
...''Οι εξισώσεις που βρίσκονται παντού και δεν είναι πουθενά γραμμένες, μας υπενθυμίζουν ότι βλέπουμε μόνο ό,τι κατανοούμε''.
Μία από τις βασικότερες έννοιες των Μαθηματικών είναι η κωδικοποίηση των ιδεών. Και είναι η ακρίβεια της κωδικοποίησης μέσω των εξισώσεων που εξασφαλίζει την αποτελεσματικότητα των Μαθηματικών. Η εξίσωση μπορεί, λοιπόν, να θεωρηθεί ως το αποτέλεσμα και η βάση της μοντελοποίησης των φαινομένων μέσω της νοημοσύνης. Η εξίσωση είναι η ουσία με την έννοια ότι αποτελεί το κοινό στοιχείο μιας οικογένειας προβλημάτων. Πιο γενικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι όποιος ξέρει να λύνει εξισώσεις, ξέρει να λύνει προβλήματα διότι η εξίσωση εμπεριέχει τη δυσκολία και την οντότητα, με τη μαθηματική έννοια, του προβλήματος. Η εξίσωση είναι το αντικείμενο του κειμένου, το θέμα των ερμηνειών. Έτσι η μάθηση της επίλυσης των εξισώσεων είναι βασική για όσους θέλουν να ξεπεράσουν τα όρια της τεχνικής για ν’ αγγίξουν την τέχνη των Μαθηματικών και τη γνώση των Επιστημών. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μαθαίνουμε τα πρώτα βήματα της μεθοδολογίας και της αλγοριθμικής συγκρίνοντας την πολυπλοκότητα της σύλληψης και την αποτελεσματικότητα της απόδειξης. Η κωδικοποίηση επιτρέπει τη μετάθεση της αξίας των αρχικών ιδεών του προβλήματος στις στρατηγικές της επίλυσης. Και η εξίσωση ως βάση επιτρέπει τη δημιουργία μιας πολύπλοκης δομής πάνω στην οποία βασίζονται και τα Μαθηματικά και οι Επιστήμες.Ο συνδυασμός των εξισώσεων δημιουργεί την έννοια του γραμμικού συστήματος σε μια πρώτη φάση, από την οποία είναι δυνατόν μέσω της έννοιας της ορίζουσας και της μεθόδου Cramer αφενός, και των κλιμακωτών συστημάτων και της μεθόδου Gauss αφετέρου, να επινοήσουμε γενικότερες ιδέες με ευρύτερο φάσμα όπως τα πολυώνυμα και οι συναρτήσεις. Σ’ αυτό το νέο πλαίσιο, οι εξισώσεις μπορούν να ερμηνευθούν ως συνοριακά σημεία μιας μαθηματικής οντότητας που ελέγχει το νοητικό επίπεδο ενός προβλήματος ή ενός προβληματισμού. Άρα από την άλλη πλευρά, οι εξισώσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ερευνητικά εργαλεία για την ανίχνευση νέων οντοτήτων. Η δύναμη της κωδικοποίησης επιτρέπει την αποκωδικοποίηση του αγνώστου. Η έννοια της εξίσωσης στα Μαθηματικά είναι τόσο ριζική και σε πολλαπλά επίπεδα που χρειάζεται μια σφαιρική εικόνα της πολυπλευρικότητάς της. Οι εξισώσεις που βρίσκονται παντού και δεν είναι πουθενά γραμμένες, μας υπενθυμίζουν ότι βλέπουμε μόνο ό,τι κατανοούμε. Και είναι ενδεικτικό το πόσο δύσκολο είναι να ερμηνεύουμε ένα φαινόμενο ή έναν προβληματισμό όταν δεν μπορούμε να τον κωδικοποιήσουμε και να εκφράσουμε μέσω εξισώσεων την ουσία τους. Οι εξισώσεις με τα νοητικά σχήματα που αποτελούν είναι τα σημεία αναφοράς της έρευνας στα Μαθηματικά και στις Επιστήμες, διότι ο εγκέφαλός μας βασίζεται στα κοινά για να εξετάσει τις διαφορές. Έτσι, η εξίσωση ως ισότητα είναι το στίγμα της νοημοσύνης που εντοπίζει τις διαφορετικές μορφές μιας έννοιας και επινοεί μια καινούργια με βάση την επίλυση.
Πηγή: Νίκος Λυγερός
Η εξέταση της έννοιας της ανθρωπότητας σ’ ένα αυστηρά οντολογικό πλαίσιο την υποβαθμίζει. Χωρίς τη διαχρονική της φύση και το χρονικό της προσδιορισμό, φαίνεται τοπικά ισόμορφη με την κοινωνία. Αλλά η κοινωνία δεν μπορεί παρά να αποτελεί μία εκφυλισμένη προβολή της αποτελεσματικής...
Κοιτάζοντας γύρω μας, έχουμε πάντα τη βεβαιότητα ότι αυτό που βλέπουμε είναι μια πιστή αποτύπωση του πραγματικού κόσμου που μας περιβάλλει. Ο γνωστός νευροφυσιολόγος Vernon Mountcastle λέγει ότι «στην πραγματικότητα είμαστε φυλακισμένοι μέσα σε έναν εγκέφαλο και η μόνη μας επικοινωνία...
