Νίκος Λυγερός: Ο αγώνας άρχισε και για σας... Τα μυαλά της Ελλάδας

Κατερίνα: Κορίτσια, κορίτσια, τα μάθατε;

Ειρήνη: Όχι, τι έγινε, Κατερίνα;

Μαίρη: Ναι, πες μα τι έγινε.

Κατερίνα: Δε το πιστεύω !

Ειρήνη: Τι πράγμα;

Μαίρη: Βάλθηκες να μας σκάσεις;

Κατερίνα: Έδεσε το καράβι…

Ειρήνη: Ποιο καράβι;

Μαίρη: Που έδεσε;

Κατερίνα: Εδώ στα Ανώγεια !

Ειρήνη: Άσε τις πλάκες !

Μαίρη: Κι εγώ που νόμιζα ότι ήταν σοβαρό.

Κατερίνα: Αλήθεια λέω !

Ειρήνη: Και πού είναι τώρα;

Μαίρη: Εδώ σε θέλω !

Κατερίνα; Χάθηκε στο χιόνι.

Ειρήνη: Δεν πας καλά !

Μαίρη: Το καράβι χάθηκε στο χιόνι… Τι άλλα θα ακούσω από εσένα !

Κατερίνα: Ευτυχώς το έσωσε ο φάρος !

Ειρήνη: Φάρο;

Μαίρη: Τι είναι πάλι αυτό;

Κατερίνα: Ο φάρος του Ψηλορείτη.

Ειρήνη: Τρελάθηκες εντελώς.

Μαίρη: Καλά σου λέει.

Κατερίνα: Πάντως, εγώ είδα τους ναύτες…

Ειρήνη: Αυτοί δεν είναι ναύτες !

Μαίρη: Αλλά μάγοι !

Ξαφνικά εμφανίζονται δύο ναύτες μπροστά στις τρεις γυναίκες. Εκείνες μένουν άφωνες. 

Γιώργος: Εδώ είναι το λιμάνι…

Μανώλης: Όνειρο είναι αυτό το χωριό.

Μαίρη: Όνειρα βλέπω εγώ !

Ειρήνη: Μα, είστε ναύτες;

Κατερίνα: Γι’ αυτούς σας έλεγα. Είδατε που δε με πιστεύετε !

Γιώργος: Ναι, μόλις πιάσαμε το λιμάνι.

Μαίρη: Δεν καταλαβαίνω. Εδώ δεν υπάρχει λιμάνι.

Μανώλης: Μέχρι χθες.

Ειρήνη: Τι είπε;

Γιώργος: Χθες, είχε νύχτα με δύο φεγγάρια.

Κατερίνα: Αυτό, ούτε εγώ το πρόσεξα.

Μαίρη: Και τους απαντάς κιόλας !

Κατερίνα: Και τι να κάνω αφού είναι μπροστά μας.

Ειρήνη: Και πίσω μας είναι, έτσι όπως πάνε τα πράγματα.

Μαίρη: Αλλάζοντας ύφος Και πού πήγε το καράβι σας;

Γιώργος: Ξάνθη και ύστερα Κομοτηνή.

Ειρήνη; Μας δουλεύουν ψιλό γαζί !

Μαίρη: Κι εσείς; Τι κάνετε εδώ;

Μανώλης: Φέραμε τον ήλιο…

Ειρήνη: Ποιον ήλιο;

Γιώργος: Τον αχινό.

Μαίρη: Σήμερα, κάτι δεν πάει καλά.

Η Ειρήνη κοιτάζει τον ουρανό.

Ειρήνη: Κι όμως, έχουν δίκιο. Ο ήλιος είναι σαν αχινός.

Γιώργος: Αυτή ήταν η αποστολή μας.

Μανώλης: Αυτός είναι ο λόγος του ερχομού μας.

Μαίρη: Αυτός είναι λόγος διωγμού.

