Θέματα φιλοσοφικά, επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, για τον άνθρωπο. Νευροεπιστήμες, εγκέφαλος,συνείδηση και νοημοσύνη. Νίκος Λυγερός.

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνο η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας...

Νίκος Λυγερός: Γενοκτονίες και Ανθρωπότητα

Νίκος Λυγερός, Γενοκτονίες και Ανθρωπότητα
"...Χωρίς οικογένεια, χωρίς ελπίδα, αναζητούσαν τη ζωή μέσα στο
θάνατο, μα δεν έβρισκαν παρά το θάνατο μέσα στη Ζωή..."

"... για να μην μπορούν πια τα συστήματα της βαρβαρότητας να σε πείσουν σιωπηλά ότι τίποτα δεν υπήρξε ..."

"... Εδώ έχουμε μία κηδεία από 1,5 εκατομμύρια άτομα και δεν είναι άτομα που χάθηκαν, είναι άνθρωποι που γενοκτονήθηκαν. Πρέπει να χρησιμοποιούμε συστηματικά αυτή τη λέξη. Είναι μόνο αυτή η λέξη που έχει μια βαρύτητα. Όλες οι άλλες που χρησιμοποιούμε όπως σφαγιάστηκαν, εξοντώθηκαν, εξολοθρεύτηκαν, εκτοπίστηκαν είναι γελοίες..."

"... Πρέπει να δείξεις την βαρβαρότητα του δήμιου.
Αλλιώς το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας δεν είναι παρά έγκλημα. ..."

"... Γιατί δεν με κοιτάζει κανείς; Ενώ κοιτάζουν όλοι τα πάντα. Μάλλον δεν ξέρουν για τη δική μου γενοκτονία... Σιωπή. Πώς Οα μπορούσα λοιπόν να τους αγγίξω ..."



"... Οι Αρμένιοι γενοκτονήθηκαν από τους Τούρκους.
Οι Εβραίοι ως γενοκτονημένοι των Ναζί.
Οι Πόντιοι δεν πέθαιναν στο κρύο, γενοκτονήθηκαν.
Οι Ουκρανοί δεν πέθαναν από πείνα, γενοκτονήθηκαν. ..."

"... Εφτά εκατομμύρια θύματα δεν επαρκούν για μία αναγνώριση;
Τι άλλο θέλουμε;
Αν δεν αναγνωρίζουμε κι εμείς τη γενοκτονία που έχουν υποστεί άλλοι λαοί, ποιος θα αναγνωρίσει τη δική μας;... ”

"... Η αναγνώριση δεν επαρκά για να καταπολεμηθεί η γενοκτονία της μνήμης. Η αναγνώριση είναι απλώς το πρώτο βήμα της διαδικασίας διόρθωσης..."

"...Ποιος ήξερε ότι θα γίνει κάτι ακριβώς το '15, το '18, το '22, το '23, το '55, το '64, το '74;
Το πρόβλημα, με αυτές τις ημερομηνίες είναι ότι υπάρχουν, θέλετε δεν θέλετε, θέλετε δεν θέλουν..."

"Είμαστε οι νεκροί που μιλούν. Είμαστε οι ζωντανοί που σκοπούν. Είμαστε αυτοί που δεν θα έπρεπε να είναι. Γεννηθήκαμε αθώοι και πεθαίνουμε αθώοι Διότι δεν μας πρόλαβαν..."

"To σύστημα μπορεί να βάλει τα θύματα να εποπτεύουν τα θύματα, να καρφώνουν τα θύματα, να παίζουν μουσική για να μην ακούγονται οι κραυγές των θυμάτων. Να ανταγωνίζονται γενικότερα με τα θύματα για την επιβίωσή τους, να τρώνε τα θύματα ..."

"... Κάθε αναγνώριση, κάβε ποινικοποίηση δεν είναι μόνο μία νίκη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δείχνει και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια κάθε κράτους που αναγνωρίζει μία γενοκτονία και ποινικοποιεί τη μη αναγνώριση."

"... Αν τα άτομα δεν ήταν η δύναμη του συστήματος, Αν τα κτήνη δεν ήταν τα εργαλεία του συστήματος, ποιος Θα έβρισκε χρήσιμα τα τέρατα;..."

"... Ο Κεμάλ είναι ένας γενοκτόνος. Κεμάλ, ο γενοκτόνος. Αυτό είναι το όνομά του και κανένα άλλο και όσο δεν το αποδέχεται η Τουρκία τόσο συμμετέχει στη γενοκτονία της μνήμης. Τα Θεμέλια του κεμαλικού κράτους είναι τα κόκαλα τωv Αρμενίων και με το αίμα τους έδεσε το τούρκικο ατσάλι..."

"... Μαζί μου δημιούργησε ένα έργο για τους άλλους, για την ανθρωπότητα. Μαζί βοηθάμε την πληγωμένη ανθρωπότητα. Σιωπή. Ευχαριστώ που μας σκέφτηκες..."

Νίκος Λυγερός