Θέματα φιλοσοφικά, επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, για τον άνθρωπο. Νευροεπιστήμες, εγκέφαλος,συνείδηση και νοημοσύνη. Νίκος Λυγερός.

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνο η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας...

Μέσα στην συλλογικότητα υπάρχει η έννοια της σχέσης και της οργάνωσης

Νίκος Λυγερός - Μέσα στην συλλογικότητα υπάρχει η έννοια της σχέσης και της οργάνωσης.
Μέσα στην συλλογικότητα υπάρχει η έννοια της σχέσης και η έννοια της οργάνωσης. Έχει ενδιαφέρον γιατί όταν ενδιαφερόμαστε π.χ. για το περιβάλλον, τη διατροφή κτλ, πάνω κάτω αρχίζουμε από αυτή την διαδικασία. «Είμαι μόνος μου, εγώ θα κάνω την επανάστασή μου». Ας πούμε: θα τρώω αυτό ή δεν θα τρώω αυτό. Μετά προσπαθώ να βρω έναν δεύτερο που κάνει το ίδιο και λέω: «τα βρήκαμε». Μετά εφόσον έχω δημιουργήσει μια παρέα λέω: «εντάξει είμαστε μια παρέα». Αυτή η παρέα είναι εντελώς άσχετη με την Ανθρωπότητα. Είναι απλώς ο πολλαπλασιασμός του «εγώ», άρα είναι οι «εμείς». Άρα δεν έχουν φτάσει στους άλλους. Η ιδέα με το ψηφιδωτό είναι ότι κάθε ψηφίδα εκτός από αυτές που είναι στις γωνίες ή αυτές που είναι στης άκρες έχει σχέση με άλλες τέσσερις. Άρα η ψηφίδα, δεν είναι η ψηφίδα, αλλά ο σταυρός. Κάθε ψηφίδα κουβαλάει τον σταυρό της, ο οποίος μπορεί να είναι πολύχρωμος, ενώ η ψηφίδα είναι μονόχρωμη. Άρα όταν βάζετε αυτούς τους σταυρούς, εσείς τους ονομάζετε ψηφίδες και λέτε βάζω ψηφίδες. Στην πραγματικότητα οργανώνετε σταυρούς. Π.χ. λέτε "σταυρόλεξο". Πού είναι ο σταυρός; Μα δεν υπάρχει σταυρός. Στην πραγματικότητα υπάρχει διασταύρωση. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Στο σταυρόλεξο αυτό που αναζητούμε είναι λέξεις. Δεν αναζητείτε σταυρούς. Ενώ η οργάνωση είναι πολύ σημαντική.

http://lygeros.org/articles?n=16140&l=gr

Ν. Λυγερός - Δίνουμε μεγάλη σημασία

Δίνουμε μεγάλη σημασία
στις μονάδες
κι όχι στην μοναδικότητα
κοιτάζουμε τις ψηφίδες
και δεν βλέπουμε
ότι το ψηφιδωτό
είναι μια πολλαπλότητα
εντελώς μοναδική
κι επιλέγουμε
αυτό που δεν έχουμε
για να έχουμε
ένα όνειρο
που μας απασχολεί
όλη τη ζωή
για να προσποιηθούμε
ότι υπάρχουμε
ενώ η ουσία
είναι αλλού
με τον Χρόνο
και την Ανθρωπότητα
γιατί μόνο μ' αυτούς
υπάρχει η πολυχρωμία.

http://www.lygeros.org/articles.php?n=16120&l=gr