Κατερίνα: Γιατί του μιλάς έτσι;

Ειρήνη: Πως αλλιώς; Έρχονται εδώ στα Ανώγεια και μας λένε ότι είναι ναύτες που ήρθαν στο λιμάνι με καράβι που χάθηκε στο χιόνι, μια νύχτα με δύο φεγγάρια για να μας φέρουν ήλιο σαν αχινό. Όλα αυτά σου φαίνονται λογικά;

Κατερίνα: Όχι βέβαια! Αλλ΄είναι μαγικά!

Γιώργος: Αυτή είναι η ιδέα;

Μαίρη: Δεν το πιασα αυτό.

Μανώλης: Ερχόμαστε από τα όνειρα.

Ειρήνη: Ποια όνειρα;

Γιώργος: Τα δικά σας!

Κατερίνα: Έχουν δίκιο… Όλα αυτά που λένε τα ονειρεύτηκα.

Μαίρη: Δηλαδή;

Ειρήνη: Ναι για πες μας.

Κατερίνα: Είμαστε νησί αλλά μένουμε στο βουνό, ήθελα κι εγώ ένα κομμάτι θάλασσας στον ουρανό μας.

Γιώργος: Αυτό ακούσαμε κι εμείς.

Μαίρη: Μα πως το ακούσατε αφού το ονειρεύτηκες;

Μανώλης: Διότι δεν ζούμε αλλού!

Ειρήνη: Και τώρα;

Γιώργος: Είμαστε και στο δικό σας όνειρο.

Μαίρη: Και πότε θα ξυπνήσουμε;

Μανώλης: Όταν δείτε ερωτευμένα πουλιά και ψάρια!

Ειρήνη: Τι είναι αυτά που λέει;

Μαίρη: Ούτε εγω.

Κατερίνα: Είναι όμως τόσο όμορφα. Κι εγώ θα ήθελα να κολυμπήσω στον ουρανό!

Ειρήνη: Εδώ στα Ανώγεια.

Γιώργος: Εδώ είστε πιο κοντά.

Μαίρη: Αν δεν που οι άλλοι ότι τρελαθήκαμε όλοι να με…

Ειρήνη: Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.

Μαίρη: Γιατί;

Ειρήνη: Κάποιο μήνυμα έχουν όλα αυτά.

Μαίρη: Τι μήνυμα να έχουν;

Ειρήνη: Είμαστε του βουνού!

Γιώργος: Της αντίστασης δηλαδή.

Ειρήνη: Αλλά είμαστε σε νησί.

Μανώλης: Στην καρδιά της θάλασσας.

Ειρήνη: Καταλαβαίνω τώρα τι θέλουν να μας πουν.

Μαίρη: Και τι θέλουν;

Ειρήνη: Τίποτα δεν είναι αδύνατο για τη σκέψη.

Κατερίνα: Συμφωνώ.

Μαίρη: Και;

Ειρήνη: Ήρθε η ώρα της επανάστασης της θάλασσας.

Μαίρη: Δεν σε καταλαβαίνω.

Ειρήνη: Αυτό είπαν και οι δικοί μας όταν άκουσαν του πρώτους Φιλικούς που ήρθαν στο νησί.

Μαίρη: Τους φαινόταν τόσο απίστευτο;

Ειρήνη: Σίγουρα!

Γιώργος: Τώρα ξυπνήσατε.

Μανώλης: Ο αγώνας άρχισε και για σας!

