Η Ευτυχία κατά τον Επίκουρο

...Θελεις να σαι ευτυχισμενος; Φυσικα και θελεις!

Τοτε, τι σ'εμποδιζει; Η ευτυχια σου εξαρταται απο σενα

ολοκλωρωτικα! Να τι μας εχει αποκαλυψει η θεικη σοφια ενος ανθρωπου που περασε τη γαληνια ζωη του αναμεσα

μας, και με το προσωπικο του παραδειγμα και τη

διδασκαλια του, μας εδειξε το μονοπατι για τη λυτρωση

απο τη δυστυχια.

Τον ελεγαν Επικουρο.

Το βασικο εμποδιο στην ευτυχια, λεει ο Επικουρος, ειναι η ανησυχια. Οσο πλουσιος και διασημος και να εισαι, δεν θα σαι περισσοτερο ευτυχισμενος αν δεν παψεις να επιθυμεις περισσοτερα πλουτη και φημη...

Οσο καλη και να ειναι η υγεια σου, δεν θα εισαι ευτυχισμενος αν σε κατατρεχει ο φοβος της αρρωστιας και των γηρατειων. Δεν μπορεις να ευτυχησεις σε τουτη τη ζωη αν ανησυχεις για την επομενη ζωη. Δεν μπορεις να εισαι ευτυχισμενος αν πιστευεις οτι θα σε κατατρεξει και τα σε τιμωρησει καποια ισχυρη θεικη δυναμη.

Ομως μπορεις να εισαι ευτυχισμενος αν δεχτεις τις τεσσερις βασικες αληθειες του επικουρισμου: δεν μας επειλει καμια θεικη δυναμη' δεν υπαρχει μετα θανατο ζωη' ευκολα αποκτιεται ο,τι πραγματικα χρειαζομαστε' ο,τι μας κανει να υποφερουμε ευκολα μπορουμε να το υπομεινουμε. Αυτη ειναι η λεγομενη τετραφαρμακος: η επικουρια συνταγη εναντια στην επιδημικη ασθενεια που ονομαζεται ανθρωπινο αγχος. Οπως ειπε και ενας μεταγενεστερος επικουρειος, "Μη φοβασει το θεο, μη σε στεναχωρει ο θανατος, το καλο ευκολα μπορεις να το κερδισεις, το φοβερο ευκολα μπορεις να το αντεξεις"....

~Ανάλυση απο wikipedia~

Άφοβον ο θεός

Σύμφωνα με τον Επίκουρο και πολλούς άλλους Έλληνες της εποχής του οι Θεοί δεν ήταν όπως οι άνθρωποι, με επιθυμίες και πάθη αλλά τέλεια όντα χωρίς καμία επιθυμία που εξ ορισμού δεν ανακατεύονταν στα ανθρώπινα πράγματα. Αυτό γιατί η όποια ενέργεια των Θεών θα φανέρωνε κάποιο σκοπό και ως εκ τούτου κάποια επιθυμία. Αυτό με τη σειρά του θα φανέρωνε κάποια έλλειψη που αυτομάτως θα καθιστούσε το Θεό λιγότερο από τέλειο. Σύμφωνα με τον Επίκουρο επομένως οι Θεοί υπάρχουν μεν αλλά δεν ασχολούνται εξ ορισμού με τα ανθρώπινα πράγματα.

Ανύποπτον ο θάνατος

Σύμφωνα με τον Επίκουρο «Ο θάνατος δεν σημαίνει τίποτε για εμάς…όταν υπάρχουμε ο θάνατος δεν είναι παρών ενώ όταν ο θάνατος είναι παρών εμείς έχουμε πάψει να υπάρχουμε.» Οι Επικούρειοι δεν συμμερίζονταν την κοινή πεποίθηση της εποχής στην ύπαρξη ζωής μετά θάνατον και θεωρούσαν ότι με τον θάνατο όλα τελειώνουν καθώς δεν έβλεπαν κάποιο αποδεικτικό στοιχεία για την ύπαρξη της υποτιθέμενης μετά θάνατον ζωής. Σύμφωνα με τον Επίκουρο ο θάνατος είναι η μεγαλύτερη από όλες τις αγωνίες, τόσο σε διάρκεια όσο και σε ένταση. Αυτή οδήγησε και στη δημιουργία της θεωρίας περί μετά θάνατον ζωής η οποία όμως με τη σειρά της δημιουργεί αγωνία στους ανθρώπους καθώς συνεπάγεται είτε μια αιωνιότητα ευτυχίας για τους ηθικούς είτε μια αιωνιότητα δυστυχίας για τους ανήθικους. Οι Επικούρειοι διαλύουν αυτή την αγωνία μη πιστεύοντας στη θεωρία περί μετά θάνατον ζωής.

Ταγαθόν μεν εύκτητον

Εδώ ο φιλόσοφος εννοεί ότι τα απολύτως απαραίτητα (τροφή, στέγη, κτλ) είναι πολύ εύκολο να αποκτηθούν από οποιονδήποτε. Όταν κάποιος θέλει περισσότερα από όσα χρειάζεται (λαιμαργία, φιλαργυρία, ζήλια, φιληδονία, κτλ) τότε δημιουργεί ανάγκες οι οποίες μένοντας ανεκπλήρωτες οδηγούν στη δυστυχία. Οι ανάγκες όμως αυτές είναι για τον Επίκουρο πλασματικές ενώ αυτά που πραγματικά χρειάζεται κάποιος είναι πολύ εύκολο να αποκτηθούν.

Το δε δεινόν ευκαρτέρητον

Σύμφωνα με του Επικούρειους ο πόνος είναι είτε σύντομος είτε χρόνιος και είτε δριμύς είτε μικρός ενώ ο πόνος που είναι και δριμύς και χρόνιος είναι πολύ ασυνήθιστος καθώς εξ ορισμού ο οργανισμός συνηθίζει συν τω χρόνο και υπομένει αυτό που παλιότερα φαινόταν πολύ επίπονο. Έτσι δεν χρειάζεται κανείς να αγωνιά και να φοβάται τον πόνο και την δυστυχία.