Θέματα φιλοσοφικά, επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, για τον άνθρωπο. Νευροεπιστήμες, εγκέφαλος,συνείδηση και νοημοσύνη. Νίκος Λυγερός.

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνο η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας...

Νίκος Λυγερός: Στρατηγικές συμβουλές

Νίκος Λυγερός: Στρατηγικές συμβουλές, πολιτική
Ακόμα κι αν είναι αδιανόητη αρχικά η στρατηγική, πρέπει να μετατραπεί τουλάχιστον σε ουτοπία για να αποκτήσει ένα νόημα η τακτική. Δίχως τη στρατηγική, η τακτική μετατρέπεται σε λανθασμένη κίνηση. Έτσι αν δεν πιστεύεις στη στρατηγική, στην αξία της και στην ανθεκτικότητά της, τότε μην ασχοληθείς καν με την τακτική. Εκτός βέβαια αν το κάνεις μόνο για εκτόνωση, αλλά μην πιστεύεις κιόλας ότι θα καταφέρεις και κάτι. Αν λοιπόν ξεπεράσεις τις φοβίες σου και αποδεχθείς ότι υπάρχει τρόπος επίλυσης μέσω της στρατηγικής, τότε επικεντρώσου πάνω της δίχως να εξετάζεις συνεχώς θεωρίες συνωμοσίας, αλλιώς δεν θα έχεις απόδοση. Αφού επιλεχθεί ο στόχος, ο οποίος είναι μία μεταστρατηγική οντότητα, ο καθορισμός των στρατηγικών επίλυσης, επιτρέπει στη συνέχεια την ενεργοποίηση κριτηρίων που λειτουργούν βοηθητικά για την ελαχιστοποίηση του κόστους σε σχέση με το κέρδος. Βέβαια όταν αυτή η στρατηγική αφορά ένα εθνικό θέμα, πρέπει να εξετάσεις και τη νομική του υπόσταση. Διότι ακόμα κι αν δεν πιστεύεις στη νομολογία, πρέπει να υπάρχει μια βάση για την οποία θα παλέψεις ως κόκκινη γραμμή και αυτό ακολουθώντας πάντα το πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εκεί θα ενσωματώσεις το πεδίο της τακτικής, για να υποστηρίζει πρακτικά σε χαμηλό επίπεδο την επιλεγμένη στρατηγική της επίλυσης του προβλήματος. Ένας από τους τρόπους, και μπορεί να είναι κι από τους πιο επαναστατικούς σε πολιτικό επίπεδο, είναι η διάδοση μέσω της πληροφόρησης της γνώσης, η οποία είναι ως ουσία η μόνη ικανή ν' αντισταθεί στην εξουσία. Μ' αυτόν τον τρόπο η προσπάθειά σου μπορεί να γίνει λαϊκή, διότι αντιπροσωπεύει κοινά ιδανικά, τα οποία όταν είναι γνωστά στο λαό, μπορεί να τα προστατέψει αν δει ότι κάποιος κοινός εχθρός θέλει να τα καταπατήσει. Έτσι, αν το έργο σου θέλεις να έχει έναν πραγματικό πολιτικό αντίχτυπο, πρέπει να θεμελιώνεται πάνω στην γνώση και όχι να περιμένεις να αποκτήσεις την εξουσία για να την εφαρμόσεις, διότι εκείνη τη στιγμή αυτό που δεν σκέφτηκες είναι ότι μερικοί από τους δικούς σου θα ξεχάσουν τα ιδανικά τους και θα προσπαθήσουν να αποσπάσουν απλώς μια θέση εξουσίας, λες και τελικά να ήταν αυτός ο μοναδικός τους στόχος. Κάνε λοιπόν πρώτα το αρχικό σου έργο κι αν μπορείς να το υποστηρίξεις και με μια πολιτική δράση, κάνε το, αλλά μετά, για να μην αλλοιωθείς λόγω του εκφυλισμού του, διότι η τακτική προηγήθηκε της απαραίτητης στρατηγικής.

Πηγή:  Νίκος Λυγερός