Νίκος Λυγερός: Τα μυαλά της Ελλάδας

Η οικονομική κρίση έχει την τάση να προκαλεί παράλογες κινήσεις. Μερικοί από τους δικούς μας θεωρούν ότι η ασφάλεια είναι στο εξωτερικό. Γι’ αυτό το λόγο είναι ικανοί να βάλουν τα χρήματά τους ακόμα και στην Κύπρο. Βέβαια, εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτονται πια τα κατεχόμενα και το κυπριακό. Επίσης ξεχνούν ότι η Κύπρος ανήκει όχι μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και στην Ευρωζώνη. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η επιλογή είναι ανάλογη από αυτήν που επέλεξαν άλλοι, αδειάζοντας τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Η ιδιωτική δειλία δεν μας αφορά, διότι δεν είμαστε το κράτος. Για μας, έχει περισσότερο αξία το ανθρώπινο δυναμικό της Ελλάδας, διότι πάντα είναι ο λαός μας που έσωσε την πατρίδα μας και όχι τα χρήματά του. Δεν ήμασταν ποτέ ένας πλούσιος λαός, κι όμως έχουμε ένα έθνος με αξιοπρέπεια που ξέρει να πολεμά την ώρα της ανάγκης. Στην ειδική περίπτωση των μυαλών της Ελλάδας πρέπει να είμαστε ακόμα πιο προσεκτικοί, διότι αυτά είναι που προσφέρουν περισσότερες δυνατότητες στον απαραίτητο στρατηγικό σχεδιασμό στον τομέα των επιστημών. Ο καθένας βέβαια, σε προσωπικό επίπεδο, επειδή ανήκει και στην πρώτη κατηγορία, θα προτιμήσει να στείλει τα παιδιά του στο εξωτερικό και δυστυχώς πολλά από αυτά δεν θα έχουν την επιλογή να μείνουν στην πατρίδα τους. Η συνειδητή επιλογή είναι μια άλλη περίπτωση την οποία σεβόμαστε σε ατομικό επίπεδο. Αν εξετάσουμε όμως αυτό το θέμα μέσω της θεωρίας παιγνίων, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι η ατομιστική προσέγγιση δεν μπορεί να είναι η βέλτιστη λύση. Μια μεγάλη διαρροή των μυαλών της Ελλάδας δεν θα βοηθήσει παρά μόνο μερικούς μίζερους διαχειριστές, ανίκανοι να παράγουν ένα ουσιαστικό έργο προς όφελος της πατρίδας μας. Κατά συνέπεια, δεν θα υπάρχει δυναμικό υψηλού επιπέδου για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα προβλήματα της χώρας. Η τεχνογνωσία είναι καλή για τους τεχνοκράτες, αλλά η νοημοσύνη είναι απαραίτητη στην επιστήμη, διότι σε αυτόν τον χώρο ο αντίπαλος δεν είναι οι εχθροί αλλά το άγνωστο, το οποίο δεν έχει τα ίδια όρια. Και τα προβλήματα που πρέπει να λύσουμε έχουν ανάγκη από ένα επιστημονικό υπόβαθρο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Γενικότερα, πολλά εθνικά θέματα έχουν ανάγκες ανάλογες. Έτσι, θεωρούμε ότι πρέπει να υποστηρίξουμε τα παιδιά μας για να μπορέσουν να αναπτύξουν τις ικανότητές τους με αξιοπρέπεια. Αλλιώς, οι γονείς τους θα θεωρήσουν ότι πρέπει να ζητιανέψουν γι’ αυτά. Ο λαός μας πάντα έδινε σημασία στα παιδιά. Το πρέπον όμως είναι αυτή η πράξη να είναι ορθολογική, αλλιώς δεν πρόκειται να είναι αποτελεσματική. Η παιδεία δίχως στρατηγική σκέψη έχει μίζερα αποτελέσματα, διότι η Επιστήμη έχει μεγάλες απαιτήσεις. Το ίδιο ισχύει και για τα εθνικά θέματα.

