο μέλλον.

http://www.lygeros.org/articles?n=18465&l=gr

Νίκος Λυγερός - ΑΟΖ ενάντια στον κομματισμό

Το κοίτασμα Ταμάρ αποδείχθηκε ότι είχε φυσικό αέριο το 2009 και πέρασε στο εμπορικό στάδιο το 2013, δηλαδή σε 4 χρόνια και παρόλο που υπάρχει αυτό το απτό παράδειγμα με την ΑΟΖ του Ισραήλ, βλέπουμε ότι ακόμα και τώρα οι άσχετοι του τομέα της ενέργειας και των υδρογονανθράκων θέλουν να μας πείσουν ότι χρειάζονται μια δεκαετία. Μια απλή ανάγνωση των δεδομένων της ιστορίας, δίχως καν τεχνικές γνώσεις επιτρέπει την απόρριψη επιχειρημάτων ασχετοσύνης που βέβαια ξεχνούν λόγω άγνοιας ή εντέχνως τα οικονομικά οφέλη που αποτελούν οι πωλήσεις σεισμικών χαρτών και τα bonus υπογραφής που δημιουργούν έσοδα πριν το συμβόλαιο και την ώρα της υπογραφής για άδεια έρευνας δίχως να έχει γίνει καμία γεώτρηση. Και εδώ έχουμε το απτό παράδειγμα της Κύπρου. Όμως φαίνεται ότι η επικοινωνία είναι πολύ επιλεκτική, όταν οι πληροφορίες ενοχλούν απλοϊκές προσεγγίσεις που δεν εμπεριέχουν στρατηγικές αναλύσεις που προέρχονται από τα δεδομένα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης λες και παραμένουν άγνωστα σε μερικούς. Όταν έχεις για μοντέλο μιας ολόκληρης χώρας ένα απλό σπίτι, όταν μπερδεύεις μικροοικονομία με μακροοικονομία, νομίζεις ότι η μικροπολιτική σου είναι και μακροπολιτική. Ενώ τα βασικά στοιχεία της υψηλής στρατηγικής δείχνουν ότι έχει τη δυνατότητα να ανατρέψει δεδομένα της στρατηγικής και της τακτικής, γιατί έχουμε αλλαγή κλίμακας που προκαλεί αλλαγή φάσης. Η ΑΟΖ δεν χωράει μέσα σε μια κομματική προσέγγιση γιατί η τελευταία δεν έχει την εμβέλεια της πρώτης.

http://lygeros.org/articles?n=18471&l=gr

Νίκος Λυγερός - Νέα Εικονομαχία;

Μερικές φορές πρέπει να κρατιέσαι γερά, για να αντέξεις αυτά που ακούς. Διότι ενώ ξεπεράσαμε την εικονομαχία εδώ και αιώνες και μάλιστα από τότε θεωρείται αίρεση αυτή η τάση που είχε επηρεαστεί από τον ισλαμισμό όπου απαγορεύεται η ανθρώπινη παράσταση του θείου. Έτσι οι βυζαντινές εικόνες μας χαρακτηρίζουν συνεχόμενα και μάλιστα μας αναγνωρίζουν στο εξωτερικό και μ’ αυτόν τον τρόπο. Γιατί λοιπόν ακούμε και τώρα μερικούς να θέλουν να τις βγάλουν από τους δημόσιους χώρους και τα σχολεία; Η Ελλάδα δεν είναι ένα κράτος όπου υπάρχει διαχωρισμός. Με άλλα λόγια η πίστη μας είναι ενσωματωμένη και στη θεσμική ζωή μας. Γιατί λοιπόν να αφαιρέσουν τις εικόνες; Για να πάνε τα πράγματα κατά διαόλου; Γιατί αυτή η μανία εναντίον των χαρακτηριστικών μας; Τι να κάνουμε είμαστε έτσι εδώ και αιώνες και ζούμε αυτό το συνεχές από το Βυζάντιο. Τι έγινε τώρα και όλα αυτά θα γίνουν παράνομα; Έχει ενδιαφέρον που ζούμε σε μια εποχή, όπου θέλουμε για λόγους σεβασμού του θρησκευτικού να βάλουμε ακόμα και τζαμιά. Και ταυτόχρονα, θέλουν να φύγουν οι εικόνες. Μα αυτές οι εικόνες είναι το παρελθόν και το μέλλον. Είναι συμπυκνωμένη ιστορία του πολιτισμού μας, πώς λοιπόν θα αποδεχτούμε αυτούς τους εκφοβισμούς και τις απειλές. Είναι δυνατόν από μόνοι μας, σε μια περίοδο που ετοιμαζόμαστε για την επέτειο των 200 ετών της Εθνικής Επανάστασης κατά τη βαρβαρότητα της Τουρκοκρατίας, να βγάλουμε αυτό που δεν κατάφεραν να σπάσουν ούτε οι χειρότεροι κατακτητές μας; Δεν γίνεται, γιατί είμαστε αυτές οι εικόνες.

http://www.lygeros.org/articles?n=18481&l=gr