Οι έρευνες στον χώρο της εκπαίδευσης και των νευροεπιστημών έχουν καταστήσει σαφές ότι η εκπαίδευση προκειμένου να είναι αποτελεσματική , δεν πρέπει να είναι μονοδιάστατη, παθητική και γραμμική. Ο εγκέφαλος μας τροποποιείται καθημερινά τόσο ανατομικά όσο και λειτουργικά ως απάντηση...
Η θεωρία των νοητικών μοντέλων προϋποθέτει ότι οι άνθρωποι έχουν μια περιορισμένη ικανότητα λογικής σκέψης, αλλά ότι αυτή η λογική σκέψη μπορεί να εμποδίζεται από περιορισμούς της επεξεργασίας (π.χ. περιορισμένη μνήμη εργασίας, Johnson-laird 1983, 1995a,b, 1999; Johnson-laird & Byrne, 1991, 1993a, 1996)...
Γιατί δεν ψάχνουμε την ουσία; Ποιος ξέρει; Οι φίλοι μας δεν ζουν πια. Οι εχθροί μας έχουν στόχο το εφήμερο της ζωής. Για ποιο λόγο; Για την ασφάλεια της κοινωνίας; Για την ασφάλεια του συστήματος ή της αδράνειας; Γιατί τα άτομα είναι τόσο πολλά αλλά και ταυτόχρονα τόσο λίγα; Γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο σπάνιοι; Υπάρχει λόγος;...
Σε αυτή την ενότητα θα ασχοληθούμε με τις διεργασίες οι οποίες μας επιτρέπουν να αντιμετωπίζουμε κάποιο λογικό πρόβλημα, να αναλύουμε μια σειρά παραδοχών ώστε να παράγουμε κάποιο συμπέρασμα, να αξιολογούμε τις πιθανότητες για κάποιο γεγονός κ.ο.κ. Π.χ., ξέρουμε ότι το άθροισμα των γωνιών...
H πλάνη βρίσκετε στη σκέψη (στη νοοτροπία) διότι η σκέψη επεξεργάζεται τις εντυπώσεις, τις πληροφορίες που εισέρχονται στον ψυχισμό μας μέσο των αισθήσεων. Ηράκλειτος: Πίστευε οτι ο άνθρωπος διαθέτει 2 όργανα για τη γνώση της αλήθειας. Την αίσθηση και τον λόγο. Απο αυτά, τη μεν αίσθηση η θεωρούσε απατηλή....
Τι είναι «ελευθερία της βούλησης»; Σύμφωνα με τους φιλόσοφους, είναι η ιδιότητα ή ικανότητα που έχουμε να πράττουμε με δική μας απόφαση, κάτω από τον έλεγχό μας, χωρίς εξωτερικό εξαναγκασμό. Ελευθερία της βούλησης έχω όταν επαφίεται σε εμένα να επιλέξω μεταξύ τυχόν εναλλακτικών πράξεων. Όταν η απαρχή των....
Με τους χαμαιλέοντες, τα θεμέλια έγιναν φάροι της Ανθρωπότητας. Έτσι δημιουργήθηκε ο θρύλος της νοημοσύνης, που είναι το μέλλον της Ανθρωπότητας, μέσω της εξήγησης της αυτοθυσίας του Προμηθέα που δεν περίμενε από τους Ολύμπιους να βοηθήσουν την Ανθρωπότητα, διότι έβλεπε ότι ήθελαν μόνο και μόνο σκλάβους. Γι’ αυτό έμαθε μέσω του φωτός, τόσες επιστήμες στους ανθρώπους. Διότι ήξερε ότι μόνο η ουσία μπορεί ν’ αντισταθεί στην εξουσία...
Πολλοί σας λένε, σε όλους εσάς εδώ, ότι είσαστε γραφικοί, γιατί μιλάτε για πράγματα του «κατά Λουκά» και λένε ότι πρέπει να έχεις μια ρεαλιστική προσέγγιση. Και τώρα πρέπει να σκεφτούμε ορθολογικά. Σου λένε, π.χ. -αυτό είναι το ωραίο- ακόμη και να απελευθερωθεί η Κωνσταντινούπολη...
Το μοναστήρι είχε κλείσει. Δεν περίμενε κανένα πια. Αυτό πίστευαν τουλάχιστον οι καλόγριες. Δεν είχε πει τίποτα. Κοίταξε τον ουρανό. Αυτός θα ήταν ο τρούλος της εκκλησίας. Είχε μάθει για την απαγόρευση. Κι έπρεπε να βρει τον Πέτρο. Όσο πιο γρήγορα γίνεται, σκέφτηκε. Έτσι άρχισε ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα...
Μια Κυριακή σαν Πασχαλιά θα ξανανθίσει ο κόσμος γιατί πιστεύει στην αυτοθυσία και το λουλούδι που γεννήθηκε όταν το φως έλαμψε για δεύτερη φορά την ώρα της ανάγκης όταν πια
κανείς δεν πίστευε στην Κυριακή την επόμενη ενώ ήρθε!