Νίκος Λυγερός | ΑΟΖ: Από το Δίκαιο στην Επανάσταση της θάλασσας

Το πλαίσιο της ΑΟΖ είναι καθορισμένο από το Δίκαιο της θάλασσας και από το 1982. Κι όμως περιμέναμε χρόνια για να μετατρέψουμε αυτό το πλαίσιο σε πεδίο τουλάχιστον για τον ελληνισμό μέσω της θέσπισης της Κύπρου το 2004. Κι αυτό μετασχηματίσθηκε σε πεδίο δράσης με τις γεωτρήσεις το 2011 και με την ανακάλυψη του πλούτου του κοιτάσματος Αφροδίτη. Τώρα με το θέμα των αγωγών, το όλο θέμα θα γίνει πεδίο μάχης, λόγω του οικονομικού χαρακτήρα του. Κατά συνέπεια, θέλουμε δεν θέλουμε, το 2012 θα διαχειριστούμε την κρίση, διότι δεν υπάρχει άλλο περιθώριο. Στην πραγματικότητα, το θέμα της ΑΟΖ θα μπει σε μία νέα φάση. Αυτή θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε: Επανάσταση της θάλασσας. Βέβαια, υπάρχουν ακόμα και δικοί μας που δεν πιστεύουν σε αυτή την λύση για διάφορους και πολλούς λόγους, όπως και τότε με την Επανάσταση του 1821. Υπάρχουν όμως και πολλοί δικοί μας που έχουν κατανοήσει πλέον ότι το Δίκαιο που δεν διεκδικείς, το χάνεις. Και το θέμα της ΑΟΖείναι πια ξεκάθαρο στους περισσότερους. Δεν υπάρχει λόγος καθυστέρησης της θέσπισης και μάλιστα με την πάροδο του χρόνου αυτή η καθυστέρηση μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις, ακόμα κι αν αυτές δεν είναι συμβατές με το Δίκαιο της θάλασσας. Αυτός που οδηγεί απλώς με τον ΚΟΚ, δίχως να προσέχει τις κινήσεις των άλλων και μερικές φορές να τις προβλέπει, είναι καταδικασμένος να πάθει ατύχημα ακόμα κι αν βρίσκεται με το δίκιο του. Η ΑΟΖ θέλουμε δεν θέλουμε, δίνει τεράστια σημασία στη θάλασσα. Η Ελλάδα θέλουμε δεν θέλουμε, έχει τεράστια ΑΟΖ. Αυτά τα δύο δεδομένα προκαθορίζουν γεγονότα και παράγουν ένα μέλλον. Βέβαια μέσω του ραγιαδισμού το δεύτερο δεδομένο μπορεί να ελαχιστοποιηθεί. Είναι λοιπόν απαραίτητο να συμβάλλουμε σε αυτόν τον αγώνα που αποτελεί για την πατρίδα μας μία πραγματική απελευθέρωση από τη σημερινή κατάσταση που μοιάζει όλο και περισσότερο με μία μορφή κατοχής, η οποία θα μετατραπεί εύκολα σε ένα βιλαέτι, αν το νεοοθωμανικό δόγμα της Τουρκίας μπορούσε να εφαρμοστεί δίχως την αντίστασή του. Δεν αρκεί να ακούμε για θεωρητικά προγράμματα λόγω των εκλογών. Το θέμα της ΑΟΖ εκ φύσης είναι εθνικό και άρα υπερκομματικό. Κατά συνέπεια, κάθε κόμμα πρέπει να πάρει μία ξεκάθαρη και θετική θέση για την ΑΟΖ, δίχως να ψάχνει παράξενες και περίεργες δικαιολογίες που δεν πείθουν κανέναν ειδικό. Πρακτικά ένας χειριστής του θέματος, όπως ο κ. Σ. Κασσίνης, έχει δείξει ποιες είναι όχι μόνο οι δυνατότητες, αλλά κι οι υλοποιήσεις. Με τέτοια τεχνογνωσία, ο ελληνισμός δεν έχει να χάσει τίποτα, αντιθέτως αν η Ελλάδα δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί ένα τέτοιο νοητικό πλούτο, τότε θα είναι άξια της μοίρας της και θα γίνει αυτό που θέλουν οι ραγιάδες. Έτσι ο καθένας μας πρέπει να ξυπνήσει από αυτόν τον κοινωνικό λήθαργο της κοινωνίας και να συμμετάσχει στην Επανάσταση της θάλασσας, για το μέλλον της πατρίδας μα και του λαού μας.

Πηγή - Νίκος Λυγερός