Θέματα φιλοσοφικά, επιστημονικά, κοινωνικά, ψυχολογικά, για τον άνθρωπο. Νευροεπιστήμες, εγκέφαλος,συνείδηση και νοημοσύνη. Νίκος Λυγερός.

Όλες οι ανθρώπινες έννοιες είναι προβολές του ανθρώπινου πνεύματος γι'αυτό σε τελική ανάλυση πολλές φορές είναι απατηλές. Δεν βλέπουμε την πραγματικότητα , την αντιλαμβανόμαστε (όπως νομίζουμε εμείς πως είναι). Ο,τι βλέπουμε είναι μια ερμηνεία της πραγματικότητας, που βασίζεται σε υποκειμενικά, ελαττωματικά ή προκατειλημμένα παραδείγματα. Αυτό έχει επιπτώσεις όχι μόνο στο πώς καταλαβαίνουμε τον κόσμο, αλλά και πώς καταλαβαίνουμε τους ανθρώπους... Όταν κάποτε ρώτησαν τον Ηράκλειτο πώς γνωρίζει όσα γνωρίζει απάντησε: «ερεύνησα τον εαυτό μου». Όμως δεν αρκεί μόνο η αυτογνωσία, χρειάζεται και η εμπάθεια... O Σωκράτης, μέσω της μεθόδου διαλόγου που είχε αναπτύξει, εκμαίευε (εξ ου και Μαιευτική Μέθοδος) από τον συνομιλητή του την αλήθεια/γνώση που είχε μέσα του αλλά δεν γνώριζε. Ο άνθρωπος δε μπορει να αναζητά αυτό που δε γνωρίζει γιατί τότε δεν ξέρει τί να αναζητήσει αλλά ούτε αυτό που γνωρίζει μπορεί να αναζητά γιατί το ξέρει ήδη. Ο άνθρωπος τίποτε νέο δε μαθαίνει, παρά μόνο παίρνει συνείδηση των όσων ήδη γνωρίζει. Η γνώση (μάθηση) είναι ανάμνηση (ενθύμιση) , υπάρχει λοιπόν η ανάμνηση μέσα μας...

Απόσπασμα Αριστοτέλη από "Μετά τα Φυσικά"


Αριστοτέλης, μετά τα φυσικά, Φιλοσοφία

Μετα τα φυσικα - Αριστοτελης

Οι αντιδρασεις μας σε μια ομιλια ειναι αναλογες με τις συνηθειες μας, διοτι εχουμε την απαιτηση να λεγονται τα πραγματα με τον τροπο που εμεις εχουμε συνηθισει. Ο,τι λεγεται με διαφορετικο τροπο δεν μας φαινεται συμφωνο με τις αντιληψεις μας, αλλα, επειδη ακριβως ειναι ασυνηθιστο, μας φαινεται ακατανοητο και ξενο, δεδομενου οτι το συνηθισμενο ειναι πιο κατανοητο. Το ποση δυναμη εχει η συνηθεια το φανερωνουν οι νομοι, οπου τα μυθικα και παιδαριωδη στοιχεια ειναι πιο ισχυρα απο τη γνωση μας γι'αυτους, πραγμα που οφειλεται στη συνηθεια. Ετσι, μερικοι δεν ακουνε καν τον ομιλητη αν δεν εκφραζεται με τροπο μαθηματικο, αλλοι παλι αν δεν δινει παραδειγματα, αλλοι τελος περιμενουν απο αυτον να επικαλειται ως μαρτυρες τους ποιητες. Μερικοι απαιτουν να λεγονται τα παντα με ακριβεια, αλλοι δυσανασχετουν με την ακριβολογια ειτε επειδη δεν μπορουν να παρακολουθησουν τους συλλογισμους ειτε επειδη τους θεωρουν ανοητη φλυαρια και δικολαβισμους. Διοτι η ακριβεια εχει ενα τετοιο χαρακτηρα, ωστε, οπως ακριβως στα συμβολαια, ετσι και στις διαλεξεις ειναι για μερικους σημαδι ταπεινης καταγωγης. Πρεπει λοιπον, να εχει εκπαιδευτει καποιος για να γνωριζει πως πρεπει να αντιμετωπιζει καθε ενα απο αυτα τα ειδη λογου, διοτι ειναι παραλογο να αναζητει καποιος τη γνωση και ταυτοχρονα τον τροπο για την αποκτηση της, δεδομενουν οτι ουτε το ενα ουτε το αλλο ειναι ευκολο να το αποκτησει. Δεν πρεπει, λοιπον, να απαιτουμε για ολα τα θεματα μαθηματικη ακριβεια, αλλα μονο για τα πραγματα που δεν εχουν υλη. Γι' αυτο η μαθηματικη μεθοδος δεν ειναι η μεθοδος της φυσικης επιστημης, διοτι ολοκληρη ισως η φυση εχει υλη. Πρεπει, λοιπον, πρωτα απο'ολα να ερευνησουμε τι ειναι η φυση, διοτι ετσι θα δουμε και τι πραγματευεται η φυσικη επιστημη]και αν η ερευνα των αιτιων και των αρχων ειναι θεμα μιας επιστημης ή περισσοτερων."

Πηγή: Μετα τα φυσικα - Αριστοτελης